Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Ustawa prawo energetyczne nie sprecyzowała w jaki sposób należy oceniać stopień szkodliwości czynu, jednak uczyniło to orzecznictwo sądowe. (...)weryfikacji tego stopnia wypracowanego w prawie karnym, skoro prawodawca posłużył się w art. 56 ust. 6a prawa energetycznego instytucją prawa karnego, z uwagi na represyjny charakter kar pieniężnych przewidzianych w art. 56 prawa energetycznego . (...)Prawo do posiadania przez regulatora rynku informacji zgodnych z prawdą jest więc szczególnie ważne dla możliwości wykonywania obowiązków przez Prezesa URE. Powód dopuścił się więc naruszenia szczególnie ważnego dobra i naruszył istotny obowiązek, przewidziany wprost w przepisach prawa. (...)Kolejne więc naruszenie norm prawa energetycznego , powinno być sankcjonowane karą bardziej dolegliwą dla sprawcy.

Przedsiębiorca odpowiada zatem za swoje działania bądź zaniechania z wykonywania działalności koncesjonowanej, która winna być czyniona zgodnie z prawem. (...)Naruszając warunki koncesji, powód tym samym wypełnił przesłanki z art. 56 ust. 1 pkt 12 prawa energetycznego . (...)Organ regulacyjny nie ma obowiązku w myśl art. 56 ust. 6a ustawy – Prawo energetyczne do odstąpienia od wymierzenia podmiotowi kary. (...)Sąd stanął na stanowisku, że wysokość nałożonej na odwołującego kary pieniężnej znajduje uzasadnienie w świetle obowiązujących przepisów prawa.

Zastosowanie przepisu art. 56 ust. 1 pkt 12 ustawy Prawo energetyczne dotyczącego podleganiu karze, implikuje bowiem sam fakt naruszenia dokonanego przez Przedsiębiorcę. (...)Sama bowiem odpowiedzialność za naruszenie warunków koncesji na zasadzie art. 56 ust. 1 pkt 12 Prawa energetycznego jest odpowiedzialnością obiektywną. (...)W związku z powyższym, w niniejszej sprawie nie zachodzą wskazane w art. 56 ust. 6a ustawy Prawo energetyczne przesłanki uzasadniające odstąpienie od wymierzenia kary pieniężnej. Zgodnie z powołanym przepisem Prezes Urzędu Regulacji Energetyki może odstąpić od wymierzenia kary, jeżeli stopień szkodliwości czynu jest znikomy, a podmiot zaprzestał naruszania prawa lub zrealizował obowiązek.

Prawo energetyczne (Dz. (...)Zauważył, że składając ten wniosek dowodowy powód nie wykazał, na czym miałaby polegać zmiana przez pozwanego interpretacji przepisów Prawa energetycznego . (...)Z powołanych wyżej przepisów Prawa energetycznego oraz powołanych warunków koncesji(...)– jak też w samym Prawie energetycznym nie przewidziano innej podstawy i trybu zmiany decyzji koncesyjnej należało uznać za całkowicie bezpodstawne i niezgodne z obowiązującymi przepisami Prawa energetycznego . (...)W postępowaniu karnym zarzuty postawiono innym podmiotom i dotyczyły one innego naruszenia prawa.

Jeżeli umowa wykazuje wspólne cechy dla umowy o pracę i umowy prawa cywilnego z jednakowym ich nasileniem, o jej typie (rodzaju) decyduje zgodny zamiar stron i cel umowy, który może być wyrażony także w jej nazwie (por. wyrok SN z dnia 18 czerwca 1998 r., I PKN 191/98, OSNAPiUS 1999/14/449). Kwalifikacja umowy o świadczenie usług jako umowy o pracę lub umowy cywilnoprawnej budzi w praktyce trudności, gdyż przepisy prawa pracy nie wskazują przedmiotowo istotnych elementów umowy o pracę, a legalna definicja stosunku pracy określa jedynie podstawowe jego cechy pojęciowe. (...)(...)umowy o pracę i umowy prawa cywilnego z jednakowym ich nasileniem (wyrok SN z dnia 14 czerwca 1998 r., I PKN 191/98, OSNAPiUS 1999/14/449). (...)Powód był z mocy prawa zwolniony od ponoszenia kosztów sądowych, w związku z czym zaistniała konieczność orzeczenia o nich w wyroku.

Interpretacja przepisów prawnych należy do istoty władzy wykonawczej, która jak wskazuje sama jej nazwa, odpowiada za egzekwowanie prawa. (...)Ustawa prawo energetyczne nie sprecyzowała w jaki sposób należy oceniać stopień szkodliwości czynu, jednak uczyniło to orzecznictwo sądowe. (...)weryfikacji jego stopnia wypracowanego w prawie karnym, skoro prawodawca posłużył się w art. 56 ust. 6a prawa energetycznego instytucją prawa karnego, z uwagi na represyjny charakter kar pieniężnych przewidzianych w art. 56 prawa energetycznego . (...)W tym sensie można usprawiedliwić nieznajomość prawa po stronie Powoda.

Moc umowna została ustalona na poziomie 0,480 MW, a moc bezpieczna dla 20 stopnia zasilania na poziomie 0,100 MW. Zgodnie z § 9 ust. 5 umowy, dostawca ma prawo ograniczyć wielkość poboru przez odbiorcę(...)(...)Sąd przyjął przy tym, że kara w wysokości 1.000 zł za łączne przekroczenie mocy w poszczególnych godzinach doby wynoszące 0,1303900 MW, mieści się w granicach wyznaczonych przepisami prawa. (...)(...)jak również znajomości obowiązujących przepisów prawa oraz konsekwencji wynikających z niego dla wykonywanej działalności gospodarczej. Powód powinien zatem w taki sposób prowadzić działalność gospodarczą, aby nie naruszać przepisów prawa.

Według § 9 ust. 5 umowy, dystrybutor ma prawo ograniczyć wielkość poboru przez odbiorcę mocy i energii elektrycznej, a odbiorca zobowiązany jest uregulować przebieg obciążeń dobowych zgodnie z ustalonym pomiędzy odbiorcą a sprzedawcą planem ograniczeń. (...)(...)się w granicach wyznaczonych przepisami prawa. (...)(...)i pod rządami relewantnych przepisów prawa, oznacza to brak możliwości oceny(...)obowiązków wynikających z ustawy - Prawo energetyczne , związanych z wprowadzeniem ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej. (...)Powód powinien zatem w taki sposób prowadzić działalność, aby nie naruszać przepisów prawa.