Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Jako podstawę prawną swoich roszczeń powodowie wskazali art. 129 ust. 2 ustawy Prawo o ochronie środowiska w związku z art. 136 ust. 3 ustawy Prawo o ochronie środowiska, oraz akt 435 k.c. /k.4 i 5/. (...)Jako jego podstawę prawną wskazali art.129 ust. 2 i art. 136 ust. 3 ustawy Prawo o ochronie środowiska. (...)Sąd jest obowiązany poddać całościowej analizie rozmiar ingerencji lotniska w prawo własności sąsiednich nieruchomości. (...)W ostatecznym rozrachunku liczba operacji lotniczych w ciągu dwudziestu czterech lat ma zwiększyć się o ponad 70%, co niewątpliwie wpływa na ograniczenie prawa własności sąsiednich nieruchomości, a co za tym idzie, na ich wartość.

Nie można bowiem tracić z pola widzenia tego, że w aktach międzynarodowych prawo do strajku jest uznawane za prawo człowieka. (...)Przy czym, art. 59 ust. 3 Konstytucji RP , którego adresatem jest ustawodawca, nie pozbawia jednak związku zawodowego prawa do zrzeczenia się prawa do strajku, czy też wprowadzenia innych ograniczeń tego prawa w drodze układu lub porozumienia zbiorowego pracy. (...)Przy czym, jednoznacznie wskazuje się, że de lege lata dopuszczalne są też strajki pracowników firm lotniczych, kolejowych oraz portów morskich i rzecznych (zob. Krzysztof W. Baran, Zbiorowe prawo pracy.

U. Nr 167, poz. 1398 z późn. zm.), stanowiąc o prawie biegłego do wynagrodzenia za wykonaną pracę i wskazując na kryteria ustalania wysokości tego wynagrodzenia, nie uzależniają możności przyznania biegłemu wynagrodzenia od uznania sporządzonej opinii za prawidłową. (...)(...)mechanika lotu, technika pilotowania, bezpieczeństwo lotnicze, psychologia lotnicza, a także znajomość budowy, zasad użytkowania i eksploatacji statku powietrznego oraz przepisów lotniczych. (...)Zgodnie z art. 288 kpc biegły ma prawo żądać wynagrodzenia za stawiennictwo do sądu i wykonaną pracę.

Rozporządzenie zostało wydane na podstawie art.135 ust. l i 2 ustawy z 27 kwietnia 2001 roku Prawo ochrony środowiska (Dz. (...)Ograniczenia te związane są między innymi z hałasem lotniczym. (...)Powoływał przy tym argumentację, przemawiającą za zastosowaniem art. 129 ust. 2 ustawy Prawo o ochronie środowiska. (...)Wobec powyższego nie był zasadny zarzut naruszenia art. 129 ust. 2 ustawy Prawo ochrony środowiska .

Powyższe, zdaniem wnioskodawcy, znajduje potwierdzenie w zdjęciu lotniczym, wykonanym w dniu 10 marca 2003 r. (...)Powyższe dowody, w postaci oświadczenia biegłego oraz zdjęcia lotniczego i pisma dyrektora (...) są „dowodami nowymi”, gdyż nie były wcześniej znane i ujawniły się dopiero po wydaniu wyroku przeciwko M. Ł. . (...)Jak się przy tym powszechnie podnosi w orzecznictwie i doktrynie prawa karnego nie chodzi tu o(...)(...)(...)niego dowód, a to zdjęcie lotnicze i sporządzone na jego podstawie pismo Dyrektora (...) z dnia 08 sierpnia 2012 r., nawet jeśli wynika z niego, że zdjęcie lotnicze zostało wykonane nie 10 marca, lecz 10 września 2003 r. (k. 8).

Mimo zatem, że pierwotne brzmienie przepisu art. 183 § 2 kk jako czynność wykonawczą wskazywało „sprowadzenie”, to i tak owo sprowadzenie polegało zawsze na przywiezieniu odpadów z zagranicy poprzez wykorzystanie do tego transportu drogowego, kolejowego, lotniczego czy wodnego. (...)Wskazać bowiem należy, że z błędem co do prawa mamy do czynienia wówczas, gdy sprawca, mając świadomość realizacji określonego czynu, ma jednak mylny obraz prawnego wartościowania swojego zachowania. (...)Wystarczającym jest, że zdaje sobie ogólnie sprawę, że to, co robi, jest przez prawo zabronione. W doktrynie polskiego prawa karnego oraz praktyce orzeczniczej dominuje przy tym pogląd, że wystarcza tu świadomość tego, że dane zachowanie jest zabronione przez jakąkolwiek gałąź prawa, a nie tylko, że jest zabronione prawnokarnie.

Zarzuciła, iż przedmiotem umowy nie jest świadczenie pieniężne, lecz przelot lotniczy na trasie W. – K. . (...)Miejsce to określa się przy zastosowaniu norm prawa materialnego, tj. z uwzględnieniem przede(...)

Zaskarżonemu orzeczeniu powodowie zarzucili naruszenie prawa materialnego przez błędną wykładnię art.(...)(...)Fakt, że wynik tej oceny, odzwierciedlony w wysokości przyznanego zadośćuczynienia, różni się od własnej oceny skarżących, na której przedstawieniu skupiają się wywody apelacji, nie stanowi podstawy stwierdzenia naruszenia przez Sąd I instancji prawa materialnego Przeciwnie niż wywodzą skarżący,(...)(...)Nie mogły odnieść zamierzonego skutku twierdzenia apelacji odwołujące się do kryterium pomocniczego, to jest do wysokości zadośćuczynień przyznanych rodzinom ofiar katastrof lotniczych z uwagi na nieco odmienny stan faktyczny i ogólnikowość podniesionych w tym względzie argumentów.