Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Czyni to bezzasadnym zarzut odwołania niepodjęcia przez Prezesa UOKiK z urzędu działań mających na celu czy koncentracja jest możliwa z uwagi na wymogi prawa o ochronie konkurencji i konsumentów. (...)Niezgłoszenie zamiaru koncentracji w sytuacji, gdy powód powinien był znać obowiązujące w tym zakresie prawo pozytywne przesądza o tym, że decyzja karząca choć uznaniowa nie była arbitralna. (...)Ze swojej strony Sąd dodaje, że (...) jako jednostka administracji rządowej i samorządowej powinno być przykładem dla innych podmiotów przy przestrzeganiu norm prawa. Bardzo długi był też okres naruszenia prawa, ponieważ trwał on od 31 grudnia 2007 r. aż do 23 lutego 2009 r. (dzień zgłoszenia zamiaru)., a więc prawie rok i dwa miesiące.

Powód wskazał, że zgodnie z przepisami Prawa lotniczego , głównym obowiązkiem zarządzającego jest zapewnienie bezpieczeństwa na lotnisku. (...)Podkreślił, że powód jako zarządzający, jest podmiotem uprawnionym do ustalania optymalnej ilości operacji lotniczych w danym okresie na lotnisku w N. . (...)Do jego działalności statutowej należy prowadzenie klubów sportowych, transport lotniczy pasażerski i towarowy, wynajmem i dzierżawa środków transportu lotniczego, działalność usługowa i wspomagająca transport lotniczy, działalność obiektów sportowych oraz pozostała(...)(...)Następnie w roku 2011 (...) s.c. nabyła od nowego właściciela prawo użytkowania wieczystego nieruchomości położonych na obszarze lotniska w N. w celu budowy na tym terenie centrum szkoleń spadochronowych.

W ocenie powoda, wymierzając karę Prezes UOKiK działał z oczywistym naruszeniem prawa. (...)Karno-administracyjny charakter sankcji pieniężnych w prawie konkurencji oznacza konieczność stosowania do nich w drodze analogii zasad ogólnych obowiązujących w prawie karnym. (...)Prezes UOKiK nie uwzględnił zasady prawa karnego wyrażającej obowiązek stosowania kary obowiązującej w chwili popełnienia czynu zabronionego. (...)Postępowanie Prezesa UOKiK przeczy powszechnie przyjętej zasadzie jednolitości postępowania, podważa też zasadę państwa prawa, narusza ponadto zasadę zaufania podmiotów do prawa, którego są bezpośrednimi adresatami.

Według § 9 ust. 5 umowy, dystrybutor ma prawo ograniczyć wielkość poboru przez odbiorcę mocy i energii elektrycznej, a odbiorca zobowiązany jest uregulować przebieg obciążeń dobowych zgodnie z ustalonym pomiędzy odbiorcą a sprzedawcą planem ograniczeń. (...)(...)się w granicach wyznaczonych przepisami prawa. (...)(...)i pod rządami relewantnych przepisów prawa, oznacza to brak możliwości oceny(...)obowiązków wynikających z ustawy - Prawo energetyczne , związanych z wprowadzeniem ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej. (...)Powód powinien zatem w taki sposób prowadzić działalność, aby nie naruszać przepisów prawa.

Przedsiębiorca odpowiada zatem za swoje działania bądź zaniechania z wykonywania działalności koncesjonowanej, która winna być czyniona zgodnie z prawem. (...)Naruszając warunki koncesji, powód tym samym wypełnił przesłanki z art. 56 ust. 1 pkt 12 prawa energetycznego . (...)Organ regulacyjny nie ma obowiązku w myśl art. 56 ust. 6a ustawy – Prawo energetyczne do odstąpienia od wymierzenia podmiotowi kary. (...)Sąd stanął na stanowisku, że wysokość nałożonej na odwołującego kary pieniężnej znajduje uzasadnienie w świetle obowiązujących przepisów prawa.

Zastosowanie przepisu art. 56 ust. 1 pkt 12 ustawy Prawo energetyczne dotyczącego podleganiu karze, implikuje bowiem sam fakt naruszenia dokonanego przez Przedsiębiorcę. (...)Sama bowiem odpowiedzialność za naruszenie warunków koncesji na zasadzie art. 56 ust. 1 pkt 12 Prawa energetycznego jest odpowiedzialnością obiektywną. (...)W związku z powyższym, w niniejszej sprawie nie zachodzą wskazane w art. 56 ust. 6a ustawy Prawo energetyczne przesłanki uzasadniające odstąpienie od wymierzenia kary pieniężnej. Zgodnie z powołanym przepisem Prezes Urzędu Regulacji Energetyki może odstąpić od wymierzenia kary, jeżeli stopień szkodliwości czynu jest znikomy, a podmiot zaprzestał naruszania prawa lub zrealizował obowiązek.

Prawo energetyczne (Dz. (...)Zauważył, że składając ten wniosek dowodowy powód nie wykazał, na czym miałaby polegać zmiana przez pozwanego interpretacji przepisów Prawa energetycznego . (...)Z powołanych wyżej przepisów Prawa energetycznego oraz powołanych warunków koncesji(...)– jak też w samym Prawie energetycznym nie przewidziano innej podstawy i trybu zmiany decyzji koncesyjnej należało uznać za całkowicie bezpodstawne i niezgodne z obowiązującymi przepisami Prawa energetycznego . (...)W postępowaniu karnym zarzuty postawiono innym podmiotom i dotyczyły one innego naruszenia prawa.

(...)benzynami silnikowymi innymi niż benzyny lotnicze ( w tym zarówno benzyny(...)art. 3 pkt 3 ustawy Prawo energetyczne ), - na okres 10 lat od dnia udzielenia przedmiotowej koncesji. (...)Zgodnie z art. 35 ust. 3 PE, Prezes URE odmawia udzielenia koncesji, gdy wnioskodawca nie spełnia wymaganych przepisami prawa warunków. (...)Musi on przedstawić dokumenty potwierdzające w sposób obiektywny, że odpowiednimi środkami dysponuje lub będzie dysponował (tak: Z. Muras, Komentarz do ustawy Prawo energetyczne, Lex Omega). (...)Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, że odwołanie nie zasługiwało na uwzględnienie a zaskarżona decyzja odpowiada prawu.