Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Powód świadomie dokonał wyboru kredytu indeksowanego do waluty obcej franka szwajcarskiego. (...)Strony ustaliły, iż kredyt jest indeksowany do waluty obcej franka szwajcarskiego. (...)W niniejszej sprawie powód wniósł o przyznanie mu kredytu indeksowanego do franka szwajcarskiego i taki kredyt otrzymał. (...)Tym samym pozwany nie był uprawniony do przeliczenia kwoty kredytu udzielonego powodowi wedle przyjętego przez siebie kursu franka szwajcarskiego, a następnie do otrzymywania rat tego kredytu jako jego spłaty wedle także przyjętego przez siebie kursu franka szwajcarskiego.

Pozwany podniósł, że zawarta przez strony umowa była umową kredytu denominowanego w walucie obcej – franku szwajcarskim. (...)Doradca prezentował powodom wykresy historycznych kursów franka szwajcarskiego. (...)W obecnym okresie stopy referencyjne wynoszą dla kredytów złotowych - 4,6% (WIBOR 3M), dla kredytów denominowanych kursem franka szwajcarskiego - 0,395% (LIBOR 3M dla CHF). (...)(...)

Zapewniła, że nie muszą się obawiać powiązania kredytu z frankiem szwajcarskim. Powodowie zdecydowali się na zaproponowany im kredyt denominowany do franka szwajcarskiego i złożyli wniosek kredytowy. (...)Zeznania świadka posłużyły także do ustalenia, że wzór umowy i kurs franka szwajcarskiego do wypłaty kredytu nie były negocjowane. (...)Dalej Trybunał, odnosząc się już bezpośrednio do kredytu denominowanego do franka szwajcarskiego wskazał, że w przypadku takiej umowy dyrektywa 93/13 nakłada na bank dwa obowiązki.

Przy czym tutaj rzeczywiście w tej umowie bank nie określa wysokości tej, ile to będzie we frankach szwajcarskich. (...)To zgodnie z tym aneksem już mógł kupować sobie te franku w kantorach i mógł prowadzić ten rachunek w walucie obcej, w tym wypadku we frankach szwajcarskich. (...)Przy czym bank zażądał natychmiastowej spłaty 223.544,90 franka szwajcarskiego. (...)(...)się powiada, bo dopóki kurs franka szwajcarskiego nie przekraczał grubo 4 złotych, to sytuacja finansowa osób wpłacających kredyt we frankach szwajcarskich wcale nie jest dużo gorsza niż osób spłacających kredyt w złotówkach.

(...)złotych po przeliczeniu według kursów franka obowiązujących w banku kredytującym. (...)Kredyt wszak udzielony został powodom i spłacie podlegał w złotych, a kurs franka stanowił w umowie miernik przeliczeń zobowiązań z franków na złote. (...)Jak już wszak wskazano kredyt udzielony został powodom w złotych i w złotych podlegał spłacie, a kurs franka stanowił w umowie jedynie miernik przeliczeń zobowiązań z franków na złote. (...)Wyłączenie mechanizmu denominacji i pominięcie odesłania do kursu kupna franka czyniło niemożliwym określenie podlegającej wypłacie w złotych kwoty kredytu oznaczonego we frankach, tym samym odpadała realizacja funkcji umowy o kredyt w złotych denominowany kursem franka.

Doradca klienta wyjaśnił powodowi, że kredyt powiązany z frankiem szwajcarskim jest wypłacany i spłacany w złotych oraz, że wysokość jego raty i salda zadłużenia wyrażonych w złotych zależy od kursu franka szwajcarskiego. (...)Dalej Trybunał, odnosząc się już bezpośrednio do umowy kredytu powiązanego z frankiem szwajcarskim (chodziło o kredyt denominowany, ale dla istoty jego stanowiska nie ma to znaczenia) wskazał, że w przypadku takiej umowy dyrektywa 93/13 nakłada na bank dwa obowiązki. (...)Jej postanowienia dotyczyły jedynie sposobu określania kursu franka szwajcarskiego, jako waluty indeksacji przy wypłacie kredytu i spłacie rat. (...)Strata taka mogła jednak nastąpić tylko w przypadku szybkiego i radykalnego spadku wartości franka szwajcarskiego w stosunku do złotego.

Zawarcie umowy o kredyt zostało poprzedzone spotkaniami, podczas których stronie powodowej zarekomendowano zawarcie kredytu denominowanego do franka szwajcarskiego (CHF), nie przedstawiając symulacji tego kredytu z jasnymi, zrozumiałymi informacjami. (...)Zapewniano ich nadto, że kurs walutowy franka szwajcarskiego jest bardzo stabilny. (...)Natomiast w niniejszej sprawie kredyt zgodnie z umową musiał być wypłacony w złotych polskich, choć był wyrażony we frankach szwajcarskich. (...)W przypadku kredytu złotowego denominowanego do franka szwajcarskiego, o jednoznaczności można byłoby mówić jedynie wówczas, gdyby umowa określała wysokość udzielonego kredytu w dniu jej zawarcia.

Bank udzielający kredytu nie kupił franków szwajcarskich, by następnie je zwracać. (...)Pozwana zastrzegła sobie prawo do jednostronnego regulowania wysokości rat kredytu waloryzowanego kursem franka szwajcarskiego poprzez wyznaczenie w tabeli kursowej kursu sprzedaży franka szwajcarskiego. (...)Kredyt jest denominowany we frankach szwajcarskich (dalej: CHF). (...)Powód świadomie zdecydował się na kredyt denominowany we frankach szwajcarskich, ponieważ kredyt w złotówkach był oprocentowany wyżej (k. 596).