Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Zaproponowano im kredyt indeksowany kursem franka. (...)Należy podkreślić, że umowa kredytu nie przewidywała żadnych ograniczeń w określaniu przez bank kursów franka szwajcarskiego w tabeli. (...)Włochy, Australia, Wielka Brytania) czy też stałą aprecjację franka szwajcarskiego do innych walut światowych od kilkudziesięciu lat, wyraźnie widoczną na wykresach historycznych kursów. (...)Bez znaczenia w kontekście abuzywności klauzul przeliczeniowych pozostaje to, że od 2019r. kredytobiorcy mogli dokonywać spłat kredytu bezpośrednio we frankach szwajcarskich.

Kredyt denominowany kursem franka szwajcarskiego był wówczas dominującym produktem na rynku. (...)W dalszej kolejności Sąd pierwszej instancji zdefiniował sporny kontrakt jako umowę kredytu w rozumieniu art. 69 ust. 1 Prawa bankowego , przy czym kwota kredytu denominowana jest we franku szwajcarskim (CHF). (...)Konkluzja Sądu Okręgowego, że odwołanie do kursów franka szwajcarskiego stanowiło mechanizm waloryzacyjny, a umowa stron dotyczyła kredytu złotowego, była prawidłowa. (...)Z kolei kwota raty kredytu wyrażona we frankach podlega waloryzacji według kursu sprzedaży franka szwajcarskiego z tabeli kursowej banku, co kształtuje wysokość świadczenia kredytobiorcy.

Jako walutę waloryzacji kredytu wskazano wprawdzie walutę CHF (franka szwajcarskiego), ale kredyt był wypłacany w złotówkach. (...)Podczas wizyty przedstawiono mu propozycję zawarcia umowy kredytowej indeksowanej do franka szwajcarskiego. (...)W umowie nie ma żadnej wzmianki o sposobie ustalania kursu franka szwajcarskiego. (...)Spłata kredytu w CHF i ustawa „antyspreadowa” Pozwany zwracał uwagę, iż powód mógł od pewnego czasu dokonywać spłat kredytu bezpośrednio we frankach szwajcarskich.

Teza orzeczenia: 1. Umowa kredytu indeksowanego, po wyeliminowaniu z niej postanowień dotyczących zasad ustalania kursów walut, jako niedozwolonych postanowień umownych, jest nieważna. 2. Po stronie kredytobiorcy wykonującego nieważna umowę kredytu nie powstaje roszczenie o zwrot świadczeń spełnianych na rzecz banku w walucie, w której wykorzystano kredyt, do (...)

Przyjęte w symulacji kursy walutowe odpowiadały deprecjacji kursu złotego do franka w skali odpowiadającej różnicy między maksymalnym a minimalnym kursem złotego do franka z ostatnich 12 miesięcy. (...)Wprowadzenie „klauzuli waloryzacyjnej” miało na celu zastosowanie oprocentowania ustalonego w oparciu o wskaźniki rynkowe odnoszące się do franka szwajcarskiego, a nie do waluty krajowej. (...)Saldo zadłużenia w momencie zawierania aneksu było zatem wyrażone we frankach szwajcarskich i zmiana charakteru umowy na kredyt walutowy nic w tym zakresie nie zmieniła. (...)Co więcej, postanowienia aneksu nie dopuszczały w istocie możliwości spłaty kredytu we frankach szwajcarskich.

Teza orzeczenia: klauzule przeliczeniowe stanowią postanowienia określające główne świadczenia stron

Tymczasem umowa kredytowa w sprawie niniejszej poprzez indeksację odnosi wysokość spłacanej kwoty do kursu franka szwajcarskiego (CHF). (...)Raty wyrażane były we frankach szwajcarskich a następnie przeliczane w dacie wymagalności na złotówki po kursie kupna z tabeli banku (§ 9 ust. 2 regulaminu k. 41). (...)Ponadto pozwany bank nie oferował kredytów wypłacanych we frankach. (...)Raty wyrażane były we frankach szwajcarskich a następnie przeliczane w dacie wymagalności na złotówki po kursie kupna z tabeli banku (§ 9 ust. 2 regulaminu k. 41).

W okresie od dnia zawarcia przedmiotowej umowy kredytu do dnia 31 stycznia 2017 r. kredytobiorcy tytułem spłaty rat kredytowych uiścili na rzecz kredytodawcy łącznie kwotę 257 923,35 zł, w tym w złotych polskich kwotę 147 367,63 zł, a we frankach szwajcarskich kwotę 30 150 (...) . (...)Natomiast wartość franka szwajcarskiego przyjęta jest jedynie jako wskaźnik waloryzacji poszczególnych rat podlegających spłacie. (...)Przedmiotowy kredyt nie został udzielony we frankach szwajcarskich, lecz w złotych. (...)W ramach zarzutu naruszenia art. 233 § 1 k. p. c. skarżący podnosi również, iż zawarty w łączącej stronie umowie mechanizm przeliczeniowy został zaakceptowany przez powodów, podobnie jak saldo kredytu wyrażone we franku szwajcarskim.

Nie przedstawiono im także historii kursu franka. (...)Prezentacja ta przekonywała, iż zaciągnięcie kredytu w walucie franka szwajcarskiego będzie dla powodów korzystniejsze od kredytu złotowego, a dodatkowo wprowadzała w błąd co do stabilności kursu tej waluty. Powodom nie przedstawiono żadnej historii stabilności kursu franka szwajcarskiego, wskazując jedynie, że zawarcie umowy kredytu w walucie franka szwajcarskiego jest bezpieczne. (...)Wskazać należy, że w 2006 r. kurs franka szwajcarskiego kształtował się na wyjątkowo niskim poziomie w stosunku do waluty złotego.

Powodom zaproponowano w banku kredyt we frankach szwajcarskich jako atrakcyjny. Kurs franka przedstawiany był jako stabilny. (...)Konstrukcja kredytu była taka, że kwota w umowie była wyrażona we frankach szwajcarskich, ale kredyt miał zostać faktycznie wypłacony w złotych. Od kwoty zobowiązania wyrażonej w (...) miały być liczone odsetki, które miały być spłacone we frankach szwajcarskich.