Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Teza orzeczenia: 1. Wprowadzenie do umownego stosunku zobowiązaniowego elementu nadrzędności jednej ze stron, która na podstawie swojej decyzji ustala wysokość parametrów (kursów walut) służących do wyznaczenia wysokości świadczenia drugiej strony, bez odwołania do obiektywnych kryteriów jednoznacznie zakreślających granice przyznanych stronie uprawnień, (...)

Dotyczy to przede wszystkim kredytów w euro i we frankach szwajcarskich, a wynika ze znacznej różnicy w wysokości stóp referencyjnych, które są podstawą do ustalenia oprocentowania kredytu. (...)W załączeniu: Historia zmian stopy referencyjnej LIBOR 3M dla CHF Historia zmian kursu franka szwajcarskiego do złotego (CHF/PLN)” 11 Załączona do ww. (...)Tym samym wpłacane raty wprost i bez żadnego przeliczenia pomniejszały saldo kredytu wyrażone we frankach szwajcarskich. (...)Nie istnieje zatem żadna podstawa prawna świadczenia spełnionego przez powodów we frankach szwajcarskich.

Kredyt denominowany został udzielony w złotych w kwocie, stanowiącej równowartość 127.648,71 CHF (§ 1 ust. 1 CSU). (...)(...)wyrażonych w walucie obcej, 3/ do przeliczeń wysokości rat kapitałowo-odsetkowych spłacanego kredytu stosuje się kurs sprzedaży danej(...)(...)Sama kwota kredytu (w CHF) nie była uzgodniona indywidualnie, ponieważ ustalenia określonej kwoty franków szwajcarskich dokonał pozwany bank – kredytobiorca(...)z konsumentem – podanie kwoty kredytu w walucie obcej było konieczne z uwagi na konstrukcję kredytu denominowanego i nie wynikało z woli(...)(...)Klauzula ryzyka kursowego w umowie kredytu denominowanego w walucie obcej określa samą kwotę kredytu, czyli najistotniejsze postanowienie umowy kredytu.

Przedstawiono jej wówczas oferty kredytów we frankach szwajcarskich i w złotych. (...)Po zawarciu umowy nastąpił wzrost kursu franka szwajcarskiego w stosunku do złotego. (...)Przeliczenie kwoty kredytu wypłaconego w złotych na franki szwajcarskie następuje według kursu kupna franka szwajcarskiego określanego przez Bank. Ustalona we frankach szwajcarskich kwota podlegająca zwrotowi stanowi punkt wyjścia dla określenia harmonogramu rat kredytu w walucie indeksacji (franku szwajcarskim).

Bezspornym jest także to, że powodowie nie otrzymali wypłaty we frankach szwajcarskich, lecz wypłata kredytu nastąpiła w złotówkach, podobnie jak i spłata kredytu miała być dokonywana w złotych polskich, w równowartości kwot wyrażonych w harmonogramie spłat w walucie obcej. W dacie zawarcia umowy bank zobowiązał się przekazać do dyspozycji powodów kwotę odpowiadającą wysokości kredytu wskazanej w umowie we frankach szwajcarskich, ale nieokreśloną w złotych. (...)(...)to, iż strony zawarły umowę kredytu denominowanego, w której kwota kredytu oznaczona została w walucie obcej z zastrzeżeniem, że kredyt wypłacony zostanie i ratalnej spłacie podlegać będzie w walucie krajowej po przeliczeniu według kursu franka szwajcarskiego. (...)Wyłączenie mechanizmu waloryzacji i pominięcie odesłania do gotówkowego kursu kupna franka czyni niemożliwym określenie podlegającej wypłacie w złotych kwoty kredytu udzielonego we frankach, tym samym odpada realizacja funkcji umowy o kredyt w złotych denominowany do franka.

W celu uzyskania oferty kredytu na ten cel zgłosili się do pośrednika kredytowego, który zaoferował im kredyt indeksowany kursem franka szwajcarskiego. (...)Doradca kredytowy nie prezentował informacji o historycznych kursach franka szwajcarskiego ani nie informował, że kurs franka szwajcarskiego może się wahać w sposób nieograniczony (przesłuchanie powodów: E. Ż. – k. 336v.-337 i T. Ż. – k. 337) . (...)Z materiału dowodowego wynika, że kredytobiorcy wyrazili zgodę na udzielenie kredytu indeksowanego kursem franka szwajcarskiego. (...)Natomiast wartość franka szwajcarskiego przyjęta została jedynie jako wskaźnik indeksacji wypłaconej kwoty kredytu i poszczególnych rat podlegających spłacie.

(...)(...)Ostatecznie po rozmowie z pracownikami banku (...) zdecydował się na kredyt hipoteczny indeksowany kursem franka szwajcarskiego ( (...) ) w Banku (...) , który został przedstawiony jako korzystny z uwagi na stabilną walutę franka szwajcarskiego i niską ratę. (...)W dokumencie znajdowała się symulacja wysokości raty kapitałowo-odsetkowej przy założeniu, że kurs franka szwajcarskiego wzrośnie o wartość stanowiącą różnicę między maksymalnym i minimalnym kursem franka szwajcarskiego z okresu ostatnich 12 miesięcy ( dowód: informacja z 06.11.2007 r. k. 68-69). (...)Spłata kredytu, ustalonego w § 2 umowy kredytowej w złotych polskich, miała następować we frankach szwajcarskich z zastosowaniem kursu sprzedaży franka obowiązującego w dniu płatności raty kredytu, zgodnie z tabelą kursów walut obcych obowiązującej w banku (§ 7 ust. 1 umowy kredytowej).

Waluta i kwota kredytu wyrażone są we frankach szwajcarskich. (...)Otóż celem wprowadzenia mechanizmu waloryzacji do umowy kredytu było odniesienie wartości świadczeń stron do miernika innego niż złoty polski, w tym wypadku do waluty zagranicznej – franka szwajcarskiego. Sama waloryzacja do franka szwajcarskiego, jako indywidualnie uzgodniona między stronami, nie może być kwestionowana. (...)Po pierwsze, sąd nie podziela poglądu, by bank – kredytodawca mógł dowolnie ustalać wysokość kursu kupna franka szwajcarskiego.

Po ewentualnej eliminacja klauzuli kursowej umowa kredytu może nadal obowiązywać, gdyż możliwe jest jej wykonanie zgodnie z art. 69 ust. 3 prawa bankowego , poprzez spłacanie rat bezpośrednio we frankach szwajcarskich. (...)Od pośrednika finansowego dowiedzieli się, że nie mają zdolności kredytowej, aby zaciągnąć kredyt w złotówkach, natomiast mają tę zdolność dla kredytu we frankach szwajcarskich. Powodowie otrzymali informację, że frank szwajcarski jest walutą stabilną i bezpieczną a jego kurs może zmienić się może maksymalnie o kilka %. (...)Zasady funkcjonowania kredytów denominowanych/waloryzowanych do CHF, jak i zasady ustalania kursów, są doskonale znane Sądowi oraz pełnomocnikom stron.