Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Niejasne są także motywy, dla których rodzina M. tak długo utrzymywała w tajemnicy istnienie „testamentu” oraz powody, dla których B. M. (2) jednak zdecydował się go ujawnić po prawie sześćdziesięciu latach od wejścia w jego posiadanie przez rodzinę M. .

(...)było zgody pozwanej Spółki, bowiem tajemnicą przedsiębiorstwa jest metodyka pracy, obuwie i ich projekty znajdujące się właśnie w tych działach.

Powódka odpowiadała za staranne, sumienne oraz terminowe realizowanie powyższych zadań i czynności, a ponadto za przestrzeganie tajemnicy służbowej, przepisów prawa, bhp, przeciwpożarowych oraz utrzymanie porządku i estetyki stanowiska pracy i właściwe załatwianie interesów. (...)W dniu 20 lipca 2001 roku powódka otrzymała dostęp do informacji niejawnych stanowiących tajemnicę służbową.

Teza orzeczenia: 1. W świetle art. 24 ust. 1 u.k.i.k. pojęcie „zbiorowego interesu konsumentów” obejmuje swoim zakresem znaczeniowym naruszenie interesu konsumentów zachowaniem przedsiębiorcy, które nie jest podejmowane wobec zindywidualizowanych konsumentów, lecz względem określonego kręgu podmiotów (grupy podmiotów) będących konsumentami. Cechą tego zbioru (...)

Dlatego też nie możemy uznać, iż wyrok, na który się Pani/Pan powołuje znajduje zastosowanie do Pani/Pana sytuacji” Omawiane stanowisko bank przedstawił w odpowiedziach na pisma konsumentów w 2016 r. [3 razy- tajemnica przedsiębiorstwa] oraz w 2015 r. [75 razy- tajemnica przedsiębiorstwa]. (...)W tym samym piśmie bank poinformował, że zakwestionowane przez Prezesa UOKiK stanowisko przedstawił w odpowiedziach na pisma w 2016 r. [3 razy- tajemnica przedsiębiorstwa] – w styczniu 2016 r. [2 razy- tajemnica przedsiębiorstwa], natomiast w lutym 2016 r. [1 raz- tajemnica przedsiębiorstwa]. (...)(...)wynikało, że tylko ośmiu (tajemnica przedsiębiorstwa) z siedemdziesięciu pięciu konsumentów (tajemnica przedsiębiorstwa) zdecydowało się na wystąpienie przeciwko bankowi na drogę postępowania sądowego. (...)Apelant akcentuje, że tylko 75 (tajemnica przedsiębiorstwa) zindywidualizowanych konsumentów powołało się na naruszenie ich skonkretyzowanych interesów w pismach reklamacyjnych.

Teza orzeczenia: Za dowód w sprawie nie mogą służyć zeznania świadka złożone w postępowaniu karnym, skoro korzysta on obecnie w postępowaniu cywilnym z prawa odmowy zeznań. Odmienne zapatrywanie stanowiłoby obejście art. 261 § 1 k.p.c., uderzając jednocześnie w zasadę bezpośredniości.

Faktem jest, że K. Ś. posłużył się kartą (...) należącą do powoda i znał do niej (...) , którego znać nie powinien, a to na powodzie spoczywał obowiązek zachowania tego numeru w tajemnicy.

Podstawowe znaczenie ma Kodeks cywilny , który zalicza wizerunek i tajemnicę korespondencji do dóbr osobistych ( art. 23 k.c. ). (...)Również ochrona tajemnicy korespondencji wynika z art. 49 Konstytucji RP i z postanowień cytowanych konwencji międzynarodowych. Powoływany już artykuł 23 k.c. stwierdza, ze dobra osobiste człowieka, jak w szczególności zdrowie, wolność, cześć, swoboda sumienia, nazwisko lub pseudonim, wizerunek, tajemnica korespondencji, nietykalność mieszkania, twórczość naukowa,(...)

Ponadto świadek zeznała, że w trakcie kontroli ówczesny dyrektor – W. B. – odmawiał jej udostępnienia dokumentacji zasłaniając się tajemnicą handlową w związku z czym świadek występowała z oficjalnymi pismami do szpitala. (...)V. Z. P. (dowód częściowo niewiarygodny) Po zwolnieniu świadka z tajemnicy zawodowej, świadek na rozprawie w dniu 1.02.2019r. w dużej mierze zasłaniał się niepamięcią tudzież niewiedzą.

W niniejszym przypadku T. Z. domagał się ochrony następujących dóbr osobistych: prawa do życia intymnego, prywatnego, rodzinnego, czci, dobrego imienia, prawa do decydowania o życiu osobistym, tajemnicy korespondencji, nienaruszalności mieszkania oraz ochrony danych osobowych.