Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Powodowie nie byli informowani o sposobie ustalania kursów walut w stworzonej przez pozwany bank Tabeli Kursów, o sposobie przeliczania rat wyliczonych we frankach szwajcarskich na walutę spłaty, czyli na złotówki. Pracownicy banku zapewniali powodów, że kredyt we frankach szwajcarskich jest korzystną ofertą, zaś frank szwajcarski stabilną walutą. (...)W okresie przed oraz po zawarciu umowy dochodziło do znaczących zmian kursu franka szwajcarskiego w relacji do złotego polskiego. (...)Jak wynika z całokształtu okoliczności sprawy, obca waluta w postaci franka szwajcarskiego pojawiła się w umowie kredytu jako środek służący obniżeniu kosztów udzielanego kredytu, poprzez niższe oprocentowanie naliczane od waluty CHF, do której kredyt był denominowany.

Jak wynika z całokształtu okoliczności sprawy, obca waluta w postaci franka szwajcarskiego, pojawiła się w umowie kredytu, jako środek służący obniżeniu kosztów udzielanego kredytu, poprzez niższe oprocentowanie naliczane od waluty CHF, do której kredyt był indeksowany. (...)Zgodnie z zapisami umowy kredytowej zawartej przez strony, wysokość każdej raty kredytu powinna wynikać z przemnożenia pewnej sumy wyrażonej we frankach szwajcarskich przez ustaloną - w istocie dowolnie - przez jedną ze stron, tj. bank, wielkość tj. kurs waluty. (...)Powodowie nie byli informowani o sposobie ustalania kursów walut w stworzonej przez pozwany bank Tabeli kursów, o sposobie przeliczania rat wyliczonych we frankach szwajcarskich na walutę spłaty, czyli na złotówki. (...)Powodowie kwestionowali, w szczególności te postanowienia umowy kredytowej oraz OWKM, stanowiące tzw. klauzule indeksacyjne waloryzujące zarówno kwotę kredytu, jak i poszczególne raty kapitałowo-odsetkowe do waluty obcej, tj. franka szwajcarskiego.

Teza orzeczenia: Przesłanki ważności i skuteczności umowy kredytu bankowego.

Zatem w omawianej sprawie strony zawarły umowę, mocą której bank przekazał do dyspozycji strony powodowej nieokreśloną kwotę złotych polskich stanowiących równowartość określonych w umowie franków szwajcarskich. (...)Zgodnie z umową strona powodowa miała spłacać kredyt w złotych według ceny sprzedaży franka szwajcarskiego obowiązującej w banku w dniu wpłacenia konkretnej raty. (...)W omawianej sprawie wartość kredytu wyrażona została we franku szwajcarskim, natomiast wypłata kredytu i ustalenie wysokości raty odnosiły się do złotych polskich. (...)(...)o ile umowy indeksowane (waloryzowane) frankiem szwajcarskim nadają się niekiedy do utrzymania w mocy po eliminacji(...)złotowe – choć z kwotą kredytu wskazaną w walucie obcej, to(...)

W 2007 r. udali się do placówki (...) Banku , gdzie uzyskali informację, że nie mają zdolności kredytowej niezbędnej do uzyskania kredytu złotowego, natomiast ich zdolność kredytowa jest wystarczająca dla uzyskania kredytu waloryzowanego do franka szwajcarskiego. (...)Powodowie byli zapewniani przez pracownika banku o stabilności szwajcarskiej waluty i stałości kursu franka szwajcarskiego. (...)Nie zostały im przedstawione symulacje uwzględniające znaczący wzrost kursu franka szwajcarskiego. (...)(...)w umowie), które przewidywały przeliczenie kredytu wypłaconego w złotych na franki szwajcarskie oraz przeliczanie rat wpłacanych w złotych na franki szwajcarskie według kursu – odpowiednio – kupna i sprzedaży franka szwajcarskiego ustalonego jednostronnie przez bank (§(...)

Bank finansował kredyty denominowane w (...) poprzez zaciąganie pożyczek na rynku międzybankowym we frankach szwajcarskich od innych banków, aby udzielić kredytu w (...) musiał posiadać franki na rachunku Banku. (...)Strona powodowa miała zdolność kredytową, zarówno w złotówkach, jak i we frankach szwajcarskich. (...)Po jakimś czasie pojawiła się możliwości spłaty we franku, ale nie chciał spłacać rat we frankach. (...)Stanowi jedną z wielu spraw wniesionych do sądu w związku z klauzulami niedozwolonymi w umowach kredytu indeksowanych/denominowanych do franka szwajcarskiego i nie jest od nich bardziej skomplikowana pod względem faktycznym bądź prawnym.

Większość udzielanych przez pozwanego w tamtym czasie kredytów miała postać waloryzowaną walutą obcą (około 60-70%), głównie frankiem szwajcarskim. (...)Powód określił, że kredyt winien zostać udzielony w walucie frank szwajcarski na okres 30 lat. (...)Strony ustaliły, że kwota kredytu podlegać będzie waloryzowaniu w oparciu o wartość kursową franka szwajcarskiego. (...)Były one zgodne ,że umawiają się o kredyt „złotówkowy” , ale waloryzowany kursem franka szwajcarskiego.

W związku z powyższym zwrócili się do pośrednika E. , gdzie zaproponowano im kredyt frankowy jako jedyny, do którego powodowie się kwalifikowali, tłumacząc, że frank szwajcarski jest stabilną walutą. (...)Wbrew stanowisku strony pozwanej Sąd Okręgowy uznał, że odwołanie się w spornej umowie i regulaminie kredytu do waluty obcej w postaci franka szwajcarskiego stanowiło klauzulę waloryzacyjną i służyć miało jedynie przeliczeniu na walutę polską wartości dokonywanych przez powodów spłat rat. (...)Wyłączenie mechanizmu waloryzacji i odesłania do ustalanego przez bank kursu kupna franka powoduje niemożliwość ustalenia w walucie obcej równowartości kwoty kredytu wypłaconego w złotych. Z kolei brak mechanizmu waloryzacji i odesłania do kursu sprzedaży franka uniemożliwia ustalenie wysokości płatnych w złotych rat kredytu stanowiących równowartość rat w walucie obcej.

Sprawdził historyczny kurs franka. Rozumiał, że ryzyko kursowe oznacza, iż rata kredytu może różnić się w zależności od kursu franka. Doradca wskazał, że wartość kredytu będzie przeliczana z franka szwajcarskiego. (...)Strona powodowa nie wnosiła przy tym, aby kwotę kredytu wypłacono we franku szwajcarskim.