Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Teza orzeczenia: Mechanizmy stosowane przez pozwany bank przy konstruowaniu zapisów umownych były rażąco niekorzystne dla konsumenta, nakładając na niego niewspółmierne obowiązki i przerzucając nie tylko w całości ryzyko związane ze zmianą kursu CHF ale też wprowadzając takie mechanizmy ustalania tego kursu, które były niezrozumiałe a sam sposób ich tworzenia (...)

Pracownik banku oferując powodowi kredyt we frankach szwajcarskich zapewniał go, że jest to bezpieczny instrument finansowy oraz że powód uzyska sumę w polskich złotych aby zapłacić za nabywaną nieruchomość. (...)Ponownie bowiem należy podkreślić, że pozwany bank w sprawie niniejszej udzielił powodowi kredytu w polskich złotych a kurs franka szwajcarskiego stanowić miał jedyne czynnik waloryzacyjny. (...)Rata uiszczana przez powoda wyrażana była w walucie franka szwajcarskiego, przy czym miał on możliwość zapłaty tej raty wyłączne w polskich złotych. (...)Przypomnieć należy, że powodowi udzielony został kredyt w wysokości 214.000 zł, przeliczany następnie w dniu uruchomienia kredytu na określoną ilość franków szwajcarskich.

(...)z jej zawarciem, a spłata kredytu we frankach szwajcarskich była możliwa już od dnia zawarcia umowy, jednakże powodowie dokonali indywidualnych uzgodnień w zakresie wyboru rachunku do spłaty w postaci rachunku oszczędnościowo-rozliczeniowego w polskich złotych, a nie we frankach szwajcarskich. (...)Pracownik banku zapewniał powodów, iż frank szwajcarski jest bardzo stabilną walutą. (...)W okresie przed oraz po zawarciu umowy kredytu, dochodziło do znaczących zmian kursu franka szwajcarskiego w relacji do złotego polskiego. (...)Jak wynika z zeznań powodów oraz z całokształtu okoliczności sprawy, obca waluta w postaci franka szwajcarskiego pojawiła się w umowie kredytu jako środek służący obniżeniu kosztów udzielanego kredytu, poprzez niższe oprocentowanie naliczane od waluty CHF, do której kredyt był denominowany.

Z uwagi na pozornie wysoką atrakcyjność produktu zaoferowanego w walucie franka szwajcarskiego, powodowie zdecydowali się na kredyt denominowany do tej waluty. (...)Wspomniany wzrost ceny franka szwajcarskiego miał relatywne przełożenie na wysokość spłacanych przez kredytobiorców rat. (...)Z analizy powyższych postanowień umownych wynika, że charakter zawartej między stronami umowy od początku dotyczył kredytu denominowanego kursem franka szwajcarskiego. (...)Ponadto nie wyjaśniono kredytobiorcom, jakie skutki dla wysokości ich zobowiązania wystąpią w sytuacji, gdy dojdzie do znacznej zmiany kursu franka szwajcarskiego.

Strony natomiast zdecydowały się na zawarcie umowy kredytu w złotych polskich denominowanego do waluty obcej – franka szwajcarskiego. (...)To właśnie odniesienie do franka szwajcarskiego stanowi bowiem element odróżniający zawartą przez strony umowę od umowy czysto złotowej. (...)Tymczasem ww. postanowienia zawierające odniesienie do franka szwajcarskiego nie są zrozumiałe pod względem ekonomicznym. (...)Wątpliwość może się tutaj mianowicie pojawić z tej przyczyny, że umowa odwołuje się do dwóch różnych walut: polskich złotych będących walutą, w której kredyt jest wypłacany i spłacany oraz franków szwajcarskich, w których wyrażone jest saldo kredytu.

Teza orzeczenia: Przesłanki ważności umowy kredytu.

Kredyt spłacany był w złotych poprzez ściągnięcie z konta bankowego równowartości w złotych polskich oznaczonej w harmonogramie spłat kwoty franków szwajcarskich. (...)Zatem w omawianej sprawie strony zawarły umowę, mocą której bank przekazał do dyspozycji powoda nieokreśloną kwotę złotych polskich stanowiących równowartość określonych w umowie franków szwajcarskich. (...)Zgodnie z umową strona powodowa miała spłacać kredyt w złotych według ceny sprzedaży franka szwajcarskiego obowiązującej w banku w dniu wpłacenia konkretnej raty. (...)W omawianej sprawie wartość kredytu wyrażona została we franku szwajcarskim, natomiast wypłata kredytu i ustalenie wysokości raty odnosiły się do złotych polskich.

Powodowie nie mieli zdolności kredytowej do zawarcia umowy kredytu „złotówkowego”, zaproponowano im kredyt we frankach szwajcarskich. (...)Do zawarcia umowy kredytu mieszkaniowego (...) hipoteczny o numerze (...) na kwotę 35 950,60 franków szwajcarskich doszło 18 maja 2007 r. (...)Prowizja kredytu wynosiła 0,8 % kwoty kredytu, tj. 287,60 franków szwajcarskich. (...)W przypadku kredytu złotowego denominowanego do franka szwajcarskiego, o jednoznaczności można byłoby mówić jedynie wówczas, gdyby umowa określała wysokość udzielonego kredytu w dniu jej zawarcia.

Oferując zawarcie umowy udzielił powodom pełnej i rzetelnej informacji na temat mechanizmu funkcjonowania kredytu indeksowanego kursem franka szwajcarskiego. (...)Według umowy, kwota kredytu denominowanego (waloryzowanego) w CHF lub transzy kredytu zostanie określona według kursu kupna dewiz dla franka szwajcarskiego zgodnie z „Tabelą kursów” obowiązującą w banku w dniu wykorzystania kredytu lub transzy kredytu (§ 2 ust. 2 umowy). (...)Zwrócić trzeba uwagę, że zawarta przez strony umowa kredytu bankowego jest od samego początku umową o kredyt indeksowany kursem franka szwajcarskiego, a nie o kredyt denominowany w walucie frank szwajcarski, mimo takiego oznaczenia kredytu w umowie. (...)Natomiast wartość franka szwajcarskiego przyjęta została jedynie jako wskaźnik indeksacji wypłaconej kwoty kredytu i poszczególnych rat podlegających spłacie.

Łącznie w okresie od 4 lipca 2008 r. do 16 grudnia 2019 r. zapłacili bankowi kwotę 398 223,74 zł, która odpowiadała – według strony pozwanej - kwocie 113 865,09 franka szwajcarskiego. (...)Zawarte w łączącej strony umowie o kredyt postanowienia umowne dotyczące dokonywania przeliczenia kwoty udzielonego kredytu na franka szwajcarskiego, składają się łącznie na klauzulę waloryzacyjną w rozumieniu art. 358 1 § 2 k.c. (...)Po wyeliminowaniu postanowień o waloryzacji kredytu, w tym postanowień o sposobie przeliczania kwoty kredytu wyrażonej we frankach szwajcarskich na złote polskie, a następnie salda kredytu wyrażonego we frankach szwajcarskich na złote polskie, celem ustalenia(...)(...)Natomiast klauzula według której dochodzi do przeliczenia dokonywanych przez nich wpłat rat na walutę obcą [ w tym przypadku na franka szwajcarskiego ] wpływa na wysokość tego świadczenia.