Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Jako walutę waloryzacji kredytu oznaczono franka szwajcarskiego. (...)Rachunki rozliczeniowe kredytów prowadzone były we frankach szwajcarskich. (...)Umowę tę należało zatem kwalifikować jako umowę kredytu waloryzowaną kursem franka szwajcarskiego. (...)Właśnie wartość franka szwajcarskiego wyznacza poziom całkowitego kosztu kredytu, stanowiącego punkt odniesienia dla ustalenia chociażby zdolności kredytowej kredytobiorcy.

(...)o roszczenia z umów bankowych denominowanych /indeksowanych do franka szwajcarskiego I. ustala, że umowa nr (...) o kredyt mieszkaniowy (...) z dnia 22.12.2006r.(...)od dnia 27 kwietnia 2020r. do dnia zapłaty; III. zasądza od(...)dnia uprawomocnienia się niniejszego wyroku do dnia zapłaty.

(...)strony uzgodniły, że zawierają umowę kredytu indeksowanego do waluty obcej, tj. do franka szwajcarskiego, zgodnie z postanowieniami umowy kredytobiorca przyjął na siebie spłatę kwoty kredytu w CHF ustaloną w złotych polskich z zastosowaniem podwójnej indeksacji do waluty obcej (§ 1 ust.(...)(...)Wysokość świadczenia kredytobiorcy została określona w ten sposób, że kwotę kredytu przeliczano najpierw ze złotych na franki szwajcarskie, po kursie wskazanym przez Bank, uzyskując równowartość kredytu wyrażoną w walucie obcej. (...)Wskazać w tym miejscu należy, że w latach poprzedzających zawarcie umowy, a zwłaszcza w okresie po jej podpisaniu, relacje franka szwajcarskiego do złotego odrywały się od realnych zmian w polskiej gospodarce. (...)(...)symulacji wykazujących wpływ wzrostu kursu franka na wysokość zobowiązań powoda i realny koszt kredytu.

W latach 2007-2013 bardzo popularne wśród kredytobiorców były kredyty zlotowe i kredytu indeksowane do CHF (w (...) S.A. produkt ten funkcjonował pod nazwą kredytu denominowanego (waloryzowanego) w CHF). (...)Kredyt denominowany (waloryzowany) w CHF jest uruchamiany w złotych - wypłacany jest w złotych na rachunek w PLN wskazany przez klienta. (...)(...)2008 r. bank udzielił kredytobiorcy kredytu w kwocie 199.000 zł denominowanego (waloryzowanego) w walucie CHF, na(...)w Banku w dniu wykorzystania kredytu lub transzy kredytu. (...)Podnoszone przez stronę powodową zarzuty dotyczące umowy o kredyt hipoteczny indeksowany do waluty CHF wynikają, w ocenie Sądu, ze wzrostu kursu franka szwajcarskiego, na który pozwany bank nie miał żadnego wpływu i z którego to wzrostu nie odniósł żadnej korzyści.

W niniejszej sprawie powód T. K. zrelacjonował przebieg zdarzeń związanych z zawarciem umowy kredytu w PLN, ale indeksowanego do CHF, przed jej zawarciem, a także wskazał, że wraz z żoną dokonują dalszych spłat z majątku wspólnego we frankach. (...)W związku z tym, że strony uzgodniły, że zawierają umowę kredytu indeksowanego do waluty obcej, tj. franka szwajcarskiego, zgodnie z postanowieniami umowy kredytobiorcy przyjęli na siebie spłatę kwoty kredytu w CHF ustaloną w złotych polskich z zastosowaniem podwójnej indeksacji do waluty obcej. (...)Analizowana umowa miała charakter umowy o kredyt złotowy, z tym jedynie zastrzeżeniem, że waluta obca, frank szwajcarski, pełniła rolę miernika wartości świadczenia kredytobiorcy. (...)Wskazać w tym miejscu należy, że w latach poprzedzających zawarcie umowy, a zwłaszcza w okresie po jej podpisaniu, relacje franka szwajcarskiego do złotego odrywały się od realnych zmian w polskiej gospodarce.

Zgodnie z § 1 ust. 2 COU , w przypadku kredytu denominowanego w walucie obcej, kwota kredytu wypłacana w złotych, zostanie określona poprzez przeliczenie na złote kwoty wyrażonej w walucie, w której kredyt jest denominowany, według kursu kupna tej waluty,(...)(...)(...)roku: daty spłat poszczególnych rat kredytu (kapitału i odsetek), wysokość oprocentowania,(...)bezpośrednio w walucie denominacji (franku szwajcarskim) podlegają przeliczeniu na walutę polską(...)(...)Strona powodowa nie wnosiła przy tym, aby kwotę kredytu wypłacono we franku szwajcarskim. (...)Podnoszone przez stronę powodową zarzuty dotyczące umowy o kredyt hipoteczny waloryzowanej do waluty CHF wynikają, w ocenie Sądu, ze wzrostu kursu franka szwajcarskiego, na który pozwany bank nie miał żadnego wpływu i z którego to wzrostu nie odniósł żadnej korzyści.

W chwili zawierania umów mieli świadomość istnienia ryzyka kursowego, zmienności kursu franka szwajcarskiego oraz stosowania przez bank zmiennej stopy procentowej (zeznania powodów, k. 598-600). (...)Umowa kredytu/pożyczki dochodzi do skutku przez złożenie zgodnych oświadczeń woli przez strony, bank zobowiązuje się do oddania określonej sumy do dyspozycji kredytobiorcy/pożyczkobiorcy, natomiast ten ostatni do jej zwrotu. (...)W odniesieniu do kredytów „złotowych” bank kalkuluje swoje ryzyko kontraktowe i udziela kredytu w złotych polskich, to tym(...)w przypadku, w którym udziela kredytu walutowego lub kredytu złotówkowego indeksowanego do waluty obcej czy kredytu denominowanego w walucie obcej, którą charakteryzują(...)(...)Poniesienie ryzyka kursowego, związanego z możliwością zmiennej wartości franka szwajcarskiego, było rekompensowane przez zastosowanie niższej stopy procentowej, co w porównaniu do oferowanych w dacie zawierania umowy kredytów złotowych było znacznie korzystniejsze.

Jedną z takich walut jest z pewnością frank szwajcarski. (...)Nie do końca bowiem można wykluczyć scenariusz, zgodnie z którym na skutek różnych nieprzewidzianych działań wartość franka szwajcarskiego w stosunku do złotego mogłaby nawet radykalnie spaść. (...)Podkreślenia wymaga, iż nawet przyjęcie (do czego nie ma w niniejszej(...)zgodnie z którym każdorazowe przeliczanie franków szwajcarskich na złote polskie następowało w oparciu o taryfę obowiązującą w pozwanym banku nie prowadziłoby do wniosków formułowanych przez powoda. (...)Oczywistym dla Sądu jest, iż gdyby nie nastąpiła drastyczna zmiana kursu franka szwajcarskiego, powódka z pewnością nie wystąpiłaby z powództwem, lecz kontynuowałaby wykonywanie umowy.