Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Zawarcie umowy było poprzedzone spotkaniem, na którym rekomendowano zawarcie kredytu denominowanego do franka szwajcarskiego, nie przedstawiając jasnych i zrozumiałych informacji o opłatach okołokredytowych, zasad waloryzacji kredytu i rat, mechanizmu spreadu walutowego,(...)(...)(...)tego powodu, że zawierają odesłanie do waluty obcej jaką w tym wypadku był frank szwajcarski, a co miałoby pociągać za sobą z góry sprzeczność z ustawową konstrukcją kredytu jako umowy nazwanej. (...)(...)w terminach poszczególnych rat zwracać kredyt w walucie polskiej, w kwocie(...)każdoczesnej raty wyrażonej w walucie szwajcarskiej. (...)(...)bank. głównym elementem konstrukcyjnym umowy kredytu jest oznaczona w umowie kwota środków pieniężnych postawiona do dyspozycji na określony umownie cel,(...)w umowie jest jedynie kwota franków szwajcarskich jako równoważnik kwoty postawionej umownie do dyspozycji w złotych polskich.

Jako walutę waloryzacji kredytu wskazano walutę CHF (franka szwajcarskiego). (...)Podczas wizyty powodom przedstawiono propozycję zawarcia umowy kredytowej indeksowanej do kursu franka szwajcarskiego (CHF). (...)Nie przedstawiono im także historycznych kursów franka szwajcarskiego z ostatnich kilkudziesięciu lat względem(...)będzie kształtować się wysokość kapitału kredytu i rat w sytuacji znacznego wzrostu kursu franka szwajcarskiego. (...)Należy podkreślić, że umowa kredytu nie przewidywała żadnych ograniczeń w określaniu przez bank kursów kupna i sprzedaży franka szwajcarskiego w tabeli.

Podał nadto Sąd, że kredyt udzielony powodom był kredytem złotowym (nie walutowym), był tylko indeksowany do kursu franka szwajcarskiego (CHF). (...)Pozwany podnosił, że powodowie mogli przecież spłacać kredyt we frankach szwajcarskich. (...)W okresie najintensywniejszego udzielania kredytów we frankach szwajcarskich kurs franka podlegał wahaniom, ale wówczas Narodowy Bank Szwajcarii stabilizował kurs franka do euro w stosunku 1:2. (...)(...)

Powodowie już wcześniej posiadali kredyt hipoteczny, który był powiązany z walutą franka szwajcarskiego. (...)Powodowie nie otrzymali symulacji przedstawiającej jak może wyglądać rata kredytu przypadku dużej zmiany i wahania kursu franka szwajcarskiego. (...)Pracownicy pozwanego banku nie proponowali powodom, aby wypłata kredytu nastąpiłaby franku szwajcarskim. (...)Powyższe oznacza, że charakter zawartej między stronami umowy od początku dotyczył kredytu denominowanego do franka szwajcarskiego.

(...)o zwrot kwoty udzielonego powodowi kredytu tj. kwoty 250.000 zł, w(...)stanowiącej roszczenie pozwanego w stosunku do powoda o zwrot kwoty udzielonego powodowi kredytu oraz kwoty 91.045,06 zł stanowiącej(...)(...)Mimo, że pierwotna treść umowy kredytu posługuje się pojęciem „kredytu denominowanego (waloryzowanego)”, to w rzeczywistości umowa miała charakter kredytu indeksowanego do CHF, co wynika z jej konstrukcji. W kredycie denominowanym kwota kredytu jest wyrażona w walucie obcej, a zostaje wypłacona w walucie krajowej według klauzuli umownej opartej na kursie kupna waluty obcej obowiązującym w dniu uruchomienia kredytu. (...)Przy umowach kredytów bankowych, już w dacie ich zawarcia musi dojść do ustalenia wysokości kredytu, a tym samym wielkości zobowiązania(...)indeksacji walutą obcą, także kursem franka szwajcarskiego.

Treść tej umowy wskazuje, że jest to umowa kredytu walutowego – denominowanego w walucie obcej, gdyż bank zobowiązał się w niej oddać do dyspozycji kredytobiorcy kwotę pieniężną wyrażoną we franku szwajcarskim. (...)Świadczenia stron umowy (w szczególności kwota kredytu) zostały określone w umowie we frankach szwajcarskich, odpowiadając wymogom z art. 69 Prawa bankowego . (...)Powód przyznał, iż pośrednik kredytowy informował go, że kurs franka szwajcarskiego może się wahać i raty kredytu mogą się zmieniać. (...)Gwałtowane wzrosty kursów franka szwajcarskiego w ostatnich latach miały charakter bezprecedensowy, nienotowany wcześniej w historii, a zatem były nie do przewidzenia przez żadną ze stron umów.

Przedmiotem umowy jest zobowiązanie banku do udzielenia kredytu walutowego wyrażonego we franku szwajcarskim, co zostało wyraźnie wskazane w umowie. (...)W związku z tym zwrócili się do doradcy kredytowego, który zaproponował im kredyt we frankach szwajcarskich wskazując, że jest bardziej korzystny niż kredyt złotowy. (...)Na tym tle wskazać należy, że sporna umowa stanowi kredyt denominowany do franka szwajcarskiego, gdyż kwota kredytu została wyrażona w umowie w walucie CHF a wypłacona miała być, zgodnie z dyspozycją powodów, w złotych polskich po przeliczeniu według odpowiedniego kursu obowiązującego w banku. (...)Treść tej umowy wskazuje, że jest to umowa kredytu walutowego (denominowanego do waluty obcej), gdyż bank zobowiązał się w niej oddać do dyspozycji kredytobiorców kwotę pieniężną wyrażoną we franku szwajcarskim.

(...)dnia 9 września 2021 roku do dnia zapłaty, b. kwotę 3.140,70 CHF (trzy tysiące sto czterdzieści franków szwajcarskich 70/100) z ustawowymi odsetkami za(...)dnia 9 września 2021 roku do dnia zapłaty, 2. oddala powództwo(...)dnia uprawomocnienia się niniejszego orzeczenia do dnia zapłaty. (...)Stawka referencyjna – wartość stawki referencyjnej, w zależności od wybranej waluty: LIBOR dla franka szwajcarskiego (CHF) dla międzybankowych depozytów trzymiesięcznych (LIBOR 3M) – dotyczy kredytów udzielanych w CHF (§ 1 pkt 7 lit. a). (...)Stawka referencyjna – wartość stawki referencyjnej, w zależności od wybranej waluty: LIBOR dla franka szwajcarskiego (CHF) dla międzybankowych depozytów trzymiesięcznych (LIBOR 3M) – dotyczy kredytów udzielanych w CHF (§ 1 pkt 7 lit. b). (...)Klauzula ryzyka kursowego w umowie kredytu denominowanego w walucie obcej określa samą kwotę kredytu, czyli najistotniejsze postanowienie umowy kredytu.