Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Dotyczyło to m.in. kredytu w (...) , a wynika ze znacznej różnicy w wysokości stawek referencyjnych, które są podstawą do ustalenia oprocentowania kredytu. (...)Jednocześnie § 7 ust. 1 i 3 umowy uległ zmianie w następujący sposób: „Spłaty rat kredytu oraz przedterminowa spłata pełnej lub częściowej kwoty kredytu będzie dokonywana przez kredytobiorcę w walucie obcej, do której kredyt jest indeksowany lub denominowany. (...)(...)w każdym innym momencie, że kredyt będzie spłacać bezpośrednio w walucie(...)§ 7 ust. 1 umowy kredytu umowę tę można dalej wykonywać(...)umowy przez strony jest zastosowanie do przeliczeń świadczenia kursu średniego NBP;(...)(...)W sprawie niniejszej nie ma też znaczenia, czy rzeczywiście kredyt odniesiony do waluty obcej był i jest co do zasady korzystniejszy dla kredytobiorcy od kredytu złotowego.

Łącząca strony umowa kredytu w CHF była umową o kredyt hipoteczny denominowany. (...)Na podstawie tych podstawowych informacji nawet przeciętny kredytobiorca mógł się spodziewać, że uzależnione od kursu franka raty kredytu nie będą równe - mogą maleć i rosnąć. (...)(...)nieograniczonego ryzyka kursowego w umowie kredytu denominowanego do franka szwajcarskiego rażąco narusza interesy konsumentów, grozi im bowiem znaczącym wzrostem zadłużenia i wzrostem wysokości raty, czego konsumenci zarabiający w walucie krajowej mogą wręcz nie być w stanie udźwignąć. (...)W związku z tym, eliminacja z umowy klauzul abuzywnych, prowadzi do stwierdzenia jej nieważności i upadku(...)przedstawiono istotne kwestie związane z kredytami powiązanymi z walutą franka szwajcarskiego z odwołaniem do aktualnego orzecznictwa).

Kredyt indeksowany do franka przedstawiono powodom jako korzystniejszy z uwagi na niższą ratę. Powodom nie przedstawiono informacji dotyczących kształtowania się kursu franka w okresie sprzed zawarcia umowy. (...)Zawarte w łączącej strony umowie kredytu postanowienia umowne dotyczące dokonywania przeliczenia kwoty udzielonego kredytu na walutę obcą (franka szwajcarskiego) należy zakwalifikować jako element klauzuli waloryzacyjnej w rozumieniu art. 358 1 § 2 k.c. (...)Odnośnie kwestii dokonania rozliczeń związanych z nieważnością umowy kredytu, wskazać należy, iż w orzecznictwie wykształciły się dwie teorie dotyczące rozliczenia nieważnej umowy kredytowej indeksowanej do franka szwajcarskiego tj. teoria salda i teoria dwóch kondykcji.

W ocenie pozwanego, żądanie powodów zgłoszone 12 lat po zawarciu umowy i po znacznym umocnieniu franka szwajcarskiego w stosunku do złotówki stanowi nieudolną próbę uchylenia się od skutków podjętej decyzji finansowej, kiedy przestała ona przynosić korzyści. (...)Znana im była także kwota udzielonego kredytu w frankach szwajcarskich ustalona na 74.243,15 CHF. Podniósł,(...)(...)(...)wyrażonych w walucie obcej, 3) do przeliczenia wysokości rat kapitałowo odsetkowych spłacanego kredytu stosuje się kurs sprzedaży danej(...)(...)(...)kształtowania wysokości zobowiązań klientów, których kredyty są denominowane kursem tej waluty, są nie(...)

Niemniej jednak, jednostronnie uprawnia on stronę pozwaną do dowolnego kształtowania kursu franka szwajcarskiego. (...)Podała, że kredyt wypłacony został we frankach szwajcarskich. (...)Obecnie kredyt spłacany jest przez jej ojca bezpośrednio we frankach szwajcarskich. (...)Kredyt denominowany w CHF, był powódce reklamowany przez pracowników Banku jako stabilny ze względu na względnie stały kurs franka szwajcarskiego.

Zdaniem pozwanej umowa nie jest sprzeczna z art. 69 ustawy Prawo bankowe bowiem w umowie została określona kwota kredytu, którym jest suma franków szwajcarskich odpowiadająca kwocie kredytu w PLN. Zatem umowa zawarta przez strony zawierała wszystkie wymagane prawem elementy. (...)Zawarta przez strony umowa kredytu zawiera niedozwolone postanowienia umowne kształtujące mechanizm waloryzacji świadczeń stron z tytułu umowy według miernika, jakim są kursy waluty obcej – franka szwajcarskiego. (...)Umowa kredytu zawarta przez strony stanowiła specyficzny podtyp umowy kredytu – umowę kredytu indeksowanego do waluty obcej, w tym wypadku – franka szwajcarskiego. (...)Zawarte w łączącej strony umowie o kredytu postanowienia umowne dotyczące dokonywania przeliczenia kwoty udzielonego kredytu na walutę obcą (franka szwajcarskiego) należy zakwalifikować jako element klauzuli waloryzacyjnej w rozumieniu art. 358 1 § 2 k.c.

Przekonywano kredytobiorców, że rata będzie niższa z uwagi na niższe oprocentowanie, wskazywano, że nie jest możliwe aby rata kredytu w CHF zrównała się z ratą kredytu w PLN , ponieważ kurs franka musiałby się zrównać z kursem dolara czy euro. (...)(...)– która to operacja prowadziła do ustalenia wysokości zobowiązania kredytobiorców –(...)CHF miały być liczone odsetki, kredyt miał być zgodnie z umową(...)(...)W kontekście powyższego, waluta franka szwajcarskiego miała charakter waloryzacyjny. (...)Powyższe daje podstawy do uznania, że waluta franka szwajcarskiego w tej konkretnej umowie miała charakter waloryzacyjny.

W momencie przewalutowania ustalona została kwota kredytu w (...) , do zwrotu której zobowiązali się kredytobiorcy. (...)W przedmiotowej sprawie strony zawarły umowę o kredyt, indeksowany kursem franka szwajcarskiego (...) . (...)(...)jasno poinformowany, że podpisując umowę kredytu denominowanego w walucie obcej ponosi pewne(...)okazać się dla niego trudne do udźwignięcia w przypadku spadku wartości waluty, w której otrzymuje wynagrodzenie w stosunku do waluty obcej, w której kredyt został udzielony. (...)Strony zwarły umowę kredytu w złotych polskich i w tej walucie powinno dojść do rozliczenia stron.