Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

W banku obowiązywała procedura pokazywania wykresów kursu franka 10 lat wstecz. (...)Raty kredytu w (...) były mniejsze, a pracownik Banku informował kredytobiorców o stabilności kursu franka. (...)Powodowie nie mieli wiedzy o możliwości spłacania kredytu we frankach. (...)Mechanizm ustalania przez pozwanego kursu franka szwajcarskiego przewidziany w umowie kredytu hipotecznego zawartej między stronami pozostawiał pozwanemu swobodę w ustalaniu tego kursu dla potrzeb przeliczenia zarówno kwoty kredytu jak i rat kapitałowo –odsetkowych z waluty obcej na walutę polską.

Powodowie nie mieli zdolności dla kredytu złotowego, dlatego pracownik banku zaproponował im zawarcie umowy kredytu we frankach szwajcarskich. (...)Powodowie wybrali kredyt denominowany do franka szwajcarskiego ponieważ został im przedstawiony przez pracownika banku jako najbardziej optymalny. (...)Powodowie byli zapewniani, iż kurs franka szwajcarskiego jest stabilną i solidną walutą. (...)W w walucie polskiej kredyt został im wypłacony po przeliczeniu sumy kredytu wyrażonej w we franku szwajcarskim, również w walucie polskiej spłacali raty (k. 80-84, k. 31 – 35).

W efekcie powodowie zdecydowali się zaciągnąć kredyt we frankach szwajcarskich, albowiem miał on niższe oprocentowanie. Ponadto Ż. W. (2) i jej mąż M. W. (2) byli niegdyś pracownikami banku, mieli oni przeświadczenie jako pracownicy, że kredyty w walucie franka szwajcarskiego są kredytami tańszymi. (...)Należy podkreślić, że umowa kredytu nie przewidywała żadnych ograniczeń w określaniu przez bank kursów franka szwajcarskiego w tabeli. (...)Bez znaczenia w kontekście abuzywności klauzul przeliczeniowych pozostaje to, że kredytobiorcy mogli dokonywać spłat kredytu bezpośrednio we frankach szwajcarskich.

Była to oferta kredytów złotowych oraz kredytów indeksowanych kursem walut obcych –(...)że nie posiada zdolności kredytowej do zawarcia umowy kredytu złotówkowego, ale możliwe jest uzyskanie finansowania w formie kredytu we franku szwajcarskim. (...)Z analizy powyższych postanowień umownych wynika, że charakter zawartej między stronami umowy od początku dotyczył kredytu denominowanego do franka szwajcarskiego. (...)Zwrócić należy uwagę, że ani umowa ani związane z umową dokumenty nie wskazują w jaki sposób pozwany bank ustalał wysokość kursu franka szwajcarskiego, a tym samym wysokość zobowiązania powoda. (...)Ponadto nie wyjaśniono kredytobiorcy, jakie skutki dla wysokości ich zobowiązania wystąpią w sytuacji, gdy dojdzie do znacznej zmiany kursu franka szwajcarskiego.

Średni kurs franka według NBP od dnia wypłaty kwoty kredytu, to jest od 23 lipca 2008 roku do dnia spłaty kredytu (16 czerwca 2016 r.) wzrósł z 2,0014 zł do 4,1058 zł, co daje wzrost o 105 %. (...)Otóż celem wprowadzenia mechanizmu waloryzacji do umowy kredytu było odniesienie wartości świadczeń stron do miernika innego niż złoty polski, w tym wypadku do waluty zagranicznej – franka szwajcarskiego. Sama waloryzacja do franka szwajcarskiego, jako indywidualnie uzgodniona między stronami, nie może być kwestionowana. (...)Po pierwsze, sąd nie podziela poglądu, by bank – kredytodawca mógł dowolnie ustalać wysokość kursu kupna franka szwajcarskiego.

Powodowie na podstawie podpisanej umowy nie mogli żądać wypłaty kwoty kredytu w walucie franka szwajcarskiego, bowiem kredyt miał być przeznaczony na finansowanie inwestycji w kraju. Kredytobiorcy nie mogli także spłacać kredytu w walucie franka szwajcarskiego wobec wpisanie do CSU rachunku ROR, który determinował spłatę zgodnie z § 22 ust. 2 pkt 1 COU. Kurs zastosowany przez bank do wypłaty kredytu i każdorazowo do potrącania spłat rat kapitałowo-odsetkowych był(...)(...)Jako walutę kredytu powodowie wybrali franka szwajcarskiego (CHF). (...)Oznaczałoby to, że walutą zobowiązania kredytowego był frank szwajcarski (CHF), jednak walutą jego wykonania – zgodnie z treścią umowy - miała być waluta polska (PLN).

W dniu 26.05.2005 r. strony zawarły aneks do umowy kredytu, którym podwyższono kwotę kredytu do 63.000 CHF. Dowód: aneks – k. 20-21. (...)Sama kwota kredytu (w CHF) nie była uzgodniona indywidualnie, ponieważ ustalenia określonej kwoty franków szwajcarskich dokonał pozwany bank – kredytobiorca(...)z konsumentem – podanie kwoty kredytu w walucie obcej było konieczne z uwagi na konstrukcję kredytu denominowanego i nie wynikało z woli(...)(...)Klauzula ryzyka kursowego w umowie kredytu denominowanego w walucie obcej określa samą kwotę kredytu, czyli najistotniejsze postanowienie umowy kredytu. (...)Brak jest podstaw do uznania umowy kredytu za bezwzględnie nieważną.

Nie wspomniał jednak o tym, że kurs franka wpłynie na wysokość salda kredytu. (...)Nie przedstawiono także historycznych kursów franka szwajcarskiego z ostatnich kilkudziesięciu lat względem złotówki lub dolara amerykańskiego ani też żadnych symulacji wskazujących na to, jak będzie kształtować się wysokość kapitału kredytu w sytuacji znacznego wzrostu kursu franka szwajcarskiego. (...)Nie zaprezentowano także symulacji obrazującej wysokość salda kredytu na wypadek znacznego wzrostu kursu franka szwajcarskiego. (...)W szczególności nie pouczono powódki faktycznie o możliwych skutkach drastycznego wzrostu kursu franka szwajcarskiego .