Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Umowa ta jest umową kredytu denominowanego do waluty obcej tj. do franka szwajcarskiego. Powodowie przy zawarciu umowy nie byli informowani szczegółowo o ryzyku kursowym, przedstawiono franka szwajcarskiego jako stabilną walutę. (...)Kredyt denominowany nie był w rzeczywistości kredytem złotówkowym. (...)Jako walutę kredytu powodowie wskazali franka szwajcarskiego ( (...) ). (dowód: wniosek o kredyt z zał. k. 65-68, zeznania powódki k. 175-175v., zeznania powoda 175v., wydruk informacji z KRS dot. pozwanego – k. 133-137).

Trzeba w tym miejscu dodać, że zawarte w łączącej strony umowie o kredyt postanowienia umowne dotyczące dokonywania przeliczenia kwoty udzielonego kredytu na walutę obcą (franka szwajcarskiego) należy zakwalifikować jako element klauzuli waloryzacyjnej w rozumieniu art. 358 1 § 2 k.c. (...)Dowolnie bowiem ustalał kurs waluty, od którego zależała wysokość każdej raty kredytu, która wynikała z przemnożenia pewnej sumy wyrażonej we frankach szwajcarskich przez ustalony kurs waluty wskazany w tabeli. (...)W przypadku kredytu złotowego denominowanego do franka szwajcarskiego, o jednoznaczności można byłoby mówić jedynie wówczas, gdyby umowa określała wysokość udzielonego kredytu w dniu jej zawarcia. (...)Po wyeliminowaniu postanowień o denominacji kredytu, w tym postanowień o sposobie przeliczania kwoty kredytu wyrażonej we frankach szwajcarskich na złote polskie, a następnie salda kredytu wyrażonego we frankach szwajcarskich na złote polskie celem ustalenia(...)

Przechodząc zatem do tej oceny w pierwszej kolejności należy wskazać, że przedmiotowe umowy kredytu były umowami o kredyt denominowany udzielonymi w walucie obcej, czyli franku szwajcarskim, co wprost wynika z ich treści. (...)(...)zastosować także w przypadku umowy kredytu denominowanego zawartego pomiędzy przedsiębiorcami. (...)Oznacza to, że pozwany miał swobodę w określaniu tak kursu kupna, jak i sprzedaży franka szwajcarskiego, a tym samym miał możliwość zależnego od jego decyzji kształtowania wysokości raty, którą powód był zobowiązany uiszczać w wykonaniu umowy. (...)Przy umowach kredytów bankowych, w dacie ich zawarcia musi też dojść do ustalenia wysokość kredytu, a tym samym wielkość zobowiązania(...)indeksacji walutą obcą, także kursem franka szwajcarskiego.

(...)w ogóle chciał udzielić powódkom kredytu hipotecznego z długoletnim okresem spłaty – i to jedynie kredytu indeksowanego do franka szwajcarskiego. (...)Z zestawienia tego wynikało, przy ówczesnym poziomie kursu franka szwajcarskiego i ówczesnym poziomie stopy procentowej, że przykładowa rata kapitałowo – odsetkowa (wyrażona w PLN) kredytu indeksowanego kursem franka szwajcarskiego wyniesie 1.032,91 zł. (...)Zarówno umowy kredytowe indeksowane do franka szwajcarskiego, jak i znajdujące do nich zastosowanie regulaminy winny być dla konsumentów przejrzyste i zrozumiałe. (...)Podkreślenia wymaga przy tym fakt, że powódki formalnie wnioskowały o udzielenie kredytu we franku szwajcarskim, ponieważ nie miały oni zdolności kredytowej do zawarcia umowy o kredyt złotówkowy.

Jako wnioskowaną walutę kredytu wskazano franka szwajcarskiego (tj. 224.093,77 CHF). (...)Zatem w omawianej sprawie strony zawarły umowę, mocą której bank przekazał do dyspozycji powoda nieokreśloną kwotę złotych polskich stanowiących równowartość określonych w umowie franków szwajcarskich. (...)W omawianej sprawie wartość kredytu wyrażona została we franku szwajcarskim, natomiast wypłata kredytu i ustalenie wysokości raty odnosiły się do złotych polskich. (...)(...)o ile umowy indeksowane (waloryzowane) frankiem szwajcarskim nadają się niekiedy do utrzymania w mocy po eliminacji(...)złotowe – choć z kwotą kredytu wskazaną w walucie obcej, to(...)

Teza orzeczenia: kredyt "frankowy"

Jak wynika z całokształtu okoliczności sprawy, obca waluta w postaci franka szwajcarskiego, pojawiła się w umowie kredytu, jako środek służący obniżeniu kosztów udzielanego kredytu, poprzez niższe oprocentowanie naliczane od waluty CHF, do której kredyt był indeksowany. (...)Zgodnie z zapisami umowy kredytowej zawartej przez strony, wysokość każdej raty kredytu powinna wynikać z przemnożenia pewnej sumy wyrażonej we frankach szwajcarskich przez ustaloną - w istocie dowolnie - przez jedną ze stron, tj. bank, wielkość tj. kurs waluty. (...)Powodowie nie byli informowani o sposobie ustalania kursów walut w stworzonej przez pozwany bank Tabeli kursów, o sposobie przeliczania rat wyliczonych we frankach szwajcarskich na walutę spłaty, czyli na złotówki. (...)Powodowie kwestionowali, w szczególności te postanowienia umowy kredytowej oraz OWKM, stanowiące tzw. klauzule indeksacyjne waloryzujące zarówno kwotę kredytu, jak i poszczególne raty kapitałowo-odsetkowe do waluty obcej, tj. franka szwajcarskiego.

R. M. prowadzący działalność gospodarczą pod nazwą (...) zawarł z poprzednikiem prawnym pozwanego banku (...) umowę kredytu na zakup lokalu użytkowego, indeksowanego kursem franka szwajcarskiego. (...)We wniosku wskazano franka szwajcarskiego jako walutę kredytu (k. 157-160). (...)Przy zawieraniu umów tego typu kredytobiorcy nie byli zapewniani o szczególnym bezpieczeństwie umowy związanej z indeksacją do franka szwajcarskiego, była przedstawiana im symulacja zmian wysokości raty w zależności od zmiany kursu waluty (zeznania świadka Z. W. ). (...)Ponadto strona powodowa pominęła w swoim stanowisku, iż kredyt indeksowany do franka szwajcarskiego był korzystniejszy dla klienta biorąc pod uwagę oprocentowanie kredytu i wysokość raty (zeznania świadka K. M. , zeznania świadka A. S. , zeznania świadka Z. W. ).

W latach 2004-2009 kredyty indeksowane kursem franka szwajcarskiego cieszyły się dużą popularnością wśród kredytobiorców. (...)Przeliczenie następuje według kursu franka szwajcarskiego określanego przez bank. Ustalona we frankach szwajcarskich kwota podlegająca zwrotowi stanowi punkt wyjścia dla określenia harmonogramu rat kredytu w walucie indeksacji (franku szwajcarskim). (...)Bez zastosowania kursu franka szwajcarskiego wysokość świadczenia powodów nie byłaby znana.