Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Jednocześnie Sąd II instancji ograniczył uzasadnienie wyroku do wyjaśnienia jego podstawy prawnej z przytoczeniem przepisów prawa, wskazując własne rozważania bez powielania uzasadnienia Sądu I instancji, które jest znane stronom i stanowi element akt sprawy. W ocenie Sądu Odwoławczego kwestionowany wyrok odpowiada prawu, zaś zarzuty apelującego sprowadzają się wyłącznie do polemiki z prawidłowym rozstrzygnięciem Sądu Rejonowego, wobec czego nie mogły doprowadzić do wzruszenia zaskarżonego orzeczenia. (...)(...)opóźnienia, co do której przewoźnik lotniczy twierdzi, że jest ona następstwem(...)(...)Fakt w postaci ograniczenia dostępu do korytarza powietrznego na skutek decyzji służb kontroli ruchu lotniczego, nie może zatem być uznany(...)

Apelację od powyższego wyroku wniósł pozwany, zaskarżając go w całości oraz zarzucając przedmiotowemu rozstrzygnięciu: 1 naruszenie prawa materialnego, tj. art. 7 ust.(...)euro tytułem odszkodowania; 2 naruszenie prawa procesowego, tj. 233 § 1(...)(...)Wskazać bowiem należy, że opóźnienie (odwołanie) lotu nie rodzi po stronie pasażerów prawa do odszkodowania, jeżeli przewoźnik lotniczy jest w stanie dowieść, że(...)poza zakresem skutecznej kontroli przewoźnika lotniczego (zob. (...)Przewoźnik lotniczy jest zatem zwolniony z obowiązku(...)(...)Pozwana powinna stawiać na pierwszym miejscu bezpieczeństwo lotu, w sytuacji gdy przewoźnik nie wiedział z jakiego typu usterką ma do czynienia, należało przyjąć, iż miał on prawo wyłączyć z tego powodu samolot z eksploatacji.

Prawo ochrony środowiska . (...)Prawo ochrony środowiska . (...)Na marginesie jedynie Sąd Rejonowy wskazał, że Port lotniczy nie jest przedsiębiorstwem wprawianym w ruch za pomocą sił przyrody w rozumieniu art. 435 k.c. , zatem i na tej podstawie powództwo podlegałoby oddaleniu. (...)Bez wątpienia zdarzenie to (wejście w życie aktu prawa miejscowego) może zostać jednoznacznie umiejscowione w czasie.

Skarżący zarzucili Sądowi Rejonowemu naruszenie przepisów prawa procesowego, tj. art. 233 § 1 k.p.c. oraz naruszenie przepisów prawa materialnego tj. art. 5 ust. 3 Rozporządzenia (WE) nr 261/2004. (...)(...)na które powołuje się przewoźnik lotniczy będący stroną postępowania przed sądem krajowym, są następstwem zdarzeń, które nie wpisują się w ramy normalnego wykonywania działalności danego przewoźnika lotniczego i nie pozwalają mu na skuteczne nad nimi panowanie. (...)Po pierwsze, wystąpienie tego typu usterek w ocenie Sądu Okręgowego, jest wpisane w działalność przewoźników lotniczych i nie ma nadzwyczajnego charakteru. (...)Za niedopuszczalne uznaje się także przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego w celu ustalenia obowiązującego stanu prawnego oraz zasad stosowania i wykładni obowiązujących przepisów prawa (iura novit curia).

Treść wspomnianej normy prawnej wskazuje bowiem, że prawo do odszkodowania przysługuje w sytuacji, w której inny przepis prawa odsyła do rzeczonego art. 7 rozporządzenia. Jednakże art. 6 tego aktu prawnego, określający prawa pasażerów lotów opóźnionych, nie zawiera tego rodzaju odwołania. (...)Odwołanie lotu jest bowiem zjawiskiem definitywnym, pozbawiającym szansy pasażera na skorzystanie z danego połączenia lotniczego. (...)W każdym wypadku jednak, pasażer zachowuje prawo do realizacji wybranego przez siebie przewozu.

(...)niewątpliwie należy do etapu stosowania prawa materialnego, a ewentualne uchybienia w zakresie subsumpcji ustalonych faktów pod normę prawa materialnego mogą być skutecznie zwalczane jedynie w ramach zarzutu naruszenia prawa materialnego. (...)Zgodnie z tym przepisem, stronie, która nie zgłosiła sądowi pierwszej instancji zastrzeżenia dotyczącego uchybienia procesowego, nie przysługuje prawo powoływania się na takie uchybienie w dalszym toku postępowania. (...)Zgodnie z tym przepisem, obsługujący przewoźnik lotniczy nie jest zobowiązany do wypłaty rekompensaty przewidzianej w art. 7, jeżeli może dowieść, że odwołanie jest spowodowane zaistnieniem nadzwyczajnych okoliczności, których nie można było uniknąć pomimo podjęcia wszelkich racjonalnych środków. (...)po pierwotnie przewidzianej przez przewoźnika lotniczego godzinie przylotu (zob. wyrok Trybunału Sprawiedliwości UE z dnia 19 listopada 2009 r., i C-432/07).

Wskazane naruszenie może być wytykane Sądowi meriti w ramach zarzutów dotyczących naruszenia prawa procesowego i w taki też sposób skarżący kwestionował owe ustalenia. (...)Bezzasadne są, sformułowane przez apelującego, pozostałe zarzuty oparte na naruszeniu przepisów prawa procesowego, tj. art. 233 § 1 k.p.c. (...)(...)ramach obsługi w danym porcie lotniczym, w kraju macierzystym, nie stanowiłoby ciężaru, który przerastałby możliwości przedsiębiorstwa lotniczego, w szczególności w sezonie, w trakcie którego odbywa się więcej rejsów, w tym rejsów czarterowych. (...)Należy się zgodzić z powodami, że inny sposób funkcjonowania trudno uznać za racjonalny i zabezpieczający pasażerów przed ryzykiem opóźnień lotniczych.

Niemniej takie opóźnienie nie rodzi po stronie pasażerów prawa do odszkodowania, jeżeli przewoźnik lotniczy jest w stanie dowieść, że(...)poza zakresem skutecznej kontroli przewoźnika lotniczego”. (...)We wskazanej sprawie nie doszło również do przedawnienia roszczeń powodów, wobec treści art. 205c ust. 8 ustawy prawo lotnicze , zgodnie z którym bieg(...)(...)Wyróżnikiem linii lotniczej umieszczanym w systemach rezerwacji miejsc, rozkładach lotów, na biletach lotniczych, rachunkach i komunikacji lotniczej są bowiem tzw. kody (...) dwuznakowe kody alfanumeryczne przypisane przez (...) poszczególnym liniom lotniczym. (...)Zgodnie bowiem z dyspozycją art. 5 ust. 1 lit. c Rozporządzenia w przypadku odwołania lotu, pasażerowie, których to odwołanie dotyczy mają prawo do odszkodowania od obsługującego przewoźnika lotniczego.