Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Kiedy powód zdecydował się na zakup konkretnego domu, firma (...) poinformowała powoda, że powód nie posiada zdolności kredytowej na kredyt złotówkowy i może wsiąść kredyt jedynie we frankach szwajcarskich. (...)Zeznania obu świadków posłużyły także do ustalenia, że wzór umowy i kurs franka szwajcarskiego do wypłaty kredytu nie były negocjowane. (...)Zatem umowa w żaden sposób nie ograniczała swobody Banku w określaniu kursów kupna i sprzedaży franka szwajcarskiego w tabeli kursów. (...)Z treści umowy nie wynikało żadne uzasadnienie dla przyjęcia wskazanej swobody pozwanego w ustalaniu kursów franka szwajcarskiego.

Jak wynika z całokształtu okoliczności sprawy, obca waluta w postaci franka szwajcarskiego, pojawiła się w umowie kredytu, jako środek służący obniżeniu kosztów udzielanego kredytu, poprzez niższe oprocentowanie naliczane od waluty CHF, do której kredyt był indeksowany. (...)Zgodnie z zapisami umowy kredytowej zawartej przez strony, wysokość każdej raty kredytu powinna wynikać z przemnożenia pewnej sumy wyrażonej we frankach szwajcarskich przez ustaloną - w istocie dowolnie - przez jedną ze stron, tj. bank, wielkość tj. kurs waluty. (...)Powodowie nie byli informowani o sposobie ustalania kursów walut w stworzonej przez pozwany bank Tabeli kursów, o sposobie przeliczania rat wyliczonych we frankach szwajcarskich na walutę spłaty, czyli na złotówki. (...)Powodowie kwestionowali, w szczególności te postanowienia umowy kredytowej oraz OWKM, stanowiące tzw. klauzule indeksacyjne waloryzujące zarówno kwotę kredytu, jak i poszczególne raty kapitałowo-odsetkowe do waluty obcej, tj. franka szwajcarskiego.

Na uzasadnienie swego żądania powodowie podali, iż w toku postępowania związanego z przyznaniem kredytu nie byli rzetelnie i precyzyjnie informowani o możliwości wpływu zmiany kursu franka szwajcarskiego na bieżącą wysokość zadłużenia. Uzyskali oni jedynie informację, że kurs franka szwajcarskiego ma wpływ na wysokość kredytu. Powodowie nie zostali ponadto poinformowani o sposobie i zasadach wyznaczania kursu waluty indeksacyjnej ani o dotychczasowej zmienności kursu franka szwajcarskiego. (...)(...)bank. głównym elementem konstrukcyjnym umowy kredytu jest oznaczona w umowie kwota środków pieniężnych postawiona do dyspozycji na określony umownie cel,(...)w umowie jest jedynie kwota franków szwajcarskich jako równoważnik kwoty postawionej umownie do dyspozycji w złotych polskich.

W celu uzyskania kredytu na ten cel powodowie zgłosili się do doradcy kredytowego, który zaoferował im kredyt waloryzowany kursem franka szwajcarskiego, jako najkorzystniejszy dla powodów. Doradca kredytowy informował powodów, że frank szwajcarski jest stabilną walutą, przedstawiał powodom informacje o historycznych kursach franka szwajcarskiego za kilka miesięcy wstecz, z których wynikało, że wahania kursowe franka szwajcarskiego w stosunku do złotego wynosiły 0,10-0,20 zł. (...)Zawierając umowę kredytu powodowie zdawali sobie sprawę, że wysokość raty kredytu będzie zależała od kurs franka szwajcarskiego i że kurs franka może się zmieniać, ale nie mieli świadomości co do możliwości ekstremalnych wzrostów kursów franka szwajcarskiego. (...)Powodowie dowiedzieli się z mediów dowiedzieli, że umowy kredytów waloryzowanych kursem franka szwajcarskiego mogą być niezgodne z prawem.

(...)umownych, regulujących zasady indeksacji kwot kredytu do franka szwajcarskiego jako sprzecznych z dobrymi obyczajami i rażąco naruszających interes konsumenta. (...)W pierwszym z ww. przypadków znalazł się zapis przewidujący zastosowanie „ kursu nie niższego niż kurs kupna zgodnie z Tabelą obowiązującą w momencie wypłaty środków z kredytu ” do przeliczenia wypłaconych środków na franki szwajcarskie. (...)O niedozwolonym charakterze tych postanowień decyduje okoliczność, że nie zawierają one jednoznacznych i weryfikowanych zasad określenia kursu kupna i sprzedaży franka szwajcarskiego. (...)Sąd podkreślił też, że w rejestrze klauzul niedozwolonych znalazło się postanowienie przewidujące uprawnienie dla banku do określenia wysokości kursu sprzedaży franka szwajcarskiego w sposób zupełnie dowolny.

Stawka referencyjna – wartość stawki referencyjnej, w zależności od wybranej waluty: LIBOR dla franka szwajcarskiego (CHF) dla międzybankowych depozytów trzymiesięcznych (LIBOR 3M) – dotyczy kredytów udzielanych w CHF (§ 1 ust. 1 pkt 12 lit. b COU). (...)Sama kwota kredytu (w CHF) nie była uzgodniona indywidualnie, ponieważ ustalenia określonej kwoty franków szwajcarskich dokonał pozwany bank – kredytobiorca(...)z konsumentem – podanie kwoty kredytu w walucie obcej było konieczne z uwagi na konstrukcję kredytu denominowanego i nie wynikało z woli(...)(...)Klauzula ryzyka kursowego w umowie kredytu denominowanego w walucie obcej określa samą kwotę kredytu, czyli najistotniejsze postanowienie umowy kredytu. (...)Brak jest podstaw do uznania umowy kredytu za bezwzględnie nieważną.

Pozwany zaprzeczył wszelkim twierdzeniom strony powodowej odnośnie nieważności umowy kredytu hipotecznego denominowanego w walucie obcej, tj. we frankach szwajcarskich, z dnia 10 lipca 2008 r. (...)Z przedstawionych im przez pracownika pozwanego symulacji spłaty kredytu w obu walutach wynikało, że w przypadku wskazania franków szwajcarskich jako waluty kredytu raty spłaty w walucie polskiej będą niższe. (...)Zgodnie z § 2 ust. 1 (...) Bank udzielał powodom kredytu w kwocie 86.636,73 franków szwajcarskich (dalej: CHF) na przeprowadzenie remontu domu jednorodzinnego oraz spłatę kredytów w złotych polskich udzielonych wymienionym(...)(...)Ich sytuację w tym zakresie można porównać do sytuacji, w której franki szwajcarskie z przeznaczeniem na spłatę kredytu decydowaliby się nabyć w pozwanym banku.

Jako walutę waloryzacji kredytu wskazano wprawdzie franka szwajcarskiego (CHF), ale kredyt był wypłacony w złotówkach. (...)Z żadnego postanowienia umowy nie wynikał bowiem sposób tworzenia tych kursów czy też możliwość spłaty kredytu bezpośrednio we franku szwajcarskim. Pozwany dowolnie określał wysokość kolejnych rat w oparciu o dowolnie ustalany przez siebie kurs franka szwajcarskiego. (...)Strona pozwana zaprzeczyła, by umowa kredytu uprawniała pozwanego do ustalania w sposób dowolny kursów przeliczania franków szwajcarskich na złote, przy uruchomieniu kredytu, jak i złotych na franki, przy spłacie kredytu.