Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Nadto, przedmiotowa umowa kredytu była kolejną umową kredytu indeksowanego do franka szwajcarskiego zawartą przez powoda- pierwsza została(...)(...)Walutą udzielanego kredytu miał być frank szwajcarski (zwany dalej również jako (...) ). (...)Pozwany Bank w trakcie wykonywania umowy kredytu hipotecznego indeksowanego do (...) nabywał franki szwajcarskie na podstawie transakcji międzybankowych (...) . (...)Brak dokonania indeksacji przekłada się bezpośrednio na niemożliwości ustalenia kwoty zadłużenia w walucie franka szwajcarskiego.

Poinformowano ich, że kredyt wypłacony w PLN, ale indeksowany do (...) to stabilny produkt kredytowy. (...)Oznacza to, że na skutek rozstrzygnięcia powodowie nie będą w konsekwencji obciążani wzrostem kursu franka szwajcarskiego. (...)W. ], że regulacje ustawowe mające na celu doprowadzenie do „naprawienia” wadliwych mechanizmów, czy zapisów umów indeksowanych/denominowanych do waluty obcej nie stoją na przeszkodzie stwierdzeniu nieważności takich umów. (...)Po drugie, z chwilą uruchomienia kredytu – w odniesieniu do tego konkretnego kredytu hipotecznego - bank jeśli w ogóle ponosi, to znacznie mniejsze ryzyko związane ze zmianą wartości waluty, w której kredyt uruchomiono, w stosunku do waluty, do której kredyt jest indeksowany.

Łącząca strony umowa była tzw. kredytem indeksowanym frankiem szwajcarskim. (...)Spłata kredytu następuje również w złotówkach w odniesieniu do wysokości rat określonych we frankach szwajcarskich, stosownie do kursu tej waluty z dnia zapłaty. (...)Na podstawie przedmiotowej umowy nie można było również przyjąć, że rozliczenia pomiędzy stronami miały się odbywać w frankach szwajcarskich. (...)W umowie określono kwotę kredytu w PLN. Co do waluty wskazano, że jest nią frank szwajcarski, lecz wszelkie pozostałe rozliczenia, wypłaty i spłaty miały odbywać się w złotówkach.

Owe mierniki pozostały nieznane dla powodów, tj. postać kursu kupna i kursu sprzedaży franka szwajcarskiego obowiązująca w banku, gdzie oba kursy mogły być określane w sposób niejednoznaczny i nieoczywisty. W przypadku obu umów kredytu powodowie upoważnili bank do pobierania rat spłaty kredytu wedle wyliczeń banku bezpośrednio z rachunku bankowego, który należał do powodów. (umowa kredytu - k.29-33, umowa kredytu- k.68-72) Dodatkowo umowa nie podlegała negocjacji. (...)(...)dnia 5 października 2010 roku do dnia 5 maja 2020 roku(...)pozwanego w związku z umową kredytu nr (...) łącznie kwoty 126.153,89(...)dnia 5 października 2010 roku do dnia 5 października 2015 roku(...)pozwanego w związku z umową kredytu nr (...) łącznie kwoty 51.149,49(...)(...)Dlatego też, Sąd nie może do niej dodać postanowienia o średnim kursie NBP franka szwajcarskiego i uznał roszczenie główne jako niezasadne.

Przedstawiono im ofertę kredytu denominowanego kursem CHF. Oferta kredytu została im przedstawiona przez przedstawiciela banku jako bardzo bezpieczna i korzystna, w szczególności w związku z niskim oprocentowaniem. (...)Pozwani kupili lokal przy ulicy (...) w W. i w nim zamieszkiwali w okresie od 2008 do 2016 roku. (przesłuchanie stron – k. 292-294) W połowie stycznia 2015 roku, w wyniku decyzji Szwajcarskiego Banku (...) o tzw. „uwolnieniu kursu franka szwajcarskiego”, czyli zaprzestaniu polityki polegającej(...)(...)Powód opierał żądania pozwu na umowie kredytu hipotecznego denominowanego do CHF, stojąc na stanowisku, że umowa jest ważna i pozwala mu na formułowanie roszczeń objętych pozwem. (...)Nie wyjaśniono, że zastosowanie kursu kupna do wypłaty kredytu a kursu sprzedaży do spłaty kredytu stanowi zysk banku.

Powód wskazał, iż przysługuje mu względem pozwanej wymagalna wierzytelność z tytułu zawartej umowy kredytu hipotecznego indeksowanego do waluty obcej tj. franka szwajcarskiego (CHF) z dnia 18 lutego 2008r. nr (...) . (...)Przewidywał on zobowiązanie kredytobiorcy do posiadania rachunku bankowego w walucie obcej, do której indeksowany jest kredyt (tj. (...)W odniesieniu do powyższych rozważań prawnych oraz ustaleń(...)(walutowym) związanym z umową o kredyt hipoteczny denominowany (lub indeksowany) do waluty obcej. (...)W rozpoznawanej sprawie strona powodowa nie zaoferowała dowodów wykazujących, iż pozwana została należycie, w przytoczonym znaczeniu, poinformowana o ryzyku kursowym wiążącym się z zawarciem umowy kredytu waloryzowanego do franka szwajcarskiego na 22 lata.

Zdecydowali się ostatecznie na kredyt indeksowany do CHF, bo był korzystniejszy i zapewniano ich o stabilności franka szwajcarskiego. (...)Łącząca strony umowa była tzw. kredytem indeksowanym frankiem szwajcarskim. (...)Spłata kredytu następuje również w złotówkach w odniesieniu do wysokości rat określonych we frankach szwajcarskich, stosownie do kursu tej waluty z dnia zapłaty. (...)Na podstawie przedmiotowej umowy nie można było również przyjąć, że rozliczenia pomiędzy stronami miały się odbywać w frankach szwajcarskich.

(...)– która to operacja prowadziła do ustalenia wysokości zobowiązania kredytobiorcy –(...)CHF miały być liczone odsetki, kredyt miał być następnie spłacany w(...)(...)Jako całkowicie chybiony należało także ocenić zarzut, że powodowie mogli dokonywać spłat bezpośrednio we frankach szwajcarskich. (...)Zapewnienia pośrednika oferującego produkty Banku o stabilności kursu franka szwajcarskiego dodatkowo wprowadzały konsumenta w błąd, powodując wrażenie bezpieczeństwa tego typu kredytu. (...)Ma to szczególne znaczenie w sytuacji powyżej już wskazanej, to jest w sytuacji, gdy zawierając umowę została zapewniona o stabilności franka szwajcarskiego przez profesjonalny podmiot.