Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Walutą kredytu był frank szwajcarski (CHF). (...)Sąd uznał, że treść tej umowy wskazuje, że jest to umowa kredytu walutowego - denominowanego w walucie obcej, gdyż pozwany Bank zobowiązał się w niej oddać do dyspozycji kredytobiorcy kwotę pieniężną wyrażoną we franku szwajcarskim. (...)Wprawdzie umowa przewidywała możliwość spłaty udzielonego kredytu w CHF, z czego powodowie skorzystali – bowiem od 2014 roku dokonywali spłat kredytu we franku szwajcarskim – jednak nie zmienia to(...)umowy, która od początku dotyczyła kredytu walutowego denominowanego do franka szwajcarskiego. (...)(...)postanowienia umowy, przyznał sobie prawo do jednostronnego ustalania w PLN wysokości rat kredytu denominowanego do franka szwajcarskiego poprzez wykorzystywanie wyznaczanych przez siebie kursów kupna i sprzedaży franka szwajcarskiego.

Bank udzielił pozwanej kredytu w kwocie 550 000 zł indeksowanej do waluty obcej franka szwajcarskiego. (...)Sąd Okręgowy zważył co następuje: Powód domaga się zapłaty należności wynikających z umowy kredytu indeksowanego kursem franka szwajcarskiego. (...)Zwiększenie obciążenia było wynikiem późniejszego wzrostu kursu franka szwajcarskiego, co w efekcie skutkowało tym, że pozyskanie przez kredytobiorcę franków koniecznych do spłacenia kredytu wymagało wyłożenia wyższej kwoty w złotych polskich. (...)Samo zaś zawarcie umowy kredytu indeksowanego kursem franka szwajcarskiego nie może zostać uznane za sprzeczne z zasadami współżycia społecznego.

W myśl(§ 4 ust. 1 Regulaminu, w przypadku kredytu indeksowanego do waluty obcej wnioskodawca wnioskuje o kwotę kredytu wyrażoną w złotych z zaznaczeniem, że wniosek dotyczy kredytu indeksowanego do waluty obcej. (...)Przedstawiony im projekt umowy służył wyjściowo tak do zawarcia umowy kredytu złotowego, jak i walutowego. (...)Dalej wyjaśnił, że choć w dacie zawierania prze strony umowy, ustawa Prawo bankowe nie przewidywała literalnie możliwości udzielania kredytów denominowanych i indeksowanych, niemniej nawet już wówczas przyjmowano dopuszczalność stosowania w umowach kredytowych tzw. klauzul waloryzacyjnych. (...)(...)sposobu wykonywania umowy, stosowania kursów franka szwajcarskiego nieodbiegających od kursów rynkowych, czy(...)abuzywności postanowień umownych odnoszących się do kursów walut wynikających z (...) obowiązującej w banku.

Nie poinformowano powodów, że kurs franka szwajcarskiego będzie miał wpływ nie tylko na wysokość raty ale też na saldo kredytu. Nie było informacji o tym jak będzie ustalany kurs franka do przeliczeń. (...)Wspomniany wzrost ceny franka szwajcarskiego miał relatywne przełożenie na wysokość spłacanych przez kredytobiorców rat. (...)Nie poinformowano powodów, że kurs franka szwajcarskiego będzie miał wpływ nie tylko na wysokość raty, ale też na saldo kredytu.

(...)umiejscowienia w ustawie rodzaju umów kredytu indeksowanego (tj. waloryzowanego walutą obcą, w tym przypadku frankiem szwajcarskim - CHF) w stanie prawnym obowiązującym w dacie jej zawarcia, były one dopuszczalne. (...)(...)osiągają dochody, ale w walucie szwajcarskiej, a spłat rat miele dokonywać po przeliczeniu franków na złotówki. (...)(...)i § 17 umowy) kapitał kredytu Bank przeliczał do waluty CHF na podstawie kursu kupna franka szwajcarskiego w dniu uruchomienia środków, a wartość poszczególnych rat według kursu jego sprzedaży w dniu ich spłaty. (...)Ewę Łętowską, Sąd przypomniał, że abuzywność postanowień umów tzw. kredytów frankowych polegała na wykreowaniu iluzji, że chodzi o umowę bezpieczną, w stabilnym, niskooprocentowanym franku szwajcarskim.

Pracownicy banku zaproponowali zaciągnięcie kredytu „we frankach" wskazując, iż przy ich zdolności kredytowej jest to jedyna możliwość uzyskania środków na zakup mieszkania. (...)Ustawa ta nie wprowadziła żadnych zapisów, które z mocy prawa wchodziłyby do treści umów kredytowych denominowanych lub indeksowanych do walut obcych zamiast dotychczasowych postanowień tych umów. Przewidziała jedynie, poprzez dodanie w ust. 2 art. 69 ustawy Prawa bankowe pkt 4a nakazującego szczegółowe określanie w umowach o kredyt denominowany lub indeksowany do waluty innej niż polska zasad(...)zmiany umowy i spłaty takich kredytów bezpośrednio w walucie obcej. (...)W takiej zaś sytuacji, zaistniały podstawy do uznania, że zawarta przez strony umowa kredytu hipotecznego indeksowanego do (...) jest nieważna.

W 2006 r. (...) Bank posiadał ofertę kredytów hipotecznych w złotówkach oraz powiązanych z walutami obcymi – CHF, EUR i USD. Kredyty powiązane z walutą franka szwajcarskiego były najpopularniejsze wśród klientów indywidualnych. (...)W okresie spłaty zobowiązania z tytułu umowy kredytu przez powodów cena waluty franka szwajcarskiego sukcesywnie wzrastała, zarówno w Tabeli walut obowiązującej w pozwanym banku, jak i na światowym rynku walut. (...)Wspomniany wzrost ceny franka szwajcarskiego miał relatywne przełożenie na wysokość spłacanych przez kredytobiorców rat. (...)Redagując w taki sposób postanowienia umowne bank przyznał sobie prawo do jednostronnego regulowania wysokości rat kredytu waloryzowanego kursem CHF poprzez wyznaczanie w tabelach kursowych kursu sprzedaży franka szwajcarskiego oraz wartości spreadu walutowego.

Problem kredytów indeksowanych do franka szwajcarskiego dotyczy zaś ogółu społeczeństwa – całej rzeszy konsumentów. (...)Kwota wypłaconego powodom kredytu miała zostać przeliczona na franki szwajcarskie według kursu kupna tej waluty,(...)miały być przeliczane na walutę szwajcarskiej według kursu sprzedaży ustalanego przez(...)(...)(...)bankowego kursu kupna i sprzedaży franka szwajcarskiego pozwoliła pozwanemu na sformułowanie stanowiska(...)ograniczenia indywidualnej kontroli abuzywności jedynie do marży Banku, co pozwoliłoby (w(...)z mechanizmu indeksacyjnego, ograniczając go do średniego kursu N.B.P. i utrzymując(...)(...)(...)w oparciu o średni kurs franka szwajcarskiego publikowany przez N.B.P. Wskazane stanowisko(...)apelacji pozwanego), które odnosiły się do analizowanych kwestii.