Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Na mocy § 3 ust. 2 i 13 umowy, kredyt denominowany został udzielony w kwocie 42.441,35 CHF na okres kredytowania 240 miesięcy. (...)Kwota kredytu została wyrażona we frankach szwajcarskich i miały być od niej liczone odsetki, spłacane jako równowartość w PLN kwoty waluty do spłaty w walucie obcej. (...)Kredytobiorcy nie znali bowiem sposobu, w jaki Bank kształtował kurs franka szwajcarskiego i zachodziło ryzyko arbitralnego wpływania na wysokość tego kursu. (...)Sąd podkreślił przy tym, że wskazane w umowie oprocentowanie LIBOR ma zastosowanie do kredytów denominowanych w (...) , a nie do waluty krajowej.

To była druga umowa powódki o kredyt we frankach. (...)Osłabienie się franka szwajcarskiego skutkuje pojawieniem się dodatniej różnicy kursowej, a umocnienie - ujemnej różnicy z perspektywy kredytobiorcy. (...)(...)Umowę o nr (...) o Kredyt Mieszkaniowy N. - H. , zgodnie z którą pozwana udzieliła powódce kredytu denominowanego do franka szwajcarskiego na kwotę 205864,86 CHF przeznaczonego na dokończenie budowy domu jednorodzinnego oraz spłatę kredytu udzielonego na cele mieszkaniowe. (...)Nie zmienia tego fakt, że kwotę zobowiązania wyrażono we franku szwajcarskim ( (...) ), który jednak w tym przypadku stanowił jedynie tzw. klauzulę waloryzacyjną, czyli odnośnik do określenia ilości sum pieniężnych należnych od stron umowy.

Powodowie nie udowodnili także by bank stosował nierynkowy kurs franka szwajcarskiego. (...)Pracownik banku poinformował powodów, że kurs franka szwajcarskiego jest w bardzo dobrej cenie i kredyt waloryzowany do CHF będzie korzystny. (...)Powodowie nie sprawdzali kursu franka szwajcarskiego, nie analizowali też historii wahań kursu tej waluty przed zaciągnięciem kredytu. (...)Samo bowiem zakwestionowanie sposobu wyliczenia kursu franka szwajcarskiego na chwilę zapadalności raty kredytu nie oznaczałoby, iż kredyt zawarty przez stronę utraciłby charakter kredytu waloryzowanego kursem franka szwajcarskiego i stałby się kredytem złotowym.

W kredycie nawiązującym do franka szwajcarskiego raty były najniższe. (...)Powodom nie wyjaśniono roli franka szwajcarskiego w umowie. (...)Powodowie otrzymywali harmonogramy spłaty, w których wysokość raty była wyrażona we frankach szwajcarskich. (...)Ryzyko banku ujawnia się przy spadku kursu waluty i w najbardziej skrajnym wypadku zmaterializuje się w momencie spadku kursu franka szwajcarskiego do zera.

Jako walutę waloryzacji kredytu wskazano wprawdzie franka szwajcarskiego (CHF), ale kredyt był wypłacony w złotówkach. (...)Z żadnego postanowienia umowy nie wynikał sposób tworzenia tych kursów czy też możliwość spłaty kredytu bezpośrednio we franku szwajcarskim. (...)Strona pozwana zaprzeczyła, by umowa kredytu uprawniała pozwanego do ustalania w sposób dowolny kursów przeliczania franków szwajcarskich na złote, przy uruchomieniu kredytu, jak i złotych na franki, przy spłacie kredytu. (...)Spłata kredytu w CHF i ustawa „antyspreadowa” Pozwany zwracał uwagę, iż powodowie mogli od 2014 roku dokonywać spłat kredytu bezpośrednio we frankach szwajcarskich.

Teza orzeczenia: Przesłanki ważności i skuteczności umowy kredytu bankowego.

Kredyt (do stycznia 2015 r.) spłacany był w złotych poprzez ściągnięcie z konta bankowego równowartości w złotych polskich oznaczonej w harmonogramie spłat kwoty franków szwajcarskich. (...)Zgodnie z umową strona powodowa miała spłacać kredyt w złotych według ceny sprzedaży franka szwajcarskiego obowiązującej w banku w dniu wpłacenia konkretnej raty. (...)W omawianej sprawie wartość kredytu wyrażona została we franku szwajcarskim, natomiast wypłata kredytu i ustalenie wysokości raty odnosiły się do złotych polskich. (...)(...)o ile umowy indeksowane (waloryzowane) frankiem szwajcarskim nadają się niekiedy do utrzymania w mocy po eliminacji(...)złotowe – choć z kwotą kredytu wskazaną w walucie obcej, to(...)

Pracownik banku zaproponował powodom kredyt złotowy oraz dewizowy kredyt mieszkaniowy w walucie franka szwajcarskiego, wskazując, że kredyt powiązany z walutą obcą jest korzystniejszy od kredytu złotowego ze względu na niski kurs franka szwajcarskiego i oprocentowanie. (...)Kredytobiorcom nie przedstawiono symulacji wzrostu kursu franka szwajcarskiego ani symulacji w walucie polskiej. Nie został im również wyjaśniony sposób ustalania kursu franka szwajcarskiego w tabeli kursów banku. (...)Kredytobiorcy nie dysponowali na żadnym etapie wykonywania umowy środkami we franku szwajcarskim.

Kredyt we frankach szwajcarskich został im przedstawiony jako korzystniejszy niż złotowy i obarczony mniejszym ryzykiem. (...)Zapewniano go o stabilności kursu franka szwajcarskiego. (...)Nie chcieli otrzymać franków szwajcarskich. (...)Pozwany wiedział, że nie wypłaci powodom franków szwajcarskich, tylko złote.