Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Artykuł 5 ust. 1 rozporządzenia nr 261/2004 stanowi, że w przypadku odwołania lotu pasażerowie, których to odwołanie dotyczy, mają prawo do odszkodowania od obsługującego przewoźnika lotniczego, zgodnie z art. 7 tego rozporządzenia. (...)Koncepcja taka jest tym bardziej słuszna, że przepisy przyznające prawa pasażerom lotniczym, w tym przepisy przyznające prawo do odszkodowania, powinny być interpretowane szeroko (zob. podobnie wyrok z dnia 22 grudnia 2008 r. w sprawie C-549/07 Wallentin-Hermann, Zb.Orz. s. (...)Niemniej, takie opóźnienie nie rodzi po stronie pasażerów prawa do odszkodowania, jeżeli przewoźnik lotniczy jest w stanie dowieść, że(...)poza zakresem skutecznej kontroli przewoźnika lotniczego. (...)Nie zasługiwał na uwzględnienie zarzut nadużycia prawa podmiotowego.

Ponadto zdaniem pozwanej zgłoszone przez powoda żądanie zapłaty zryczałtowanego odszkodowania należy uznać za nadużycie prawa, gdyż znacznie przewyższa koszty przewozu(...)nieuzasadnionego wzbogacenia pasażerów kosztem linii lotniczej. (...)Zgodnie z art. 5 ust. 1 lit. c rozporządzenia w przypadku odwołania lotu, pasażerowie, których to odwołanie dotyczy mają prawo do odszkodowania od obsługującego przewoźnika lotniczego, zgodnie z art. 7. (...)W ocenie sądu nie sposób ocenić żądania zgłoszonego w pozwie jako nadużycie prawa. (...)Zarzut nadużycia prawa przez żądanie zapłaty zryczałtowanego odszkodowania prowadzi w istocie do zanegowania artykułu 7 powoływanego rozporządzenia.

Powód współpracował osobiście i w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą z firmą (...) od kilku lat przed 2010 r., zakupując bilety lotnicze. (...)W grudniu 2010 r. powód zamówił w firmie (...) bilety lotnicze wpłacając na ten cel kwotę 38.060 zł na wskazane konto. Nie uzyskał biletów lotniczych, zaś wpłacone pieniądze zostały zajęte przez komornika sądowego na poczet zadłużenia M. P. (1) . (...)Prawo spółdzielcze – w brzmieniu na dzień 20 lutego 1996 r.).

Teza orzeczenia: W przedstawionym wyżej stanie prawnym dotyczącym lat 1987 do 1989 nie można przyjąć, że z mocy prawa uczniowie liceów wojskowych, po ukończeniu 17 lat stawali się kandydatami na żołnierzy zawodowych skoro decyzje w sprawie przyjęcia do służby wojskowej w charakterze kandydata na żołnierza zawodowego podejmował komendant właściwej szkoły lub (...)

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny: G. L. (1) , urodzony (...) , w dniu 17 lutego 2009 r. złożył wniosek o ustalenie uprawnień do emerytury wojskowej a Dyrektor Wojskowego Biura Emerytalnego decyzją z dnia 14 kwietnia 2009r. przyznał mu prawo do tego świadczenia. (...)Dyrektor Wojskowego Biura Emerytalnego w W. w apelacji od pkt. 1 wyroku zarzucił: 1/ naruszenie prawa materialnego poprzez nie zastosowanie art.(...)maja 1991 r., 2/ naruszenie prawa procesowego, tj. art. 233 k.p.c. poprzez przekroczenie granicy swobodnej oceny dowodów. (...)(...)wstąpienia do Wyższej Oficerskiej Szkoły Lotniczej z dniem 13 września 1991 r. otrzymując stopień szeregowego – podchorążego (patrz rozkaz dzienny (...) z dnia 16 września (...) r. Komendanta Wyższej Oficerskiej Szkoły Lotniczej), Sąd Apelacyjny dopuści dowód z zeznań świadków W. C. (1) i B. M. na okoliczność, czy uczniowie Liceum Wojskowego w L. byli, po ukończeniu 17 lat życia powoływani na kandydatów na żołnierzy zawodowych.

Decyzją organu emerytalno-rentowego z 10 sierpnia 1990 r. przyznano mu prawo do emerytury milicyjnej. (...)K 36/09) wyjaśnił, że kontrola informacji o przebiegu służby wydawanej przez IPN, została połączona z prawem zaskarżenia decyzji organu emerytalnego, a w konsekwencji z prawem do rozpoznania istoty sprawy przez sąd powszechny. (...)Nie można zatem akcentować zasady państwa prawa pomijając, że chodzi o zasadę demokratycznego państwa prawa urzeczywistniającego zasady sprawiedliwości społecznej, co wprost wynika z Konstytucji RP ( art. 2 ). (...)Transformacja pozwala ocenić czy i jakie prawa zostały nabyte niesłusznie, wskutek uprzywilejowania (T. Zieliński: Ochrona praw nabytych - zasada państwa prawnego, Państwo i Prawo 1992 nr 3, s. 17).

Niewątpliwie również, gdyby powódka zdecydowała się na osobisty przyjazd do Polski celem odbioru samochodu również poniosłaby znaczne koszty transportu lotniczego lub autokarowego do Polski, a także koszt paliwa. (...)Powódka, jako osoba zamieszkująca stale w Anglii, gdzie był też zarejestrowany pojazd w ocenie Sądu ma prawo do dokonania naprawy pojazdu w warunkach jej miejsca zamieszkania. (...)(...)powrotu do Anglii samolotem (bilet lotniczy - koszt ok. 100 funtów), bezpłatny urlop w pracy, z dużą trudnością w jego uzyskaniu - utrata min. 5 dniówek (koszt ok. 400 funtów) kupno biletu lotniczego do Polski (koszt ok. 100(...)(...)Tego rodzaju obowiązek stanowiłby nieuzasadnioną ingerencją w prawa poszkodowanego.

W § 4 zapisano, że przedmiotem ubezpieczenia są rzeczy określone w umowie ubezpieczenia w drogowym, kolejowym, lotniczym lub śródlądowym przewozie krajowym, wykonywanym(...)(...)W związku z tym zarzutem pozwana powołała się na art. 35, art. 47 ust.3 i art. 38 ustawy Prawo przewozowe . (...)Obecnie obowiązująca ustawa Prawo przewozowe konstruuje umowę przewozu w taki sposób, iż wystawienie listu przewozowego nie stanowi przesłanki koniecznej do zawarcia umowy. (...)Przypomnieć trzeba, że w § 28 ust. 5 OWU postanowiono, że uprawniony z umowy ubezpieczenia obowiązany jest do udokumentowania zasadności zgłoszonego roszczenia, a ubezpieczyciel zastrzega sobie prawo do weryfikacji przedłożonych dokumentów oraz zasięgnięcia opinii ekspertów.

Bez znaczenia dla prawdziwości powyższego rozumowania pozostawała okoliczność, że hałas lotniczy nie pojawił się w następstwie ustanowienia obszaru. (...)Dodatkowo punkty pomiarowe zlokalizowane są na wysokości 5 m, dzięki czemu wyniki monitoringu hałasu lotniczego dokonane w tych punktach dobrze odzwierciedlają poziom ekspozycji na hałas lotniczy, jakiemu podlega zabudowa niska i(...)(...)Dopuszczalne wartości dźwięku w pomieszczeniach” nie może być stosowana w celu badania wpływu hałasu lotniczego na klimat akustyczny w budynkach. (...)W tym zakresie Sąd I instancji prawidłowo zastosował prawo materialne.