Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Z treści umowy wynika, że walutą kredytu jest frank szwajcarski, a kwota kredytu to 74.780 CHF (umowa kredytu – indywidualne warunki kredytu pkt. 25 i 26 – k. 520 akt). (...)Praktyką pozwanego banku w roku 2008 było udzielanie kredytów zarówno w PLN jak i kredytów denominowanych do waluty obcej. (...)Powodowie byli świadomi ryzyka kursowego, niemniej na podstawie informacji udzielanych przez pracownika opisujących wahania kursowe jako dziesięcioprocentowe banku uważali je za ograniczone i nie zakładali dużych zmian kursu franka. (...)Sąd zważył: Sporna umowa ma charakter umowy denominowanej do waluty obcej.

Sądu-do instytucji pomostowej – zgodnie z(...)lub czynów niedozwolonych dotyczących umów kredytów i pożyczek denominowanych we franku szwajcarskim (CHF) lub indeksowanych kursem franka szwajcarskiego (CHF) oraz roszczeń wynikających z(...)(...)Jak wynika jednak z powołanej decyzji, do (...) nie przeniesiono praw i(...)podważania jest podnoszona wadliwość umowy kredytu indeksowanego do CHF. Podmiotem u którego należy(...)

Osobom zainteresowanym zaciągnięciem kredytu we franku szwajcarskim przedstawiano zawsze symulację spłaty kredytu udzielonego w złotówce i we franku. (...)Cechą kredytów denominowanych (inaczej niż indeksowanych) jest ich wyrażenie w walucie, do której nastąpiła denominacja. (...)Wybór ten motywowany był prawdopodobnie korzystną wysokością raty i a także nieuzasadnionym przekonaniem powoda, co do ograniczonej możliwości zmiany kursu franka. (...)Dokonując oceny spornej umowy należy zauważyć, że ustalenie umowne polegające na wyrażeniu kwoty kredytu we franku szwajcarskim stanowi postanowienie określające główne świadczenia stron.

Pozwani podnieśli, że nie są związani umową kredytu z bankiem z uwagi na fakt wykorzystywania przez bank umów przewidujących m.in. obowiązek spłaty kredytu w walucie obcej, według kursu franka ustalonego według uznania banku (tabeli), której reguły nie są jasne (zawierające klauzule abuzywne). (...)Przed zawarciem umowy kredytu pozwanym wyjaśniono istotę i mechanizm kredytu oraz różnice między kredytem złotowym, a denominowanym. (...)Jak wynika z regulaminu kredytowania pozwani mogli wybrać pomiędzy takim rozwiązaniem, a spłata rat bezpośrednio we franku szwajcarskim, z pominięciem mechanizmu przeliczeniowego stosowanego przez bank. (...)Skoro jednak mieli realna możliwość wyboru innego rozwiązania, tj. spłaty bezpośrednio we franku, należy uznać, że zdecydowanie się przez strony na spłatę w PLN było przedmiotem indywidualnego uzgodnienia.

Orzeczenie to poprzedził ustaleniem, że wnioskiem z dnia 20 maja 2005r. pozwani R. L. i M. L. zwrócili się do powoda (...) Bank (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. o zawarcie umowy pożyczki hipotecznej w kwocie 56.890 CHF. Jako wnioskowaną walutę zaznaczono frank szwajcarski. (...)Dokonując wykładni zawartej umowy, Sąd stwierdził, iż była to umowa pożyczki hipotecznej, której waluta została wyrażona we frankach szwajcarskich. (...)Istotą umów denominowanych do waluty obcej jest wyrażenie kwoty zobowiązania w walucie obcej i jej następcze przeliczenie na złote polskie (lub inną walutę). (...)Umowa o kredyt denominowany zbliża się zatem w swej istocie do umowy walutowej tj. takiej, w której kwota kredytu wyrażana jest właśnie w walucie obcej.

Cechą kredytów denominowanych (inaczej niż indeksowanych) jest ich wyrażenie w walucie, do której nastąpiła denominacja. (...)Powódka dokonała wyboru kredytu denominowanego do CHF spośród innych możliwości przedstawianych w ramach oferty pozwanego Banku. Wybór ten motywowany był korzystną wysokością raty i a także nieuzasadnionym przekonaniem, co do ograniczonej możliwości zmiany kursu franka. (...)Dokonując zatem oceny spornej umowy należy zauważyć, że ustalenie umowne polegające na wyrażeniu kwoty kredytu we franku szwajcarskim stanowi postanowienie określające główne świadczenia stron.

Podczas rozmowy zapewniano powodów, że frank szwajcarski jest silną walutą, a kurs CHF jest stabilny. (...)(...)pierwszej kolejności przedstawiono im ofertę kredytu w PLN, a ofertę kredytu/pożyczki hipotecznej denominowanej w walucie obcej wybrali mając(...)spowoduje wzrost comiesięcznych rat spłaty kredytu hipotecznego oraz wzrost całego zadłużenia. (...)Przy przeliczeniu po średnim kursie NBP z chwili zamknięcia rozprawy tj. 4,3500 zapłacona przez powodów we frankach kwotą %9.225,60 CHF stanowiła równowartość 257.631,37 zł. (...)Złożone w umowie (§ 29) oświadczenie o zapoznaniu z kryteriami zmian stop procentowych oraz warunkami udzielania kredytu oraz ryzyku kursowym ma charakter dość ogólny, a jak wynika z przesłuchania powodów w zakresie ryzyka kursowego nacisk kładziono na stabilność franka, co nie obrazuje w pełni(...)

(...)C-19/20), Sąd Najwyższy doszedł wówczas do wniosku, że postanowienie umowne dotyczące marży banku w odniesieniu do ustalania kursu franka szwajcarskiego ma charakter samodzielny, co pozwala(...)(części zdania), który odnosi się do modyfikacji średniego kursu NBP taką marżą. (...)Ustawą z dnia 29 lipca 2011 r. o zmianie ustawy - Prawo bankowe wprowadzono art. 69 ust. 2 pkt 4a wprost przewidujący umowy o kredyty walutowe denominowane i indeksowane do waluty innej niż waluta polska. (...)Sąd Najwyższy również uznał za dopuszczalne zawieranie umów kredytu indeksowanego i denominowanego, nie widząc podstaw do uznania, iż konstrukcja ta narusza obowiązujące przepisy prawa, czy zasadę walutowości. (m.in. wyroki z 25 marca 2011 r. sygn. (...)Gdyby kurs franka szwajcarskiego spadł, a nie wzrósł w stosunku do złotówki, to powodowie prawdopodobnie nie twierdziliby o nieważności umowy, czy istnieniu w niej klauzul abuzywnych.