Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Dowód: zeznania świadka B. N. (zapis skrócony – k. 48v w zw. z k. 254 akt PR Ds. 757.2016) M. D. (1) został przetransportowany przez lotnicze pogotowie ratunkowe do szpitala przy ul. (...) w S. . (...)W przypadku odmownej decyzji organu wydanej w oparciu o tę regulację sąd bada, czy spełnione zostały po stronie ubezpieczonego przesłanki prawa do danego świadczenia (por. uchwała Sadu Najwyższego z dnia 11 lutego 2014r. (...)(...)bez uwzględnienia przenikania się regulacji prawa pracy i prawa ubezpieczeń społecznych. (...)Skoro organ rentowy wiąże decyzja administracyjna innego organu, to tym bardziej winien go wiązać wyrok sądowy dotyczący określonej przesłanki prawa do świadczeń.

Następnie helikopter Lotniczego Pogotowia Ratunkowego zabrał ubezpieczonego do szpitala do S. . (...)(...)ustawowo określonym czasie decyzji przyznającej prawo, jak i wydanie decyzji błędnej (odmawiającej owego prawa, mimo spełnienia przez wnioskodawcę warunków jego uzyskania lub przyznającej prawo w mniejszym zakresie niż uzasadniają to okoliczności sprawy. Opóźnienie w ustaleniu prawa do świadczenia może nastąpić albo wskutek dokonania przez organ rentowy błędnej wykładni lub niewłaściwego zastosowania prawa, albo z powodu błędu w ustaleniach faktycznych, będącego następstwem naruszenia przepisów postępowania. (...)Opóźnienie w ustaleniu prawa do świadczenia jest wówczas następstwem okoliczności, za które organ rentowy ponosi odpowiedzialność, choćby nie można mu było zarzucić niestaranności w wykładni i zastosowaniu prawa.

M. D. podpisała protokół nie zgłaszając do niego żadnych zastrzeżeń mimo, że została pouczona o prawie odmowy jego podpisania i złożenia w ciągu 7 dni od jego otrzymania pisemnych wyjaśnień co do przyczyny tej odmowy. (...)Również dnia 31 marca 2015 r. powodowie wezwali Burmistrza J. do uchylenia wystąpienia pokontrolnego z dnia 16 marca 2015 r. jako sprzecznego z prawem. (...)Podkreślić w tym miejscu należy, iż reprezentująca konsorcjum (...) podpisała protokół kontroli, nie zgłaszając do niego żadnych zastrzeżeń mimo, iż została pouczona o prawie odmowy jego podpisania i złożenia w ciągu 7 dni od jego otrzymania pisemnych wyjaśnień co do przyczyny tej odmowy. (...)Tym samym nawet gdyby przyjąć, iż strony w łączących je umowach nie uzgodniły, że konsorcjum jest obowiązane do posiadania historii monitorowania pojazdów wykorzystywanych do wykonywania umówionych usług, to obowiązek ten wynikał wprost z powołanych wyżej przepisów prawa.

Jak wskazuje autorka prezentowanego zapatrywania, osoba naruszająca art. 265 kk nie rozważa tych warunków, bo dla niej istotne jest to, że informacja ma nadaną klauzulę „ściśle (...) ” lub „ (...) ” (tak B. Kunicka-Michalska [w:] System Prawa Karnego, pod red. (...)Podniesione w apelacji zarzuty błędu w ustaleniach faktycznych w tym zakresie oraz obrazy prawa materialnego, art. 265 § 1 kk , przez niewłaściwą wykładnię znamion tego przestępstwa, co odczytać można z uzasadnienia skargi apelacyjnej, okazały się zatem niepozbawione podstaw. (...)B. Kunicka-Michalska [w:] System Prawa Karnego, pod red. (...)Przemawia to za podjęciem orzeczenia o charakterze kasatoryjnym, co w sposób właściwy i pełny zabezpieczy jednocześnie prawo oskarżonego do obrony zapewniając mu możliwość przeprowadzenia kontroli instancyjnej orzeczenia wydanego w następstwie ponownego rozpoznania sprawy.

Przekonanie zaś sądu o wiarygodności jednych dowodów i niewiarygodności innych pozostaje pod ochroną prawa procesowego, zgodnie z art. 7 k.p.k. wtedy, gdy m.in. stanowi wynik rozważenia wszystkich okoliczności przemawiających tak na korzyść, jak na niekorzyść oskarżonego. (...)Rzeczą powszechnie znaną jest, iż (...) jest dużym międzynarodowym portem lotniczym który przyjmuje kilkaset przylotów (w tym z Turcji) samolotów dziennie. (...)Chybiony jest zarzut obrazy prawa materialnego podniesiony w punkcie I apelacji. (...)W związku z powyższym Sąd Apelacyjny nie podzielił podniesionych w apelacji zarzutów dotyczących obrazy prawa materialnego, procesowego oraz błędu w ustaleniach faktycznych, uznając je za bezzasadne.

Niewątpliwie na rzecz pozwanej zostało ustanowione ograniczone prawo rzeczowe w postaci użytkowania, którego istota sprowadza się do używania rzeczy i do pobierania jej pożytków ( art. 252 k.c. ). (...)Oczywiście zwroty takiej jak „nasz samolot”, w kontekście bezspornego posiadania prawa własności przez inną osobę, stanowiły jedynie skrót myślowy, jednak niewątpliwie wskazywały na posiadanie przez pozwaną tytułu prawnego do korzystania z niego w postaci ograniczonego prawa rzeczowego . (...)Co więcej powód po ostatecznym zabraniu samolotu w dniu 27 lutego 2021r. - przez nieustalonego do tej pory sprawcę - mimo istniejącego (...) , zgłosił jego porwanie i wskazywał na złamanie zasad bezpieczeństwa w ruchu lotniczym. (...)Po pierwsze jak już wyżej wskazano, w dniu zamknięcia lotniska pozwana miała umowne prawo postojowania samolotu i nie mogła nawet przypuszczać, że lotnisko będzie zamknięte aż do marca 2021r.

Autor rozmawiał też z samym powodem, który wyjaśnił, ze na wniesienie kopii akt sprawy do aresztu miał zgodę sądu oraz zaprzeczył, by wniósł tam bilety lotnicze. (...)Powód w uzasadnieniu swojego żądania wywiódł, iż sporna publikacja sugeruje, jakoby „przemycił” on do aresztu śledczego 560 stron dokumentów i bilety lotnicze, co jest nieprawdą, o czym autor publikacji został poinformowany. (...)Rola redaktora naczelnego wynika z art. 7 ust 2 pkt 7 Prawa prasowego , a art. 38 w ogóle go nie wymienia. (...)Prawo prasowe (Dz.U.84.5.24 ze zmianami).

Przestrzegane były prawa obu stron, nie ma podstaw do uznania, że naruszono zasadę równouprawnienia stron. (...)SA 27/16 była stosowana i przestrzegana, co wskazano wyżej – czy prawa materialnego (por. wyrok Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z 13 grudnia 2017 r., I ACa 1278/17, Lex nr 2505786). (...)Chodzi o te normy o charakterze bezwzględnie wiążącym, które wyrażają i chronią podstawowe dla systemu prawa wartości, które można byłoby uznać za dostateczne granice autonomii woli stron. (...)Zgodnie z § 5.1 Regulaminu Sądu Arbitrażowego zespół orzekający rozstrzygał spór według ogólnych reguł prawa najściślej związanego ze stosunkiem prawnym, którego spór dotyczy.