Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Co do twierdzeń powodów o abuzywności kwestionowanych postanowień umowy § 2 i § 6, na wstępie Sąd wskazał, iż bezsporne w sprawie było, że zawarli oni umowę kredytu denominowanego we franku szwajcarskim jako konsumenci. (...)Niezasadny jest zarzut co do tego, że Sąd pierwszej instancji błędnie ustalił, iż powodowie zawarli Umowę kredytu we frankach szwajcarskich. (...)W niniejszej sprawie strony zawarły umowę kredytu, w której kwota kredytu została wyrażona we frankach szwajcarskich. (...)Nie mają przy tym racji skarżący, że kredyt złotowy indeksowany do franka szwajcarskiego (lub waloryzowany tą walutą) oraz kredyt denominowany we franku szwajcarskim to tożsame konstrukcje prawne.

Dalej Trybunał, odnosząc się już bezpośrednio do umowy kredytu powiązanego z frankiem szwajcarskim (chodziło o kredyt denominowany, ale dla istoty jego stanowiska nie ma to znaczenia) wskazał, że w przypadku takiej umowy dyrektywa 93/13 nakłada na bank dwa obowiązki. (...)Jej postanowienia dotyczą jedynie sposobu ustalania kursu franka szwajcarskiego, jako waluty indeksacji przy wypłacie kredytu. (...)Możliwe było całkowicie odmienne ukształtowanie sposobu określania kursu franka szwajcarskiego na potrzeby wykonywania umowy bez zmiany jej istoty, jako kredytu indeksowanego do waluty obcej. (...)Strata taka mogła jednak nastąpić tylko w przypadku szybkiego i radykalnego spadku wartości franka szwajcarskiego w stosunku do złotego.

(...)iż zgodnie z postanowieniami umowy kredytu, a w szczególności z punktem(...)złotówek po ich przewalutowaniu z franków szwajcarskich stanowi wyłącznie rozbieżność między walutą(...)(...)Co do twierdzeń powoda o abuzywności kwestionowanych postanowień umowy, na wstępie wskazać należy, iż nie budziło wątpliwości Sądu, że powód zawarł umowę kredytu denominowanego we franku szwajcarskim jako konsument. (...)(...)rozważania ofert i następnie wnioskowania do pozwanego o kredyt dokonał wyboru najkorzystniejszej dla siebie(...)ryzyka związanego z wahaniami kursu franka szwajcarskiego i na tejże podstawie uznał kredyt denominowany we frankach szwajcarskich za całościowo korzystniejszy. Wskazać należy, iż kwestionowana przez powoda klauzula określająca sposób przeliczenia franka szwajcarskiego jako waluty waloryzacji na złotówki – walutę spłaty kredytu nie stanowiła sformułowania oderwanego od treści i postanowień umowy.

Zgodnie z § 2 ust. 1 i 2 umowy, kwota kredytu wyniosła 280.000,00 zł, a jako walutę denominacji wskazano frank szwajcarski. (...)Przedmiotowe postanowienie przyznaje bowiem bankowi uprawnienie do określania wysokości kursu sprzedaży i kupna franka szwajcarskiego bez jakichkolwiek wytycznych, ram czy ograniczeń. (...)(...)oparciu o wskaźnik LIBOR dla franka szwajcarskiego dla kredytów udzielonych w złotych polskich była już przedmiotem orzecznictwa Sądu Najwyższego, który co do zasady opowiadał się za taką możliwością. (...)(...)się na denominację udzielonego kredytobiorcy kredytu bankowego do wskazanej w umowie waluty (frank szwajcarski), zaś z drugiej strony(...)takiej waloryzacji było ustalenie oprocentowania kredytu według parametrów charakterystycznych dla tej(...)opartej o wskaźnik (…) dla franka szwajcarskiego).

Pozwany podniósł, że kwota kredytu została wyrażona w umowie we frankach szwajcarskich. Finalne wypłacenie złotówek po przewalutowaniu z franków szwajcarskich stanowi wyłącznie dopuszczalną rozbieżność między walutą zobowiązania. (...)W omawianej sprawie wartość kredytu wyrażona została we franku szwajcarskim, natomiast wypłata kredytu i ustalenie wysokości raty odnosiły się do złotych polskich. (...)(...)o ile umowy indeksowane (waloryzowane) frankiem szwajcarskim nadają się niekiedy do utrzymania w mocy po eliminacji(...)złotowe – choć z kwotą kredytu wskazaną w walucie obcej, to(...)

W celu sfinansowania budowy udali się do doradcy kredytowego, który przedstawił im oferty kilku banków na kredyty powiązane z frankiem szwajcarskim. (...)K. S. i M. S. uiścili na rzecz banku 17 372,53 franków szwajcarskich. (...)W treści umowy z 28 czerwca 2006 r. wskazano jedynie, że bank udziela kredytobiorcy kredytu denominowanego w złotych w kwocie stanowiącej równowartość franków szwajcarskich. (...)(...)czerwca 2006 r. obowiązek wypłaty kredytu został ukształtowany poprzez odniesienie do kursu kupna franka szwajcarskiego, zaś obowiązek zwrotu wykorzystanego kredytu został ukształtowany poprzez odniesienie do kursów sprzedaży franka szwajcarskiego, zawartych w tabeli kursowej tworzonej(...)

Teza orzeczenia: I ustala, że umowa o kredyt hipoteczny nr … z dnia 24 kwietnia 2008 r. zawarta pomiędzy Bankiem … w W. a L.K. i G.B.K. jest nieważna; II zasądza od pozwanego Banku … w W. na rzecz powoda L.K.: - kwotę 13168,38 zł ( trzynaście tysięcy sto sześćdziesiąt osiem złotych trzydzieści osiem groszy ) z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 31 (...)

W ofercie tej firmy były również kredyty indeksowane do franka szwajcarskiego. (...)W okresie do dnia 3 marca 2017 r. spłacał raty kredytu w walucie polskiej, zaś od dnia 3 kwietnia 2017 r. – we frankach szwajcarskich. (...)Zawarta przez strony umowa w ogóle nie przewidywała możliwości oddania do dyspozycji kredytobiorcy kwoty kredytu wskazanej we frankach szwajcarskich ani też możliwości zwrotu kredytu w tej walucie. (...)W związku z zawarciem umowy kredytu pozwany Bank przyznał sobie prawo do jednostronnego regulowania – na gruncie zawartej umowy – wysokości rat kredytu waloryzowanego kursem franka szwajcarskiego.

Kredytobiorcom nie przedstawiono oferty innego kredytu niż we frankach szwajcarskich, przedstawiciel kredytodawcy przekonywał ich, że ten jest najkorzystniejszy. (...)Rata we frankach szwajcarskich w chwili zawierania umowy była niższa niż w przypadku kredytu udzielonego w złotówkach. (...)Dalej Sąd I instancji zważył, iż łącząca strony umowa była tzw. kredytem denominowanym frankiem szwajcarskim. (...)W tym zakresie istotnym było powołane już wyżej założenie, że udzielony kredyt był w istocie złotowym, zaś odniesienie się w nim do franka szwajcarskiego stanowiło wprowadzenie do stosunku prawnego umownej waloryzacji.