Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

(...)"ciążącego" na sprawcy obowiązku przestrzegania tajemnicy przedsiębiorstwa ,który wynika ze stosunku(...)4 kp ( zachowanie w tajemnicy informacji pracodawcy, które mogłyby narazić(...)

W świetle analizy przepisów art. 178 pkt 1 k.p.k. i art. 180 § 2 k.p.k. nie jest tożsama dopuszczalność pozyskiwania w postępowaniu karnym informacji objętych tajemnicą obrończą i informacji objętych tajemnicą adwokacką (inną niż obrończa).

Teza orzeczenia: W myśl przepisu art. 267 § 1 kk kradzieży informacji sprawca dokonać może także poprzez ominięcie szczególnego jej zabezpieczenia. Oznacza to, iż pokonując takie zabezpieczenia bez dokonywania jakichkolwiek bezpośrednich ingerencji i tym samym otwierając sobie dostęp do nie przeznaczonej dla niego informacji, sprawca omija, a nie przełamuje (...)

O tym, że czynność wykonana przez oskarżoną była wypełnieniem znamion czynu z art. 267 § 1 kk przekonuje też to dobro chronione przez przedmiotowy przepis – jest to tajemnica korespondencji i szeroko rozumiane prawo(...)(...)Naruszenie tajemnicy korespondencji nie spowodowało, że oskarżona uzyskała korzystny dla siebie wyrok w sprawie sądowej.

(...)zawód zaufania publicznego, jest zachowanie tajemnicy, która obejmuje wszystkie informacje i(...)11 Osoby obowiązane do zachowania tajemnicy związanej z wykonywaniem zawodu mogą(...)te osoby od obowiązku zachowania tajemnicy dla dobra wymiaru sprawiedliwości. (...)Zwolnienie z tajemnicy zawodowej jest uzasadnione jedynie, gdy wymaga tego dobro wymiaru sprawiedliwości, nie w sytuacji, gdy strona o to wniesie, celem ustalenia sytuacji finansowej spółki (...) .

(...)poczet mającego pozostawać w najwyższej tajemnicy przejęcia amerykańskiej spółki przez grupę (...) .

(...)oraz zasad ochrony informacji stanowiących tajemnicę jego przedsiębiorstwa, a także dotyczących(...)

(...)i tak miała być objęta tajemnicą przez bliżej nieokreślony okres czasu (pozwalający na korzystanie przez pokrzywdzonego z możliwości „optymalizowania” podatków).

W interesie oskarżonych było zatem zachowanie w tajemnicy ich tożsamości, gdyż pozbawione sensu byłoby przystąpienie do przestępstwa zaproponowanego przez pokrzywdzonego ze świadomością, że ten od razu wyda ich policji.