Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Pozwany zaprzeczył wszelkim twierdzeniom strony powodowej odnośnie nieważności umowy kredytu hipotecznego denominowanego w walucie obcej, tj. we frankach szwajcarskich, z dnia 10 lipca 2008 r. (...)Z przedstawionych im przez pracownika pozwanego symulacji spłaty kredytu w obu walutach wynikało, że w przypadku wskazania franków szwajcarskich jako waluty kredytu raty spłaty w walucie polskiej będą niższe. (...)Zgodnie z § 2 ust. 1 (...) Bank udzielał powodom kredytu w kwocie 86.636,73 franków szwajcarskich (dalej: CHF) na przeprowadzenie remontu domu jednorodzinnego oraz spłatę kredytów w złotych polskich udzielonych wymienionym(...)(...)Ich sytuację w tym zakresie można porównać do sytuacji, w której franki szwajcarskie z przeznaczeniem na spłatę kredytu decydowaliby się nabyć w pozwanym banku.

Z uwagi na większą atrakcyjność produktu zaoferowanego w walucie franka szwajcarskiego, powodowie zdecydowali się na kredyt indeksowany do tej waluty. (...)Stało się to zauważalne zwłaszcza od 2015 roku, kiedy to Szwajcarski Bank Narodowy uwolnił kurs franka szwajcarskiego, powodując jego skokowe wzmocnienie względem innych walut, w tym złotówki. (...)Wspomniany wzrost ceny franka szwajcarskiego miał relatywne przełożenie na wysokość spłacanych przez kredytobiorców rat. (...)Ponadto nie wyjaśniono kredytobiorcom, jakie skutki dla wysokości ich zobowiązania wystąpią w sytuacji, gdy dojdzie do znacznej zmiany kursu franka szwajcarskiego.

(...)(...)Zawierając umowę kredytu powód miał świadomość możliwości wzrostu kursu franka szwajcarskiego, ale spodziewał się na podstawie przedstawionych mu przez zawarciem umowy informacji historycznych, że kurs franka szwajcarskiego może wzrosnąć maksymalnie do 2,60-2,70 zł. Przekraczało oczekiwania powoda, że kurs franka szwajcarskiego może wzrosną do 4,70 zł. (...)Natomiast wartość franka szwajcarskiego przyjęta została jedynie jako wskaźnik indeksacji wypłaconej kwoty kredytu i poszczególnych rat podlegających spłacie.

W treści wniosku zaznaczono, że walutą wnioskowanego kredytu ma być frank szwajcarski (CHF). (...)(...)postanowienia, które zawierałoby upoważnienie kredytobiorców do dysponowania środkami z kredytu w walucie kredytu. (...)To same strony na podstawie wzorca umownego przedstawionego przez pozwaną postanowiły, że uzgodniona kwota wskazana w umowy miała ulec konwersji z franków szwajcarskich na złote polskie w celu postawienia kredytu do dyspozycji. (...)W konsekwencji brak jest dowodów przemawiających za wnioskiem, że chcieli uzyskać środki we frankach szwajcarskich.

(...)w ogóle chciał udzielić powódkom kredytu hipotecznego z długoletnim okresem spłaty – i to jedynie kredytu indeksowanego do franka szwajcarskiego. (...)Z zestawienia tego wynikało, przy ówczesnym poziomie kursu franka szwajcarskiego i ówczesnym poziomie stopy procentowej, że przykładowa rata kapitałowo – odsetkowa (wyrażona w PLN) kredytu indeksowanego kursem franka szwajcarskiego wyniesie 1.032,91 zł. (...)Zarówno umowy kredytowe indeksowane do franka szwajcarskiego, jak i znajdujące do nich zastosowanie regulaminy winny być dla konsumentów przejrzyste i zrozumiałe. (...)Podkreślenia wymaga przy tym fakt, że powódki formalnie wnioskowały o udzielenie kredytu we franku szwajcarskim, ponieważ nie miały oni zdolności kredytowej do zawarcia umowy o kredyt złotówkowy.

Saldo kredytu jak również wysokość rat kapitałowej oraz odsetkowej wyrażane w harmonogramie spłat wyrażone było we franku szwajcarskim. (...)Bank w celu dzielenie kredytu indeksowanego do franka szwajcarskiego musiał pozyskać walutę z rynku. W tym celu zaciągał pożyczki i kredytu w walucie CHF, zawierał transakcje pochodne (...) oraz wprowadził do oferty depozyty w CHF. Kredyty indeksowane do CHF pomimo wypłaty w złotych księgowane były we franku szwajcarskim. (...)Powodowie sami zawnioskowali o udzielenie im kredytu oraz o indeksowanie kredytu do franka szwajcarskiego.

Bezspornym jest także to, że kredyt nie został wypłacony na rzecz powodów we frankach szwajcarskich, lecz wypłata poszczególnych transz nastąpiła w złotówkach, w łącznej kwocie 123.870,76 zł. (...)Innymi słowy, odwołanie się w spornej umowie do franka szwajcarskiego stanowiło w istocie klauzulę waloryzacyjną. (...)Także w § 1 ust. 4umowy kwota wyrażona we frankach szwajcarskich określona jest jako „równowartość” raty kapitałowo-odsetkowej. (...)Był to wyliczany na bieżąco kurs średni franka szwajcarskiego jako określonej w § 1 waluty obcej wymienialnej.

Jako wnioskowaną walutę kredytu wskazano franka szwajcarskiego (tj. 224.093,77 CHF). (...)Zatem w omawianej sprawie strony zawarły umowę, mocą której bank przekazał do dyspozycji powoda nieokreśloną kwotę złotych polskich stanowiących równowartość określonych w umowie franków szwajcarskich. (...)W omawianej sprawie wartość kredytu wyrażona została we franku szwajcarskim, natomiast wypłata kredytu i ustalenie wysokości raty odnosiły się do złotych polskich. (...)(...)o ile umowy indeksowane (waloryzowane) frankiem szwajcarskim nadają się niekiedy do utrzymania w mocy po eliminacji(...)złotowe – choć z kwotą kredytu wskazaną w walucie obcej, to(...)