Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Sąd Okręgowy uwzględnił, że w dacie wyrokowania powodowie spłacali kredyt bezpośrednio we frankach szwajcarskich. (...)Okoliczność, że powód przed wzięciem kredytu denominowanego frankiem szwajcarskim zasięgnął porady ekonomisty w banku, nie przesądza o zakresie informacji wówczas mu przekazanych. (...)Z zeznań powoda wynika też, że obca waluta w postaci franka szwajcarskiego pojawiła się w umowie kredytu jako środek służący obniżeniu kosztów udzielanego kredytu, poprzez niższe oprocentowanie naliczane od waluty CHF, do której kredyt był denominowany. (...)Z kolei kwota raty kredytu wyrażona we frankach podlega waloryzacji według kursu sprzedaży franka szwajcarskiego z tabeli kursowej banku, co kształtuje wysokość świadczenia kredytobiorcy.

Powódka otrzymała, stosownie do umowy, kredyt w kwocie 231.000,00 zł (§ 1 ust. 2 umowy) waloryzowany do franka szwajcarskiego (§ 1 ust. 3 umowy). Według tabeli kursowej banku, kwota udzielonego w złotych kredytu na dzień 28 czerwca 2016 roku stanowiła równowartość 90.396,80 franków szwajcarskich (§ 1 ust. 3A umowy). (...)Przed zawarciem umowy kredytowej powódka otrzymała symulacje spłaty kredytów zaciągniętych w złotówkach i we frankach. Ofertę tzw. kredytu we frankach szwajcarskich została powódce przedstawiona w ten sposób, że jest to najtańszy na rynku kredyt, o najniższym oprocentowaniu, z najniższymi ratami do spłaty.

Strony natomiast zdecydowały się na zawarcie umowy kredytu w złotych polskich denominowanego do waluty obcej – franka szwajcarskiego. (...)To właśnie odniesienie do franka szwajcarskiego stanowi bowiem element odróżniający zawartą przez strony umowę od umowy czysto złotowej. (...)Tymczasem ww. postanowienia zawierające odniesienie do franka szwajcarskiego nie są zrozumiałe pod względem ekonomicznym. (...)Wątpliwość może się tutaj mianowicie pojawić z tej przyczyny, że umowa odwołuje się do dwóch różnych walut: polskich złotych będących walutą, w której kredyt jest wypłacany i spłacany oraz franków szwajcarskich, w których wyrażone jest saldo kredytu.

Pozwany podniósł, że kwota kredytu została wyrażona w umowie we frankach szwajcarskich. Finalne wypłacenie złotówek po przewalutowaniu z franków szwajcarskich stanowi wyłącznie dopuszczalną rozbieżność między walutą zobowiązania. (...)Jako wnioskowaną walutę kredytu wskazano franka szwajcarskiego (tj. (...) ). (...)W omawianej sprawie wartość kredytu wyrażona została we franku szwajcarskim, natomiast wypłata kredytu i ustalenie wysokości raty odnosiły się do złotych polskich.

Podanie kwoty zadłużenia we frankach szwajcarskich nie oznacza bowiem, że konsument wiedział do czego jest zobowiązany. (...)Pozwany przekazał powodom kwotę w złotych polskich stanowiącą równowartość określonej ilości franków szwajcarskich. Wartość ta była ustalona w odniesieniu do ceny franka szwajcarskiego obowiązującej w (...) w dniu wypłaty kredytu. (...)Wartość kredytu wyrażona została we frankach szwajcarskich, natomiast wypłata kwoty kredytu nastąpiła w złotych polskich.

Pozwany podniósł, że kwota kredytu została wyrażona w umowie we frankach szwajcarskich. Finalne wypłacenie złotówek po przewalutowaniu z franków szwajcarskich stanowi wyłącznie dopuszczalną rozbieżność między walutą zobowiązania. (...)Jako wnioskowaną walutę kredytu wskazano franka szwajcarskiego (tj. (...) ). (...)W omawianej sprawie wartość kredytu wyrażona została we franku szwajcarskim, natomiast wypłata kredytu i ustalenie wysokości raty odnosiły się do złotych polskich.

Osobom zainteresowanym zaciągnięciem kredytu we franku szwajcarskim przedstawiano zawsze symulację spłaty kredytu udzielonego w złotówce i we franku. (...)Cechą kredytów denominowanych (inaczej niż indeksowanych) jest ich wyrażenie w walucie, do której nastąpiła denominacja. (...)Wybór ten motywowany był prawdopodobnie korzystną wysokością raty i a także nieuzasadnionym przekonaniem powoda, co do ograniczonej możliwości zmiany kursu franka. (...)Dokonując oceny spornej umowy należy zauważyć, że ustalenie umowne polegające na wyrażeniu kwoty kredytu we franku szwajcarskim stanowi postanowienie określające główne świadczenia stron.

Z uwagi na pozornie wysoką atrakcyjność produktu zaoferowanego w walucie franka szwajcarskiego, powodowie zdecydowali się na kredyt denominowany do tej waluty. (...)Wspomniany wzrost ceny franka szwajcarskiego miał relatywne przełożenie na wysokość spłacanych przez kredytobiorców rat. (...)Z analizy powyższych postanowień umownych wynika, że charakter zawartej między stronami umowy od początku dotyczył kredytu denominowanego kursem franka szwajcarskiego. (...)Ponadto nie wyjaśniono kredytobiorcom, jakie skutki dla wysokości ich zobowiązania wystąpią w sytuacji, gdy dojdzie do znacznej zmiany kursu franka szwajcarskiego.