Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Jako podstawę prawną swoich roszczeń wskazali art. 129 ustawy Prawo o ochronie środowiska, oraz art. 135 ust. 1 i nast. ustawy Prawo o ochronie środowiska /k. 5 i 6/. (...)Jako jego podstawę prawną trafnie wskazali art.129 ust. 2 ustawy Prawo o ochronie środowiska. (...)W myśl ust.4 tego przepisu z roszczeniem, o którym mowa w ust. 1-3, można wystąpić w okresie 2 lat od dnia wejścia w życie rozporządzenia lub aktu prawa miejscowego powodującego ograniczenie sposobu korzystania z nieruchomości. (...)Dopóki obszar ograniczonego użytkowania istnieje, dopuszczalna jest w jego obrębie możliwość emisji hałasu w stopniu ponadnormatywnym, a natężenie ruchu lotniczego w przyszłości może emisję hałasu potęgować.

Jako podstawę prawną swoich roszczeń wskazywali art. 129 ustawy Prawo o ochronie środowiska, oraz art. 135 ust. 1 i nast. ustawy Prawo o ochronie środowiska /k. 5 i 6/. (...)Sąd ustalił następujący stan faktyczny: Powodowie są współwłaścicielami, na prawach ustawowej wspólności majątkowej małżeńskiej, nieruchomości(...)(...)Ze względu na hałas emitowany przez pozwane lotnisko wyżej opisany budynek nie spełnia wymogów prawidłowej ochrony pomieszczeń przed dźwiękami hałasu lotniczego dochodzącymi z zewnątrz w myśl przepisów prawa budowlanego i wymogów Polskiej Normy(...)(...)Nr 68, poz. 449) - stają się aktami prawa miejscowego.

Pozwany zaakcentował również, że podjął szereg działań mających na celu ograniczenie emitowanego hałasu, m.in. ograniczył liczbę operacji lotniczych w porze nocnej do 12 startów i lądowań, wyłączył z eksploatacji głośne i przestarzałe samoloty pocztowe, wprowadził procedurę koordynacji lotów. (...)Powodowie nabyli prawo własności działki nr (...) w P. przy ul. (...) w dniu 6 sierpnia 1993 r. w udziale 2/3 części - K. P. i M. P. oraz w 1/3 części P. P. . (...)Nr 68, poz. 449) - stają się aktami prawa miejscowego. (...)Nie bez znaczenia pozostaje obawa przed katastrofami lotniczymi, nagłymi awaryjnymi lądowaniami, zrzutami paliwa, wreszcie spalinami produkowanymi przez samoloty, zanieczyszczającymi środowisko.

(...)B. posłużył się w porcie lotniczym w K. przechodząc bez jakiejkolwiek kontroli przez przejście graniczne przeznaczone dla osób z uprawnieniami dyplomatycznymi, na część portu lotniczego przeznaczoną dla osób przyjezdnych do(...)(...)wjazdu do M. , bez prawa jej przedłużenia, zaś na podstawie tej wizy wjazd do M. nastąpił w dniu 10 maja 2007 roku, a ważność tej wizy upłynął z dniem 08 czerwca 2007 r., tj. o czyn z art. 271 § 1 k.k. (...)Świadek ten na rozprawie w dniu 14 listopada 2013 r. zeznał m.in., że S. B. opowiadał mu o sobie, w tym o swoich wcześniejszych działaniach, które były niezgodne z obowiązującym prawem, a mianowicie przemycie złota i podrabianiu dokumentów.

Prawo lotnicze znowelizowane ustawą z dnia 14 grudnia 2018 r. o zmianie ustawy - Prawo lotnicze oraz niektórych innych ustaw (Dz.U.2019.235). (...)(...)Nie ma wątpliwości, że pismo to wypełniało wymogi treściowe reklamacji wymaganej w art. 205c Prawa lotniczego . (...)Stanowisko pozwanego było jednak nieuprawnione na gruncie przepisów ustawy Prawo lotnicze właściwych w sprawie.

Rozważania w przedmiotowej kwestii zacząć należy od stwierdzenia, że przedmiotem zwrotu, w ramach rozliczania poniesionych przez strony kosztów procesu, zgodnie z zasadą ustanowioną w art. 98 § 1 k.p.c. , są koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony. Co do zasady, udział profesjonalnego pełnomocnika w czynnościach procesowych, w tym w rozprawie, jest podejmowany dla celowego dochodzenia praw i celowej obrony reprezentowanej strony. Jeśli więc z tego tytułu powstają koszty związane z dojazdem pełnomocnika do sądu, to z tego już zasadniczego względu są to koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony. (...)Z uwagi na znaczną odległość do siedziby Sądu możliwe jest (nawet) skorzystanie z transportu lotniczego (postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 20 kwietnia 2011 r., I CZ 22/11, LEX nr 846544).

Teza orzeczenia: Szkodą w rozumieniu art. 129 ust. 2 p.o.ś. jest także zmniejszenie wartości nieruchomości.

Na skutek m.in. zmiany w 2009 r. procedur operacji lotniczych na kierunku północno-zachodnim ( M.(...)(...)Podstawą roszczenia jest art. 129 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska (t.j. (...)Nawet gdyby przyjąć dopuszczalność zastosowania art. 435 k.c. jako alternatywnej podstawy odpowiedzialności, to port lotniczy nie jest przedsiębiorstwem w całości(...)(...)Nielogicznym byłoby zatem ustanawianie strefy obszaru ograniczonego użytkowania wykraczającej poza strefy Z1 i Z2, jeżeli poza tymi strefami, jak twierdzi pozwany, nie dochodzi do przekroczenia norm hałasu spowodowanego ruchem lotniczym, lub nie może do niego dochodzić.

Teza orzeczenia: Związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy ustanowieniem obszaru ograniczonego użytkowania a obniżeniem wartości nieruchomości należy rozumieć szeroko.

Legitymacja bierna pozwanego wynika zaś z art. 136 ust. 2 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska (aktualnie: t.j. (...)Takie ograniczenie może polegać na nałożeniu na właściciela nieruchomości obowiązku znoszenia hałasu przekraczającego poziom dopuszczalny przez obowiązujące prawo. (...)Bez znaczenia dla prawdziwości powyższego rozumowania pozostaje okoliczność, że hałas lotniczy nie pojawił się w następstwie ustanowienia obszaru. (...)Nielogicznym byłoby zatem ustanawianie strefy obszaru ograniczonego użytkowania wykraczającej poza strefy Z1 i Z2, jeżeli poza tymi strefami, jak twierdzi pozwany, nie dochodzi do przekroczenia norm hałasu spowodowanego ruchem lotniczym, lub nie może do niego dochodzić.