Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Teza orzeczenia: Przepisy o czasie pracy kierowców w zakresie diet z tytułu podróży służbowych nie mają zastosowania do osób wykonujących pracę na stanowisku kierowca/ serwisant w razie kierowania przez nich pojazdu o masie nie przekraczającej 3,5 tony.

(...)śródlądowy, morski, przewóz kolejowy, samochodowy, lotniczy, przewozy barkowe, promowe, przewozy pasażerskie, towarowe, przewóz pracowników, pasażerów. „Transport” to natomiast przewóz ludzi i ładunków różnymi środkami lokomocji. (...)Podróżą służbową, zdefiniowaną w art. 77 5 § 1 k.p. ustanawiającym prawo pracownika do dodatkowych świadczeń, jest wyjazd na polecenie pracodawcy poza miejscowość, w której znajduje się jego siedziba, lub wyjazd poza stałe miejsce pracy w celu wykonania zadania służbowego. (...)W związku z tym pracownicy, których praca z istoty polega na przemieszczaniu się na pewnym obszarze, nie odbywają podróży służbowych (por. wyrok SN z 30.9.1976 r., I PR 115/76 z glosami M. Sobczak-Kaweckiej, OSPiKA Nr 2/1978, poz. 19 i J. Tyszki, Nowe Prawo Nr 4/1977, s. 586). (...)(...)r., II PK 138/09, Monitor Prawa Pracy 2010, nr 6, s. 312, z dnia 9 lutego 2010 r., I PK 57/09, OSNP 2011, nr 15-16, poz. 200, z dnia 3 kwietnia 2001 r., I PKN 765/00, OSNP 2003, Nr 1, poz. 17 i z dnia 22 lutego 2008 r., I PK 208/07, OSNP 2009, nr 11-12, poz. 134).

Teza orzeczenia: Przepisy o czasie pracy kierowców w zakresie diet z tytułu podróży służbowych nie mają zastosowania do osób wykonujących pracę na stanowisku kierowca/ serwisant w razie kierowania przez nich pojazdu o masie nie przekraczającej 3,5 tony.

(...)śródlądowy, morski, przewóz kolejowy, samochodowy, lotniczy, przewozy barkowe, promowe, przewozy pasażerskie, towarowe, przewóz pracowników, pasażerów. „Transport” to natomiast przewóz ludzi i ładunków różnymi środkami lokomocji. (...)Podróżą służbową, zdefiniowaną w art. 77 5 § 1 k.p. ustanawiającym prawo pracownika do dodatkowych świadczeń, jest wyjazd na polecenie pracodawcy poza miejscowość, w której znajduje się jego siedziba, lub wyjazd poza stałe miejsce pracy w celu wykonania zadania służbowego. (...)W związku z tym pracownicy, których praca z istoty polega na przemieszczaniu się na pewnym obszarze, nie odbywają podróży służbowych (por. wyrok SN z 30.9.1976 r., I PR 115/76 z glosami M. Sobczak-Kaweckiej, OSPiKA Nr 2/1978, poz. 19 i J. Tyszki, Nowe Prawo Nr 4/1977, s. 586). (...)(...)r., II PK 138/09, Monitor Prawa Pracy 2010, nr 6, s. 312, z dnia 9 lutego 2010 r., I PK 57/09, OSNP 2011, nr 15-16, poz. 200, z dnia 3 kwietnia 2001 r., I PKN 765/00, OSNP 2003, Nr 1, poz. 17 i z dnia 22 lutego 2008 r., I PK 208/07, OSNP 2009, nr 11-12, poz. 134).

Teza orzeczenia: Przepisy o czasie pracy kierowców w zakresie diet z tytułu podróży służbowych nie mają zastosowania do osób wykonujących pracę na stanowisku kierowca/ serwisant w razie kierowania przez nich pojazdu o masie nie przekraczającej 3,5 tony.

(...)śródlądowy, morski, przewóz kolejowy, samochodowy, lotniczy, przewozy barkowe, promowe, przewozy pasażerskie, towarowe, przewóz pracowników, pasażerów. „Transport” to natomiast przewóz ludzi i ładunków różnymi środkami lokomocji. (...)Podróżą służbową, zdefiniowaną w art. 77 5 § 1 k.p. ustanawiającym prawo pracownika do dodatkowych świadczeń, jest wyjazd na polecenie pracodawcy poza miejscowość, w której znajduje się jego siedziba, lub wyjazd poza stałe miejsce pracy w celu wykonania zadania służbowego. (...)W związku z tym pracownicy, których praca z istoty polega na przemieszczaniu się na pewnym obszarze, nie odbywają podróży służbowych (por. wyrok SN z 30.9.1976 r., I PR 115/76 z glosami M. Sobczak-Kaweckiej, OSPiKA Nr 2/1978, poz. 19 i J. Tyszki, Nowe Prawo Nr 4/1977, s. 586). (...)(...)r., II PK 138/09, Monitor Prawa Pracy 2010, nr 6, s. 312, z dnia 9 lutego 2010 r., I PK 57/09, OSNP 2011, nr 15-16, poz. 200, z dnia 3 kwietnia 2001 r., I PKN 765/00, OSNP 2003, Nr 1, poz. 17 i z dnia 22 lutego 2008 r., I PK 208/07, OSNP 2009, nr 11-12, poz. 134).

Niezasadne są zarzuty obu apelacji odnoszące się do naruszenia prawa materialnego. (...)Szkoda określona została następująco: a) zwrot poniesionych kosztów nieprawidłowej usługi (10 570 zł), b) zwrot kosztów zmiany rezerwacji biletu lotniczego (332 zł), c) koszt usługi stomatologicznej w U. (2 310 $). (...)Szkoda w postaci kosztu zmiany rezerwacji biletu lotniczego w wysokości 332 zł pozostaje w adekwatnym związku przyczynowym z nienależytym wykonaniem zobowiązania. (...)Godziłoby to w zasadę równości wobec prawa, a także w powszechne poczucie sprawiedliwości.

R. N. po ustaniu prawa do renty szkoleniowej, nie złożył wniosku o rentę z tytułu niezdolności do pracy. (...)Zeznaniom B. G. Sąd dał wiarę, co do kwestii związanych ze zorganizowaniem leczenia dla R. N. w szpitalu w T. i poniesieniem związanych z tym kosztów w postaci opłacenia transportu lotniczego oraz wizyty rodziców R. N. w T. . (...)Świadczą o tym postanowienia prawa międzynarodowego (art. 7b i art. 12 Międzynarodowego Paktu Praw Gospodarczych, Społecznych i Kulturalnych otwartego do podpisu w Nowym Jorku dnia 19 grudnia 1966 r., Dz. (...)Nr 8, poz. 68), a także unijnego (art. 31 ust. 1 Karty Praw Podstawowych Unii Europejskiej Dz.

Zasiedzenie jest instytucją prowadzącą do nabycia prawa na skutek upływu czasu. (...)Na skutek zasiedzenia, które następuje ex lege, dotychczasowy uprawniony traci swoje prawo, a nabywca uzyskuje je niezależnie od niego; jest więc ono pierwotnym sposobem nabycia prawa podmiotowego. (...)Również z analizy zdjęć lotniczych nie można wywieść wniosku, że pierwotny drewniany słup znajduje się w tożsamym miejscu co obecnie posadowiony słup betonowy. (...)To oznacza, że nie znalazł także usprawiedliwienia zarzut naruszenia prawa materialnego zgłoszony w apelacji.

I Zarzut obrazy prawa procesowego, art. 607e § 1 k.p.k. jest niezasadny. (...)Dodać należy, że (...) przelała do F. (...) w dniu 15 września 1999 r. 200.000 zł za bilety lotnicze, a na dzień 31 grudnia 1999 r. (...)Prawo wyboru sposobu zaspokojenia pozostawiono bankom. (...)Spółka powinna działać zgodnie z przepisami prawa.

Zaskarżonej decyzji odwołujący się zarzucił naruszenie prawa materialnego, a w szczególności niezgodność wydanej decyzji z art. 15 ust. 2 pkt 2c , wynikającego z art. 15a ustawy z dnia 10 grudnia 1993 roku o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin (Dz. (...)Zdaniem Sądu przedmiotowe rozporządzenie w sposób nieuprawniony - przekraczający uprawnienia ustawodawcze - ogranicza zagwarantowane przez ustawę prawo żołnierzy do uzyskania procentowego zwiększenia świadczenia. (...)Z przedłożonych do akt sprawy dokumentów w postaci rozkazów dziennych wynika, że w okresie 2006 - 2012 T. K. przepracował nie mniej niż 12 dni w danym roku kalendarzowym i nabył prawo do wzrostu emerytury wojskowej o 1 % podstawy wymiaru. (...)Nadto dowódca wskazał, że wnioskodawca nabył prawo do wzrostu emerytury wojskowej o 1 % podstawy wymiaru.