Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Nie tłumaczono powódce czym jest indeksacja oraz spread ani nie pokazywano jak historycznie kształtował się kurs franka szwajcarskiego. (...)Wprowadzenie „klauzuli waloryzacyjnej” miało na celu zastosowanie oprocentowania ustalonego w oparciu o wskaźniki rynkowe odnoszące się do franka szwajcarskiego, a nie do waluty krajowej. Ustalenie wysokości świadczenia kredytobiorcy w odniesieniu do wartości franka szwajcarskiego było skutkiem a nie przyczyną wprowadzenia mechanizmu indeksacji. (...)Indeksacja do franka szwajcarskiego stanowiła jedynie dodatkowe postanowienia umowne, nie zmieniające charakteru kredytu jako kredytu złotowego.

Strony są zgodne co do tego, że mamy do czynienia z umową kredytu denominowanego, a nie z umową kredytu ściśle walutowego. (...)Zatem w omawianej sprawie strony zawarły umowę, mocą której bank przekazał do dyspozycji powodów nieokreśloną kwotę złotych polskich stanowiących równowartość określonych w umowie franków szwajcarskich. (...)W omawianej sprawie wartość kredytu wyrażona została we franku szwajcarskim, natomiast wypłata kredytu i ustalenie wysokości raty odnosiły się do złotych polskich. (...)(...)o ile umowy indeksowane (waloryzowane) frankiem szwajcarskim nadają się niekiedy do utrzymania w mocy po eliminacji(...)złotowe – choć z kwotą kredytu wskazaną w walucie obcej, to(...)

Większość udzielanych przez pozwanego w tamtym czasie kredytów miała postać waloryzowaną walutą obcą (około 60-70%), głównie frankiem szwajcarskim. (...)Powód określił, że kredyt winien zostać udzielony w walucie frank szwajcarski na okres 30 lat. (...)Strony ustaliły, że kwota kredytu podlegać będzie waloryzowaniu w oparciu o wartość kursową franka szwajcarskiego. (...)Były one zgodne ,że umawiają się o kredyt „złotówkowy” , ale waloryzowany kursem franka szwajcarskiego.

W okresie od dnia 28 lutego 2007 r. do dnia 20 lutego 2015 r. pozwany pobrał z rachunku powodów tytułem należności z umowy kredytu nr (...) kwotę 142.719,57 zł, a od dnia 20 marca 2015 r. do dnia 5 grudnia 2016 r. kwotę 102.543,91 franków szwajcarskich. W okresie od dnia 28 listopada 2007 r. do dnia 27 kwietnia 2015 r. pozwany pobrał z rachunku powodów tytułem należności z umowy kredytu nr (...) kwotę 156.903,57 zł, a od 25 maja 2015 r. do 20 września 2016 r. kwotę 43.206,24 franków szwajcarskich. W okresie przed, a także po zawarciu przedmiotowych umów, dochodziło do znaczących zmian kursu franka szwajcarskiego w relacji do złotego polskiego. (...)Na podstawie tych czynności powodowie świadczyli na rzecz pozwanego w październiku i listopadzie 2016 r. 60.880,18 franków szwajcarskich (na podstawie umowy z dnia 14 lutego 2007 r.), a we wrześniu 2016 r. 32.288,63 franków szwajcarskich (na podstawie umowy z dnia 24 września 2007 r.).

Wskazali, że strony nie uzgodniły wszystkich istotnych elementów umowy, a warunki umowy ani kurs kupna franka szwajcarskiego nie były z powodami negocjowane. (...)Jak wynika z całokształtu okoliczności sprawy, obca waluta w postaci franka szwajcarskiego pojawiła się w umowie kredytu jako środek służący obniżeniu kosztów udzielanego kredytu, poprzez niższe oprocentowanie naliczane od waluty CHF, do której kredyt był denominowany. (...)Umowa kredytowa w sprawie niniejszej poprzez denominacje odnosi wysokość spłacanej kwoty do kursu franka szwajcarskiego (CHF). (...)Naliczanie odsetek według korzystniejszej stopy procentowej (dzięki finansowaniu kredytu we frankach) było możliwe (z punktu widzenia banku) jedynie w przypadku przeliczenia wierzytelności kredytu na franki.

(...)przez pozwanego dopóki rynkowy kurs franka szwajcarskiego pozostawał niski i przysparzał mu korzyści, a zaczął je kwestionować, gdy kurs franka szwajcarskiego wzrósł. (...)W celu uzyskania kredytu powód skontaktował się z doradcę kredytowym (...) Banku S.A. Doradca kredytowy zaoferował powodowie kredyt indeksowany kursem franka szwajcarskiego, jako najkorzystniejszy dla powoda. (...)Natomiast wartość franka szwajcarskiego przyjęta została jedynie jako wskaźnik indeksacji wypłaconej kwoty kredytu i poszczególnych rat podlegających spłacie. (...)W świetle powyższego, powyższe klauzule umowne przewidujące mechanizm indeksacji do franka szwajcarskiego zobowiązań stron umów kredytu należałoby uznać za niedozwolone postanowienia umowne, gdyby brak było podstaw do stwierdzenia ich nieważności.

Dopiero po podpisaniu przez strony porozumienia z 11 października 2011 roku, powódka mogła zacząć spłacać raty kredytu we franku szwajcarskim. (...)Możliwość spłaty we franku szwajcarskim pojawiła się dopiero po podpisaniu przez strony porozumienia z 11 października 2011 roku, jednak nie ma to wpływu na rozstrzygnięcie. (...)Sąd Apelacyjny stoi na stanowisku, że od tej daty, tj. 29 października 2021 roku winny być zasądzone odsetki zarówno od zasądzonego świadczenia w złotówkach, jak i we frankach szwajcarskich. (...)Sąd II instancji nie znalazł podstaw, by różnicować daty orzeczenia odsetek od świadczenia zasądzonego w złotówkach i frankach szwajcarskich.

(...)umowy przewidujące możliwość indeksacji kwoty kredytu do waluty franka szwajcarskiego (określanego dalej CHF), z powodu wyliczenia pierwotnego salda kredytu we frankach szwajcarskich, a także wysokości rat przeliczanych(...)po jakim ustalane są saldo kredytu w CHF i raty ustalany(...)(...)Dalsza część tego zdania dotyczy wyłącznie zastosowania określonego mechanizmu finansowego przeliczania na walutę obcą tak, aby spłata następowała w walucie polskiej stanowiącej równowartość określonej liczby franków szwajcarskich. (...)Jeżeli przyjąć stanowisko pozwanego, iż był to kredyt udzielony w frankach szwajcarskich, to powstaje pytanie, czemu umowa jednoznacznie nie odnosi się tylko do określonej liczby franków szwajcarskich. (...)(...)za tym idzie przeliczając kwotę kredytu w PLN na CHF ilość franków szwajcarskich do spłaty będzie niższa), co przełoży się na wysokość poszczególnych rat.