Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Pracownik banku (...) informował powodów o ryzyku kursowym, jednocześnie jednak zapewniał, że waluta franka szwajcarskiego jest stabilna, a wahania są niewielkie i kurs może spaść. (...)Żadna transza nie była wypłacona we frankach. Wielkość rat była podawana we frankach. (...)Postanowienia dotyczące indeksacji kredytu – zarówno dotyczące sposobu przeliczenia kwoty kredytu na franki przy wypłacie kredytu, jak też zadłużenia wyrażonego we frankach na złotówki podczas spłaty poszczególnych rat – określają świadczenia główne stron.

Powodowie nie całkowicie mieli świadomości roli franka szwajcarskiego w tej umowie. (...)Nie do końca też rozumieli rolę franka. (...)W niniejszej sprawie strony zawarły umowę kredytu denominowanego, hipotecznego do franka szwajcarskiego, a składała się ona z części szczegółowej i ogólnej. (...)Strony zawarły umowę kredytu denominowanego, w której kwota kredytu oznaczona została w walucie obcej z zastrzeżeniem, że kredyt wypłacony zostanie i ratalnej spłacie podlegać będzie w walucie krajowej po przeliczeniu według kursu franka szwajcarskiego.

Biorąc jednak pod uwagę okoliczności towarzyszące zawarciu umowy, należy stwierdzić, iż zamiarem stron od samego początku była wypłata kredytu w walucie polskiej, a następnie określenie salda kredytu we frankach szwajcarskich. (...)Umowa kredytowa w sprawie niniejszej poprzez denominację odnoszą wysokość spłacanych kwot do kursu franka szwajcarskiego. (...)W szczególności nie pouczono ich faktycznie o możliwych skutkach drastycznego wzrostu kursu franka szwajcarskiego. (...)Włochy, Australia, Wielka Brytania), czy też stałą aprecjację franka szwajcarskiego do innych walut światowych od kilkudziesięciu lat, wyraźnie widoczną na wykresach historycznych kursów.

Wcześniej dowiedział się w oddziale banku, iż najkorzystniej będzie zaciągnąć kredyt złotówkowy indeksowany do franka szwajcarskiego, którego kurs jest stabilny. (...)Pozwany określił wysokość kredytu na 95 588,24 franków szwajcarskich (CHF). (...)Wnioskiem z dnia 14 marca 2018 r. powód zwrócił się o udzielenie kredytu w walucie obcej, we frankach szwajcarskich. (...)Strony zawarły umowę kredytu denominowanego, w której kwota kredytu oznaczona została w walucie obcej z zastrzeżeniem, że kredyt zostanie wypłacony i będzie podlegać spłacie w ratach w walucie krajowej po przeliczeniu raty według kursu franka szwajcarskiego.

Kredyt faktycznie został udostępniony w walucie polskiej, a nie we frankach szwajcarskich. (...)Kredyt faktycznie został udostępniony w walucie polskiej, a nie we frankach szwajcarskich. (...)Strony zawarły kredyt, którego wartość wyrażona została w umowie w walucie obcej (we franku szwajcarskim), denominowany w walucie polskiej. (...)Ponadto powód miał zaciągnięty trzeci kredyt we frankach szwajcarskich oraz kilka innych.

Teza orzeczenia: Przesłanki ważności umowy kredytu.

Kredyt spłacany był w złotych poprzez ściągnięcie z konta bankowego równowartości w złotych polskich oznaczonej w harmonogramie spłat kwoty franków szwajcarskich. (...)Zatem w omawianej sprawie strony zawarły umowę, mocą której bank przekazał do dyspozycji powoda nieokreśloną kwotę złotych polskich stanowiących równowartość określonych w umowie franków szwajcarskich. (...)Zgodnie z umową strona powodowa miała spłacać kredyt w złotych według ceny sprzedaży franka szwajcarskiego obowiązującej w banku w dniu wpłacenia konkretnej raty. (...)W omawianej sprawie wartość kredytu wyrażona została we franku szwajcarskim, natomiast wypłata kredytu i ustalenie wysokości raty odnosiły się do złotych polskich.

W dniu 28 grudnia 2007 r. powodowie zawarli z Bankiem (...) S.A. z siedzibą w W. , będącym poprzednikiem prawnym pozwanego, umowę kredytu hipotecznego w walucie wymienialnej o numerze (...) opiewającą na kwotę 72 660,79 CHF. Kredyt był denominowany do franka szwajcarskiego. (...)(...)(...)W przypadku kredytu złotowego denominowanego do franka szwajcarskiego, o jednoznaczności można byłoby mówić jedynie wówczas, gdyby umowa określała wysokość udzielonego kredytu w dniu jej zawarcia. (...)Po wyeliminowaniu postanowień o denominacji kredytu, w tym postanowień o sposobie przeliczania kwoty kredytu wyrażonej we frankach szwajcarskich na złote polskie, a następnie salda kredytu wyrażonego we frankach szwajcarskich na złote polskie celem ustalenia(...)

W oparciu o otrzymane dane dokonali własnej analizy opłacalności każdego z produktów finansowych i zgodnie z tym dokonali wyboru kredytu denominowanego we franku szwajcarskim. (...)Przedmiotowe postanowienia przyznają bankowi uprawnienie do określania wysokości kursu sprzedaży i kupna franka szwajcarskiego bez jakichkolwiek wytycznych, ram czy ograniczeń. (...)(...)(...)Ewentualny problem ze spłatą kredytu wynika jedynie z niespodziewanego wzrostu kursu franka szwajcarskiego.