Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Jednocześnie w trakcie spotkania z pracownikiem Banku poinformowano ich, że nie posiadają zdolności do zaciągnięcia kredytu złotówkowego i zaproponowano kredyt we frankach szwajcarskich zapewniając, że jest to stabilna waluta. (...)Pracownik Banku zapewniał powodów o stabilności franka szwajcarskiego jako waluty. (...)Umowy kredytowe denominowane do franka szwajcarskiego (jak i znajdujące do nich zastosowanie wzorce umów) winny być dla konsumentów (klientów banków) w pełni przejrzyste i zrozumiałe. (...)Niesprecyzowanie w umowie kredytu sposobu ustalania kursu franka szwajcarskiego przekłada się na dowolność Banku w doborze kryteriów ustalania tego kursu.

Uprzedzając odniesienie się do zarzutów apelacji wskazać należy, że powodowie zawarli umowę o kredyt denominowany do franka szwajcarskiego (CHF). Kwota kredytu w umowie była wyrażona we franku szwajcarskim – 141.789 CHF (§ 2 ust.1 umowy kredytowej) i została wypłacona powodom w walucie krajowej, według kursu kupna danej waluty zgodnie z obowiązującą w banku tabelą kursów walut dla produktów hipotecznych (§ 2 ust. 1 umowy kredytu). (...)Sad Apelacyjny uznał też, że samo ustalenie wysokości świadczenia powodów w odniesieniu do wartości franka szwajcarskiego mieściło się w granicach swobody umów wyrażonych w art. 353 1 k.c. (...)Prawidłowo w tej sytuacji uznał Sąd I instancji, że już z powyższych przyczyn postanowienia umowy dotyczące denominacji kredytu do waluty obcej w postaci franka szwajcarskiego stanowiły klauzulę niedozwoloną (abuzywną), a więc niewiążącą powodów z uwagi na treść przepisu art. 385 1 § 1 k.c.

Należy zauważyć, że orzecznictwo dotyczące kredytów indeksowanych/denominowanych do waluty obcej, w tym w szczególności do franka szwajcarskiego, podlegało stopniowej ewolucji. (...)Miała charakter kredytu denominowanego do franka szwajcarskiego, co wynika jednoznacznie z jej konstrukcji. (...)Nie mieli bowiem żadnej możliwości zapoznania się z zasadami ustalania kursu franka szwajcarskiego przez bank i ich weryfikacji. (...)Nie ma przy tym znaczenia to, że przywołana dyskusja dotyczyła kredytów udzielanych – jak wskazywano - w walucie, nazywanych walutowymi, a przedmiotem niniejszego sporu jest umowa stanowiąca kredyt denominowany w walucie obcej - do franka szwajcarskiego.

Na podstawie aneksu do umowy z 24.1.2015 r. powodowie od lutego 2015 r. spłacali kredyt we frankach szwajcarskich. (...)Zatem w omawianej sprawie strony zawarły umowę, mocą której bank przekazał do dyspozycji powodom określoną kwotę złotych polskich stanowiących równowartość określonych w umowie franków szwajcarskich. (...)W omawianej sprawie wartość kredytu wyrażona została w złotych polskich i indeksowana do franka szwajcarskiego, a nadto wypłata kredytu i ustalenie wysokości raty odnosiły się do złotych polskich. (...)Już z powyższych przyczyn postanowienia umowy dotyczące indeksowania kredytu do waluty obcej w postaci franka szwajcarskiego stanowiły klauzulę niedozwoloną (abuzywną), a więc niewiążącą powodów z uwagi na treść przepisu art. 385 1 § 1 k.c.

Załącznikiem do powyższej informacji była historia zmian kursu franka szwajcarskiego do złotego (CHF/PLN) i historia zmian stawki referencyjnej LIBOR 3M CHF. Na skutek pozytywnej decyzji kredytowej, powodowie K. K. (1) i M. K. (2) zd. (...)Nie przedstawił powodom symulacji franka szwajcarskiego ani harmonogramu spłat. (...)(...)związanymi z ekspozycją tego rodzaju kredytów na znaczne perturbacje rynku walutowego(...)w tym złotego, w stosunku do walut kredytów, przede wszystkim franka szwajcarskiego. (...)Zarówno umowy kredytowe indeksowane czy denominowane do franka szwajcarskiego, jak i znajdujące do nich zastosowanie regulaminy winny być dla konsumentów przystępne i zrozumiałe.

W rozmowach z pracownikami banku powódka odnosiła się wyłącznie do wartości kredytu w złotówkach. (...)Postanowienia umowy nie przewidywały, aby aktualny kurs franka szwajcarskiego ustalony przez bank pozostawał w określonej relacji do aktualnego kursu tej waluty ukształtowanego przez rynek walutowy lub np. w określonej relacji do kursu średniego waluty publikowanego przez (...) . (...)Brak pewności co do wysokości przyszłych zobowiązań, związanych ze spłatą kredytu, należy do immanentnych cech kredytu indeksowanego do waluty obcej, co wynika z naturalnych zmian w czasie kursów waluty indeksacyjnej. (...)Prawidłowo w tej sytuacji uznał sąd I instancji, że już z powyższych przyczyn postanowienia umowy dotyczące indeksowania kredytu do waluty obcej w postaci franka szwajcarskiego stanowiły klauzulę niedozwoloną (abuzywną), a więc niewiążącą powodów z uwagi na treść przepisu art. 385 1 § 1 kc.

Powódce tłumaczono również, że kurs franka szwajcarskiego, do którego kredyt jest indeksowany, jest stabilny. (...)Kredyt został wypłacony w czterech transzach(...)(...)Okoliczności opisywane przez świadków mają silne oparcie w zgromadzonej w sprawie dokumentacji oraz powszechnej wiedzy na temat okoliczności zawierania umów kredytów denominowanych do franka szwajcarskiego. Sprawy dotyczące oceny abuzywności klauzul umów kredytu denominowanego do franka szwajcarskiego mają co do zasady charakter schematyczny i powtarzalny.

Umowa została zawarta w złotych polskich, a kredyt indeksowany był do waluty obcej - franka szwajcarskiego ( (...) ). (...)W trakcie spotkań z pracownikiem pozwanego banku w Oddziale w Ł. powodom została przedstawiona oferta kredytu indeksowanego do waluty obcej - franka szwajcarskiego (...) . (...)W przekonaniu powodów przedstawiona im oferta była ofertą umowy kredytu w walucie obcej - franku szwajcarskim. (...)Niemniej skoro kredyt indeksowany do franka szwajcarskiego był tańszy i korzystniejszy niż podobny kredyt oznaczony w walucie polskiej to(...)