Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Z. B. spłaca kredyt bezpośrednio we franku szwajcarskim. (...)Początkowo kredyt był spłacany w złotych polskich, a od dnia 20 lutego 2015 r. spłata następuje bezpośrednio we franku szwajcarskim. (...)Należy zatem zauważyć, że wartość franka szwajcarskiego przyjęta została w umowie kredytu jedynie jako wskaźnik do przeliczenia poszczególnych rat podlegających spłacie. (...)(...)którejkolwiek z nich władczych kompetencji do kształtowania wysokości świadczeń.

Na ten cel zaciągnęli kredyt w (...) Banku (...) S.A. , który udzielono im w walucie obcej – frankach szwajcarskich. (...)Powodowie zdecydowali się na zaproponowany im kredyt denominowany do franka szwajcarskiego i złożyli wniosek kredytowy. (...)Zeznania te stanowiły również wiarygodne potwierdzenie, że wzór umowy i kurs franka szwajcarskiego do wypłaty kredytu nie podlegały negocjacjom. (...)Zatem umowa w żaden sposób nie ograniczała swobody Banku w określaniu kursów kupna i sprzedaży franka szwajcarskiego na potrzeby umowy.

Formularz wniosku przewidywał, jako waluty spłaty złote polskie i PLN indeksowany do (...) franka szwajcarskiego. (...)Po porównaniu atrakcyjność kredytu w euro i we franku szwajcarskim, powodowie ostatecznie zdecydowali się na kredyt indeksowany kursem waluty szwajcarskiej. (...)W dniu 16 kwietnia 2009 r. strony zawarły umowę o kredyt w wysokości 660.000 zł, indeksowany do waluty obcej – franka szwajcarskiego. (...)W związku z tym uznał, że zawarcie przez strony umowy o kredyt ze wskazaną do rozliczeń walutą wzajemnych świadczeń w postaci franka szwajcarskiego, jako zagranicznym środkiem płatniczym, było zgodne z prawem.

Zastosowany wzorzec umowny uprawniał bank do regulowania wysokości rat pożyczki waloryzowanej kursem franka szwajcarskiego poprzez dowolne ustalanie wysokości kursu tej waluty i wartości spreadu walutowego. (...)Po negocjacjach strony ustaliły wysokość pożyczki na 421 500 złotych, która waloryzowana jest kursem franka szwajcarskiego. (...)Zaprzeczył, aby miał możliwość spłaty zaciągniętej pożyczki hipotecznej bezpośrednio we frankach szwajcarskich. (...)Na mocy tej umowy bank udzielił J. M. pożyczki w kwocie 421 500 złotych, waloryzowanej kursem franka szwajcarskiego (§ 1 ust. 1 i 2), która miała zostać spłacona w przeciągu 240 miesięcy, tj. do 12 marca 2028 r. (§ 1 ust. 3).

Na skutek wzrostu kursu franka szwajcarskiego raty kredytu wzrosły do kwoty około 4 000 zł miesięcznie. (...)W dacie 9 maja 2011 r. średni kurs franka szwajcarskiego ogłaszany przez NBP wynosił 3,1092 zł (por. (...)W dacie sporządzenia umowy równowartość kredytu wyniosła 277 693,20 franków szwajcarskich. (...)Rzeczą pozwanego było zatem udowodnić, że spełnił zobowiązanie do zwrotu kredytu ponad równowartość 192 975,58 franków szwajcarskich czyli kwotę 600 000 zł.

W ocenie pozwanej, wolą stron umowy kredytu, było udzielenie powodom przez pozwaną kredytu denominowanego we frankach szwajcarskich. (...)Powódka zeznała, że zaciągając sporny kredyt nie wiedziała i nie dopytywała się, jaki kurs franka szwajcarskiego stosuje bank („po ile oni tego franka będą liczyć”). (...)Strony uzgodniły, że zawierają umowę kredytu denominowanego do waluty obcej, tj. franka szwajcarskiego. (...)Bank udzielił powodom kredytu denominowanego do waluty obcej – franka szwajcarskiego.

Jak już wyżej wskazano umowa zawarta pomiędzy stronami to umowa kredytu a kwota kredytu denominowana jest we franku szwajcarskim ( CHF ). (...)Istota i konstrukcja kredytu denominowanego do franka jest zupełnie inna. (...)Przy kredycie frankowym denominowanym kredytobiorca nie mógł dokonywać spłaty kredytu bezpośrednio we frankach szwajcarskich. (...)Ponadto niektóre umowy kredytu denominowanego do franka szwajcarskiego przewidywały możliwość złożenia przez kredytobiorcę wniosku do banku o zawarcie aneksu w celu spłaty raty bezpośrednio we franku szwajcarskim.

Nadmienił, że twierdzenie o zupełnej niedostępności franka szwajcarskiego dla przeciętnego konsumenta w chwili zawierania przedmiotowej umowy nie jest wiarygodne. (...)W związku z tym należy zauważyć, że z uwagi na swobodę kontraktową strony mogły zawrzeć umowę, na mocy której pozwany bank udzielił powódce pożyczki w walucie obcej – franku szwajcarskim. (...)Sąd Okręgowy akceptuje przy tym rozważania Sądu I instancji odnośnie bezzasadności twierdzeń powódki co do braku dostępności franka szwajcarskiego na rynku w czasie obowiązywania umowy stron. (...)Przy tym z zeznań powódki wynika, że nie przejawiała w ogóle, przez cały okres trwania umowy, żadnego zainteresowania możliwością spłaty pożyczki we franku szwajcarskim.