Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Jako walutę waloryzacji kredytu wskazano walutę CHF (franka szwajcarskiego). (...)Podczas wizyty powodom przedstawiono propozycję zawarcia umowy kredytowej indeksowanej do kursu franka szwajcarskiego (CHF). (...)Nie przedstawiono im także historycznych kursów franka szwajcarskiego z ostatnich kilkudziesięciu lat względem(...)będzie kształtować się wysokość kapitału kredytu i rat w sytuacji znacznego wzrostu kursu franka szwajcarskiego. (...)Należy podkreślić, że umowa kredytu nie przewidywała żadnych ograniczeń w określaniu przez bank kursów kupna i sprzedaży franka szwajcarskiego w tabeli.

Trybunał, odnosząc się bezpośrednio do umowy kredytu powiązanego z frankiem szwajcarskim (chodziło o kredyt denominowany, ale dla istoty jego stanowiska nie ma to znaczenia), wskazał, że w przypadku takiej umowy dyrektywa 93/13 nakłada na bank dwa obowiązki. (...)W okresie negocjowania warunków umowy powodowie wiedzieli według jakich kryteriów przeliczany będzie kurs franka szwajcarskiego do złotego polskiego. (...)W czasie, gdy kurs franka szwajcarskiego był niski małżonkowie P. nie kwestionowali ważności umowy i nie uważali, że zawiera ona klauzule abuzywne. (...)Podsumowując, zawarcie umowy kredytu indeksowanego do waluty obcej, tj. franka szwajcarskiego było zgodne z polskim prawem(...)miał wpływu, czyli wzrost kursu franka szwajcarskiego, nie mogą być uznane jako sprzeczne z dobrymi obyczajami.

Podał nadto Sąd, że kredyt udzielony powodom był kredytem złotowym (nie walutowym), był tylko indeksowany do kursu franka szwajcarskiego (CHF). (...)Pozwany podnosił, że powodowie mogli przecież spłacać kredyt we frankach szwajcarskich. (...)W okresie najintensywniejszego udzielania kredytów we frankach szwajcarskich kurs franka podlegał wahaniom, ale wówczas Narodowy Bank Szwajcarii stabilizował kurs franka do euro w stosunku 1:2. (...)(...)

Nie przedstawiono mu także historycznych kursów franka szwajcarskiego z ostatnich kilkudziesięciu lat względem(...)będzie kształtować się wysokość kapitału kredytu w sytuacji znacznego wzrostu kursu franka szwajcarskiego. (...)W umowie nie ma żadnej wzmianki o sposobie ustalania kursu franka szwajcarskiego ( umowa kredytu k. 42-47, regulamin k. 202-210 ). (...)W szczególności nie pouczono go faktycznie o możliwych skutkach drastycznego wzrostu kursu franka szwajcarskiego . (...)Spłata kredytu w CHF i ustawa „antyspreadowa” Pozwany zwracał uwagę, iż powód mógł od pewnego czasu dokonywać spłat kredytu bezpośrednio we frankach szwajcarskich.

Jako wnioskowaną walutę kredytu wskazano franka szwajcarskiego. (...)Zatem w omawianej sprawie strony zawarły umowę, mocą której bank przekazał do dyspozycji powodów nieokreśloną kwotę złotych polskich stanowiących równowartość określonych w umowie franków szwajcarskich. (...)W omawianej sprawie wartość kredytu wyrażona została we franku szwajcarskim, natomiast wypłata kredytu i ustalenie wysokości raty odnosiły się do złotych polskich. (...)(...)o ile umowy indeksowane (waloryzowane) frankiem szwajcarskim nadają się niekiedy do utrzymania w mocy po eliminacji(...)złotowe – choć z kwotą kredytu wskazaną w walucie obcej, to(...)

Treść tej umowy wskazuje, że jest to umowa kredytu walutowego – denominowanego w walucie obcej, gdyż bank zobowiązał się w niej oddać do dyspozycji kredytobiorcy kwotę pieniężną wyrażoną we franku szwajcarskim. (...)Świadczenia stron umowy (w szczególności kwota kredytu) zostały określone w umowie we frankach szwajcarskich, odpowiadając wymogom z art. 69 Prawa bankowego . (...)Powód przyznał, iż pośrednik kredytowy informował go, że kurs franka szwajcarskiego może się wahać i raty kredytu mogą się zmieniać. (...)Gwałtowane wzrosty kursów franka szwajcarskiego w ostatnich latach miały charakter bezprecedensowy, nienotowany wcześniej w historii, a zatem były nie do przewidzenia przez żadną ze stron umów.

Przedmiotem umowy jest zobowiązanie banku do udzielenia kredytu walutowego wyrażonego we franku szwajcarskim, co zostało wyraźnie wskazane w umowie. (...)W związku z tym zwrócili się do doradcy kredytowego, który zaproponował im kredyt we frankach szwajcarskich wskazując, że jest bardziej korzystny niż kredyt złotowy. (...)Na tym tle wskazać należy, że sporna umowa stanowi kredyt denominowany do franka szwajcarskiego, gdyż kwota kredytu została wyrażona w umowie w walucie CHF a wypłacona miała być, zgodnie z dyspozycją powodów, w złotych polskich po przeliczeniu według odpowiedniego kursu obowiązującego w banku. (...)Treść tej umowy wskazuje, że jest to umowa kredytu walutowego (denominowanego do waluty obcej), gdyż bank zobowiązał się w niej oddać do dyspozycji kredytobiorców kwotę pieniężną wyrażoną we franku szwajcarskim.

Ponadto o nieważności umowy na podstawie art. 58 k.c. świadczy też i to , że kredyt udzielany był w złotych w kwocie stanowiącej równowartość określonej kwoty franków szwajcarskich ( § 1 ust. 1(...)na złote kwoty wyrażonej we frankach szwajcarskich (§ 1 ust. 2 (...)(...)(...)(...)objętych takimi tabelami, w tym franka szwajcarskiego. (...)Brak pewności co do wysokości przyszłych zobowiązań kredytobiorców, związanych ze spłatą kredytu, należy do immanentnych cech kredytu denominowanego do waluty obcej, co wynika z naturalnych zmian w czasie kursów waluty. (...)(...)związanymi z ekspozycją tego rodzaju kredytów na znaczne perturbacje rynku walutowego(...)w tym złotego, w stosunku do walut kredytów, przede wszystkim franka szwajcarskiego.