Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Pierwsza część przesłuchania T. K. (1) w dniu 10 lutego 2011 roku wskazuje na zamiar utrzymania w tajemnicy danych osobowych D. J. (1) poprzez określenie go mianem „jakiegoś wspólnego znajomego”.

Trudno dać wiarę, iż świadek nie wie nic o konflikcie powódki z P. P. (który nie był tajemnicą i o którym przecież zeznała G. W. ) ale ma tak szczegółowe informacje, iż P. P. kazał coś komuś poukładać na półce.

Sytuacja miała miejsce w lutym 2016 r. i została przeprowadzona w tajemnicy przed pracownikami spółki co skutkowało powstaniem stanu dezinformacji, głównie wśród stałych klientów. (...)Operacja zamknięcia miała miejsce w lutym 2016 r. i została przeprowadzona w tajemnicy przed pracownikami spółki, co skutkowało powstaniem stanu dezinformacji, głównie wśród stałych klientów. (...)Likwidacja oddziału w B. do ostatnich dni była utrzymywana w tajemnicy zarówno przed pracownikami jaki i kontrahentami. (...)Świadek potwierdził, że operacja połączenia oddziałów była zachowana w tajemnicy wskazując, że powód dowiedział się o tym tydzień, może dwa z wyprzedzeniem.

(...)jego mienie oraz zachować w tajemnicy informacje, których ujawnienie mogłoby narazić pracodawcę na szkodę; 5) przestrzegać tajemnicy określonej w odrębnych przepisach; 6) przestrzegać w zakładzie pracy zasad współżycia społecznego.

(...)kontroli urzędu skarbowego, mimo istnienia tajemnicy jak wskazał, mógł poinformować oskarżoną(...)

Zeznania świadka B. B. niewiele wniosły do sprawy, jako że świadek niewiele pamiętał bądź powoływał się na tajemnice zawodową, nie przypominał sobie też szczegółów przeprowadzonego audytu.

Wszystkie te okoliczności powodowały, iż więź uczuciowa między braćmi była bardzo silna – bracia nie mieli przed sobą tajemnic, a powód z nikim w swojej rodzinie nie nawiązał tak bliskich relacji. (...)Powód i K. S. nie mieli przed sobą tajemnic i dużo rozmawiali o swoich sprawach.

Przeszkodą nie mogła być tajemnica telekomunikacyjna „od której pozwany natychmiast zwolni przedsiębiorstwo telekomunikacyjne”; dołączone do apelacji zdjęcia z zawartością wiadomości elektronicznych świadczą, że pozwany samodzielnie próbował uzyskać te informacje. (...)W szczególności zwrócić należy uwagę, że wobec treści art. 159 ustawy z dnia 16 lipca 2004 roku Prawo telekomunikacyjne (tekst jednolity z 2016 roku Dziennik Ustaw pozycja 1489) uzyskanie dalszych informacji objęte było tajemnicą telekomunikacyjną. Pozwany, mimo deklaracji zwolnienia operatora z tej tajemnicy, nie był władny tego uczynić, o ile jeden ze wskazywanych numerów należał do świadka D. D. , a odnośnie wykazu własnych połączeń ani ich nie przedłożył, ani zgody na zwolnienie od tajemnicy telekomunikacyjnej nie przedstawił.