Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Z uwagi na większą atrakcyjność produktu zaoferowanego w walucie franka szwajcarskiego, powodowie zdecydowali się na kredyt denominowany do tej waluty. (...)W dniu uruchomienia kredytu (pierwszej transzy – 10.06.2008 roku) bank zastosował kurs ceny franka szwajcarskiego 2,06 złotych. (...)Z analizy powyższych postanowień umownych wynika, że charakter zawartej między stronami umowy od początku dotyczył kredytu denominowanego do franka szwajcarskiego. (...)Oznacza to, że bankowi została pozostawiona zupełna dowolność w zakresie wyboru kryteriów ustalania kursu franka szwajcarskiego w swoich tabelach kursowych, a przez to kształtowania wysokości zobowiązań klientów, których kredyt jest denominowany we franku szwajcarskim.

Teza orzeczenia: Przesłanki ważności umowy kredytu.

Powód zawnioskował w nim o kredyt w wysokości 200.000,00 zł wskazując jako walutę kredytu franka szwajcarskiego z okresem 30 lat spłaty. Powód nie prowadził działalności gospodarczej. (dowód: wniosek kredytowy – k. 177 - 182) Powód nie rozumiał, jaki jest udział franka szwajcarskiego we wnioskowanym kredycie. (...)Problem kredytów indeksowanych do franka szwajcarskiego dotyczy zaś ogółu społeczeństwa – całej rzeszy konsumentów od najniższego poziomu świadomości ekonomiczno-prawnej, której celem było nie obracanie walutą obcą, lecz zaspokojenie podstawowej potrzeby życiowej, jaką jest własne mieszkanie. (...)Banki przekonują, że ryzyko obciążało obie strony, ponieważ frank szwajcarski mógł w kursie do złotego zarówno zmaleć, jak i wzrosnąć.

Bank udziela kredytów hipotecznych w złotych lub denominowanych do kursu EUR, USD lub CHF, z zastrzeżeniem ust. 2 (§ 6 ust. 1). (...)Brak jest podstaw do uznania umowy kredytu za bezwzględnie nieważną. (...)Sama kwota kredytu (w CHF) nie była uzgodniona indywidualnie, ponieważ ustalenia określonej kwoty franków szwajcarskich dokonał pozwany bank – kredytobiorca(...)z konsumentem – podanie kwoty kredytu w walucie obcej było konieczne z uwagi na konstrukcję kredytu denominowanego i nie wynikało z woli(...)(...)Klauzula ryzyka kursowego w umowie kredytu denominowanego w walucie obcej określa samą kwotę kredytu, czyli najistotniejsze postanowienie umowy kredytu.

Nie tylko nie sporządzono im żadnej symulacji, która pokazywałaby jak wzrośnie rata kredyt w przypadku zmiany kursu franka szwajcarskiego, ale zapewniano ich, że jest to waluta stabilna i że zmiany będą minimalne. Pracownicy banku nie mieli obowiązku wykonywania symulacji innej, niż opartej o aktualny kurs franka szwajcarskiego. (...)Powodowie wnioskowali o kredyt określając jego kwotę jako indeksowaną do waluty wymienialnej, tj. franka szwajcarskiego (CHF), który został wypłacony zgodnie z umową w złotówkach, a wysokość zadłużenia w walucie kredytu CHF, obliczana była według kursu(...)(...)W świetle postanowień umowy kredytu, zawartej pomiędzy stronami nie budzi wątpliwości, że strony zgodnie postanowiły, że kredyt adekwatnie do postulatu powodów zostanie im udzielony(...)obu przypadkach będzie on indeksowany do kursu waluty obcej, czyli franka szwajcarskiego.

Uzasadniając żądania wskazał , że zawarł z poprzednikiem prawnym strony przeciwnej umowę o kredyt hipoteczny indeksowany do franka szwajcarskiego. (...)Umowa stanowi, że raty kredytu będą spłacane w złotówkach po uprzednim ich przeliczeniu według kursu sprzedaży franka szwajcarskiego, ustalanego zgodnie z tabelą kursową obowiązującą w banku kredytodawcy. (...)Wnioskował o udzielenie kredytu w kwocie 1.143.000 zł indeksowanego kursem franka szwajcarskiego na okres 30 lat. (...)To bank decydował jaka ostatecznie jest kwota zadłużenia kredytobiorcy bo to on ustalał kurs kupna franka szwajcarskiego w dniu uruchomienia kredytu.

Strony natomiast zdecydowały się na zawarcie umowy kredytu w złotych polskich waloryzowanego do waluty obcej – franka szwajcarskiego – „umowy kredytu mieszkaniowego (...) . (...)To właśnie odniesienie do franka szwajcarskiego stanowi bowiem element odróżniający zawartą przez strony umowę od umowy czysto złotowej. (...)Tymczasem ww. postanowienia zawierające odniesienie do franka szwajcarskiego nie są zrozumiałe pod względem ekonomicznym. (...)Określona jest bowiem jedynie wysokość kwoty kredytu, która została wypłacona powodom, i to wyłącznie we frankach szwajcarskich.

Wysokość kwoty udostępnionej kredytobiorcy została określona w frankach szwajcarskich, a także w tej walucie miała następować spłata kredytu. Przeliczenie kwot do wypłaty, jak i do spłaty do franka szwajcarskiego stanowiła dalsze postanowienia umowne, nie zmieniające charakteru kredytu jako kredytu walutowego. (...)Tymczasem, jak wynika z zeznań powódki, przed zawarciem umowy powodowie otrzymali jedynie informacje koncentrujące się na zaletach kredytu oraz stabilności kursu franka szwajcarskiego. (...)Jeśli zaś nieznany jest kurs, po jakim kwota kredytu udzielonego w frankach szwajcarskich miała zostać przeliczona na złotówki, to nie można ustalić, jaką kwotę kredytu kredytobiorcy powinni spłacić.

Na skutek zmian zawartych w aneksie, kredytu udzielony powodom w walucie PLN został przekształcony w kredyt denominowany (waloryzowany) do waluty obcej CHF. Po zmianach dokonanych ww. (...)Tymczasem umowa kredytowa w sprawie niniejszej (w brzmieniu po zawarciu Aneksu nr 3) poprzez indeksację odnosi wysokość spłacanej kwoty do kursu franka szwajcarskiego (CHF). (...)Naliczanie odsetek według korzystniejszej stopy procentowej (dzięki finansowaniu kredytu we frankach) było możliwe (z punktu widzenia banku) jedynie w przypadku przeliczenia wierzytelności kredytu na franki. (...)Powodowie nie zostali poinformowani o sposobie ustalania kursów walut w banku, o sposobie przeliczania rat wyliczonych we frankach szwajcarskich na walutę spłaty (złotówki).