Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Kurs kupna franka szwajcarskiego podawany przez NBP wynosił 2, (...) , zaś średni kurs 2, (...) . /dowód: zaświadczenie banku z dn. 14.11.2019 r. k.32, Tabela nr (...) oraz Tabela nr (...) ze strony (...) potwierdzenie wykonania dyspozycji k.163/ Strony zaciągnęły kredyt na zakup domu. (...)Powód nie rozumiał w tej sytuacji, czemu służy posługiwanie się frankiem szwajcarskim w umowie. (...)Kwota kredytu w rozumieniu art. 69 Prawa bankowego , była wyrażona od początku literalnie w treści umowy we frankach szwajcarskich. (...)W tym czasie nie istniały żadne obiektywne okoliczności, pozwalające uznać, że kurs franka szwajcarskiego gwałtownie wzrośnie.

Zdawali sobie sprawę, że kurs franka szwajcarskiego może się wahać. (...)Treść tejże umowy pozwala zatem na ustalenie kursu złotego do franka szwajcarskiego na poziomie np.: 1:1 lub wyższym, albo też 2:1, 4,5:1, 100:1 i dowolnie innym. (...)W ten sposób zatem bank przyznał sobie prawo do jednostronnego regulowania wysokości rat kredytu waloryzowanego kursem franka szwajcarskiego poprzez wyznaczanie w tabelach kursowych kursu sprzedaży franka szwajcarskiego. (...)Sąd uznaje zatem, że pozwany nie był uprawniony do przeliczenia kwoty kredytu udzielonego powodom wedle przyjętego przez siebie kursu franka szwajcarskiego, a następnie do otrzymywania rat tego kredytu jako jego spłaty wedle także przyjętego przez siebie kursu franka szwajcarskiego.

Kwota kredytu określona w umowie we frankach szwajcarskich została powodom wypłacona w złotówkach. (...)Na podstawie aneksu nr (...) z dnia 9.06.2008 r. kwota kredytu została zwiększona do 100.436,03 CHF. Kwota kredytu określona w umowie we frankach szwajcarskich została powodom, zgodnie z § 37 ust. 1 regulaminu kredytu, wypłacona w złotówkach. (...)Powodowie byli zapewniani o stabilności kursu franka szwajcarskiego. (...)Na podstawie art. 405 k.c. w zw. z art. 410 § 1 k.c. strona pozwana jest więc zobowiązana do zwrotu powodom wszelkich kwot świadczonych przez nich tytułem spłaty rat kredytu, zarówno w złotych, jak i w frankach szwajcarskich.

Stawka referencyjna – wartość stawki referencyjnej, w zależności od wybranej waluty: LIBOR dla franka szwajcarskiego (CHF) dla międzybankowych depozytów trzymiesięcznych (LIBOR 3M) – dotyczy kredytów udzielanych w CHF (§ 1 pkt 6 lit. b). (...)Stawka referencyjna – wartość stawki referencyjnej, w zależności od wybranej waluty: LIBOR dla franka szwajcarskiego (CHF) dla międzybankowych depozytów trzymiesięcznych (LIBOR 3M) – dotyczy kredytów udzielanych w CHF (§ 1 pkt 7). (...)(...)z konsumentem – podanie kwoty kredytu w walucie obcej było konieczne z uwagi na konstrukcję kredytu denominowanego i nie wynikało z woli(...)(...)Klauzula ryzyka kursowego w umowie kredytu denominowanego w walucie obcej określa samą kwotę kredytu, czyli najistotniejsze postanowienie umowy kredytu.

Jako walutę waloryzacji kredytu wskazano wprawdzie walutę CHF (franka szwajcarskiego), ale kredyt był wypłacany w złotówkach. (...)Nie przedstawiono mu także symulacji obrazującej wysokość salda kredytu na wypadek znacznego wzrostu kursu franka szwajcarskiego. (...)W umowie nie ma żadnej wzmianki o sposobie ustalania kursu franka szwajcarskiego ( umowa kredytu k. 20-25 ). (...)Spłata kredytu w CHF i ustawa „antyspreadowa” Pozwany zwracał uwagę, iż powód mógł od 2009 roku dokonywać spłat kredytu bezpośrednio we frankach szwajcarskich.

Saldo zadłużenia wyrażone było w walucie kredytu ( (...) ) – choć wzmianka w §4 ust. 1 kredytu, wskazująca na wpływ zmiany kursu(...)(...) od salda wyrażone we frankach szwajcarskich. (...)(...)warunek umowny przewidujący wyrażenie kwoty kredytu we frankach szwajcarskich, natomiast jego uruchomienie i spłatę w złotych. (...)Sad I instancji zważył, że umowa nie mogłaby przy tym nadal obowiązywać bez względu na to, czy przyjmie się wyłącznie powyżej określone skutki abuzywności postanowień, czy też objęłyby one całość klauzuli denominacyjnej, tj. również wyrażenie kwoty kredytu we frankach szwajcarskich. (...)Właściwy wniosek z faktu związania stopy (...) z frankiem szwajcarskim jest taki, że po wyeliminowaniu klauzuli denominacyjnej dalsze obowiązywanie umowy (przyjęcie, że jest to umowa ważna) nie jest możliwe.

Nie było możliwości negocjacji kursu franka. (...)Powód nie zgłaszał zastrzeżeń do zawartego w umowie odesłania do Tabeli kursów w banku, nie pytał także o zasady kształtujące kurs franka w w/w Tabeli. (...)Należy wskazać, że powiązanie rat kredytu z wysokością kursu kupna - sprzedaży franka szwajcarskiego powoduje, że wysokość spłaconego kapitału ze swojej istoty musi się różnić od kwoty otrzymanego kredytu. Istota problemu powoda polega na tym, że od czasu zawarcia umowy kurs złotego w stosunku do franka szwajcarskiego uległ znaczącej zmianie, co jest okolicznością powszechnie znaną.

Natomiast maksymalna wysokość kursu franka szwajcarskiego uwzględniana w owej symulacji została określona na 2,74 zł, co oznacza, że przedstawiona symulacja nie obejmowała najwyższego notowanego wzrostu wartości franka szwajcarskiego z lutego 2004r., która wówczas wynosiła 3,11 zł. (...)(...)wyłącznie bankowi jako stronie umowy kredytu uprawnienia do jednostronnego kształtowania wysokości zobowiązania kredytobiorcy (zarówno wysokości kredytu przeliczonego na franki szwajcarskie, jak i rat kredytu waloryzowanych kursem franka szwajcarskiego). (...)Z tych danych przecież jednoznacznie wynikało, że w lutym 2004 r. kurs franka szwajcarskiego osiągał najwyższy dotychczasowy poziom w historii (ok. 3,11 zł) zaś po tej dacie kurs franka szwajcarskiego sukcesywnie się obniżał i na datę zawarcia umowy przez powoda wynosił 1,96 zł. (...)Przeciętny konsument powinien być uważny i ostrożny co oznacza, że w kredytu powiązanego z kursem franka szwajcarskiego musi to brać pod uwagę zjawiska ryzyka kursowego.