Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Zacytowane wyżej postanowienia umowy wskazują jednoznacznie, iż umowa zawarta przez powodów jest umową kredytu, przewidzianą w art. 69 prawa bankowego , zawartą w walucie polskiej i waloryzowaną do waluty obcej – franka szwajcarskiego. (...)Powodowie zeznali, że wiedzieli, iż kurs franka może ulegać wahaniom. (...)Przedmiotowe postanowienia przyznają bowiem bankowi uprawnienie do określania wysokości kursu sprzedaży i kupna franka szwajcarskiego. (...)Samo bowiem zakwestionowanie sposobu wyliczenia kursu franka szwajcarskiego na chwilę uruchomienia kredytu i zapadalności raty kredytu nie oznaczałoby, iż kredyt zawarty przez stronę utraciłby charakter kredytu waloryzowanego kursem franka szwajcarskiego i stałby się kredytem złotowym.

Powodowie dowiedzieli się jakie będzie przykładowe oprocentowanie kredytu złotowego, które było dużo wyższe od oprocentowania proponowanego kredytu w walucie frank szwajcarski. (...)W dniu 20 grudnia 2006 r. powodowie złożyli do (...) Banku S.A. wniosek o udzielenie kredytu hipotecznego na zakup działki budowlanej w kwocie 152 500,00 zł, a walutą kredytu miał być frank szwajcarski. (...)(...)ostatecznej formuły oprocentowania w odniesieniu do polskich złotych, franka szwajcarskiego bądź innej waluty obcej (zeznania świadka H. P. , k. 474, transkrypcja, k. 476-481v). (...)(...)postanowieniach pozwany przyznał sobie prawo do jednostronnego regulowania wysokości salda kredytu, jak również wysokości rat kredytu waloryzowanego kursem franka szwajcarskiego, poprzez dowolne niczym nieograniczone wyznaczanie w tabelach kursów kupna lub sprzedaży franka szwajcarskiego.

Orzeczenie to poprzedził ustaleniem, że wnioskiem z dnia 20 maja 2005r. pozwani R. L. i M. L. zwrócili się do powoda (...) Bank (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. o zawarcie umowy pożyczki hipotecznej w kwocie 56.890 CHF. Jako wnioskowaną walutę zaznaczono frank szwajcarski. (...)Dokonując wykładni zawartej umowy, Sąd stwierdził, iż była to umowa pożyczki hipotecznej, której waluta została wyrażona we frankach szwajcarskich. (...)Istotą umów denominowanych do waluty obcej jest wyrażenie kwoty zobowiązania w walucie obcej i jej następcze przeliczenie na złote polskie (lub inną walutę). (...)Umowa o kredyt denominowany zbliża się zatem w swej istocie do umowy walutowej tj. takiej, w której kwota kredytu wyrażana jest właśnie w walucie obcej.

Nadto, powodowie podnieśli zarzut, że umowa kredytu może jest i ważna, ale nie została wykonana, bowiem Bank nie postawił do dyspozycji powodów sumy kredytu tj. sumy franków szwajcarskich. (...)Od dnia zawarcia tego aneksu spłata kredytu następuje bezpośrednio we frankach szwajcarskich. (...)Zwrócić bowiem należy uwagę na fakt, iż powód w późniejszym okresie kilkakrotnie zawierał z Bankami umowy kredytowe indeksowane do kursu franka szwajcarskiego (zeznania świadka J. S. 00:18:08 protokół z rozprawy z dnia 14 grudnia 2017 r. k. 853). (...)Odnosząc się do roszczeń ewentualnych powodów, w ocenie Sądu, brak określenia w treści umowy kredytu jasnych reguł przeliczenia przez pozwany Bank kwoty kredytu i rat kapitałowo - odsetkowych w stosunku do kursu franka szwajcarskiego czyni klauzulę indeksacyjną abuzywną.

Doradca zapewnił A. J. , że kredyt we franku szwajcarskim jest bardzo dobrym produktem, a waluta ta jest stabilna. Nie przedstawiono A. J. informacji o historycznych kursach franka szwajcarskiego, jak również nie przedstawiono wpływu wartości tej waluty na koszt kredytu (przesłuchanie powódki A. J. k. 377-379). (...)Przeciwnie w powszechnym przekonaniu umowy kredytowe indeksowane lub waloryzowane kursem zwłaszcza franka szwajcarskiego były powszechnie oferowane i oceniane jako „tańsze i bezpieczniejsze”. (...)Powódka nie została bowiem w sposób wyraźny uprzedzona co do mechanizmu polegającego na powiązaniu jej długu z umowy z wartością franka szwajcarskiego, niezależnie od sposobu ustalania tego kursu, a tym samym o jej ekspozycji na nieograniczoną odpowiedzialność względem pozwanego.

W uzasadnieniu powód wskazał, że w dniu 5 stycznia 2009 r. zawarł z (...) Bank (...) S.A. z siedzibą w W. umowę kredytu denominowanego kursem franka szwajcarskiego nr (...) . (...)P. M. poinformował jednak powoda, że mógłby on uzyskać kredytu w innej walucie tj. we franku szwajcarskim lub jenach japońskich i podkreślił, że oprocentowanie takiego kredytu jest korzystne. (...)P. M. wyjaśnił powodowi, że oprocentowanie w kredycie waloryzowanym kursem franka szwajcarskiego jest bardzo niskie i, że frank szwajcarski jest stabilną walutą. P. M. przedstawił również powodowi dane historyczne kursu franka szwajcarskiego.

Przed złożeniem wniosku kredytowego pośrednik finansowy informował powodów, że kurs franka szwajcarskiego jest w bardzo dobrej cenie i kredyt waloryzowany do CHF jest korzystny. (...)Powodowie nie sprawdzali kursu franka szwajcarskiego, nie analizowali też historii wahań kursu tej waluty przed zaciągnięciem kredytu. (...)Obowiązek zapłaty raty kredytu w kwocie stanowiącej równowartość pewnej ilości CHF nie jest kontraktem terminowym na franka szwajcarskiego. (...)Samo bowiem zakwestionowanie sposobu wyliczenia kursu franka szwajcarskiego na chwilę zapadalności raty kredytów nie oznaczałoby, iż kredyty zawarte przez stronę utraciłyby charakter kredytu waloryzowanego kursem franka szwajcarskiego i stałyby się kredytami złotowymi.

Doradca przedstawił powódce informacje o ofercie kredytu złotówkowego i kredytu indeksowanego do franka szwajcarskiego. (...)(...)a następnie po niespodziewanej decyzji Szwajcarskiego Banku (...) z 15 stycznia 2015 r. o uwolnieniu franka szwajcarskiego (chociaż jeszcze w grudniu 2014(...)(...)Dodatkowo wskazać należy, że w dniu 1 października 2014 r. powódka zawarła z Bankiem aneks do umowy, w którym strony ustaliły, że kredyt będzie spłacany bezpośrednio we frankach szwajcarskich. (...)LIBOR 3M (...) jest stosowany przy oprocentowaniu kredytów wyrażonych we frankach szwajcarskich.