Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

W dniu 14.05.2008 r. (...) Bank (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. zawarła z pozwanym drugą umowę kredytu nr (...) , denominowanego do waluty frank szwajcarski Kwota kredytu wskazana w przedmiotowej umowie, tj.(...)(...)(...)– która to operacja prowadziła do ustalenia wysokości zobowiązania kredytobiorców –(...)CHF miały być liczone odsetki, kredyt miał być zgodnie z umową(...)(...)W kontekście powyższego, waluta franka szwajcarskiego miała charakter waloryzacyjny. (...)Powyższe daje podstawy do uznania, że waluta franka szwajcarskiego w tej konkretnej umowie miała charakter waloryzacyjny.

W ocenie pozwanego, żądanie powodów zgłoszone 12 lat po zawarciu umowy i po znacznym umocnieniu franka szwajcarskiego w stosunku do złotówki stanowi nieudolną próbę uchylenia się od skutków podjętej decyzji finansowej, kiedy przestała ona przynosić korzyści. (...)Znana im była także kwota udzielonego kredytu w frankach szwajcarskich ustalona na 74.243,15 CHF. Podniósł,(...)(...)(...)wyrażonych w walucie obcej, 3) do przeliczenia wysokości rat kapitałowo odsetkowych spłacanego kredytu stosuje się kurs sprzedaży danej(...)(...)(...)kształtowania wysokości zobowiązań klientów, których kredyty są denominowane kursem tej waluty, są nie(...)

Nie byli również w stanie określić w jaki sposób bank będzie ustalał wysokość kursu franka szwajcarskiego. (...)Sąd przyjął, że kwestionowane postanowienia umowne dotyczące waloryzacji kwoty kredytu do franka szwajcarskiego stanowiły postanowienia określające główne świadczenia stron w rozumieniu art. 385 1 § 1 k.c. (...)Nie było bowiem formalnych przeszkód, by pomimo stabilnego kursu franka szwajcarskiego, bank mógłby ustalić własny kurs na bardzo wysokim poziomie. (...)W ocenie Sądu Rejonowego nie było przeszkód, by na gruncie prawa krajowego umowa po wyeliminowaniu abuzywnego mechanizmu indeksacji do franka szwajcarskiego funkcjonowała w dalszym ciągu.

Dotyczyło to m.in. kredytu w (...) , a wynika ze znacznej różnicy w wysokości stawek referencyjnych, które są podstawą do ustalenia oprocentowania kredytu. (...)Jednocześnie § 7 ust. 1 i 3 umowy uległ zmianie w następujący sposób: „Spłaty rat kredytu oraz przedterminowa spłata pełnej lub częściowej kwoty kredytu będzie dokonywana przez kredytobiorcę w walucie obcej, do której kredyt jest indeksowany lub denominowany. (...)(...)w każdym innym momencie, że kredyt będzie spłacać bezpośrednio w walucie(...)§ 7 ust. 1 umowy kredytu umowę tę można dalej wykonywać(...)umowy przez strony jest zastosowanie do przeliczeń świadczenia kursu średniego NBP;(...)(...)W sprawie niniejszej nie ma też znaczenia, czy rzeczywiście kredyt odniesiony do waluty obcej był i jest co do zasady korzystniejszy dla kredytobiorcy od kredytu złotowego.

W uzasadnieniu swoich żądań podała, że 2 kwietnia 2008 r. zawarła z (...) Bank S.A. w K. (poprzednikiem prawnym pozwanego Banku) umowę kredytu w wysokości 258.763,52 zł, indeksowanego do franka szwajcarskiego. (...)Bank zgodził się udzielić jej jedynie kredytu indeksowanego do franka szwajcarskiego. (...)Na koniec każdego miesiąca powódka dostaje informację o wysokości raty we frankach szwajcarskich i sama przelicza ją na złotówki. (...)Wartość franka szwajcarskiego przyjęta została jedynie jako wskaźnik waloryzacji poszczególnych rat podlegających spłacie.

Strony określiły kredyt, jako denominowany (waloryzowany) w (...) . (...)(...)Jednocześnie Kredytobiorca akceptuje zasady funkcjonowania kredytu denominowanego (waloryzowanego) w walucie wymienialnej, w szczególności zasady dotyczące określenia kwoty kredytu w walucie wskazane w § 2 umowy, sposobu uruchomienia i wykorzystania kredytu określone w § 4 umowy(...)(...)Być może miały one wpływ na przyjętą przez pozwanego politykę udzielania w roku 2008 kredytów indeksowanych kursem franka szwajcarskiego, nie decydują jednak o legalności sposobu ukształtowania wzajemnych stosunków stron spornej umowy kredytowej, przyjętych w jej zapisach. (...)W sprawie niniejszej nie ma też znaczenia, czy rzeczywiście kredyt odniesiony do waluty obcej był i jest co do zasady korzystniejszy dla kredytobiorcy od kredytu złotowego.

Obowiązek zapłaty raty kredytu w kwocie stanowiącej równowartość pewnej ilości CHF nie jest kontraktem terminowym na franka szwajcarskiego. (...)Pracownicy banku nie mogli przewidzieć – w chwili zawierania umów - tak drastycznej zmiany kursu franka szwajcarskiego w przyszłości. (...)Samo bowiem zakwestionowanie sposobu wyliczenia kursu franka szwajcarskiego na chwilę uruchomienia kredytu i zapadalności raty kredytu nie oznaczałoby, iż kredyt zawarty przez stronę utraciłby charakter kredytu walutowego we franku szwajcarskim i stałby się kredytem złotowym. (...)Wyższe raty kredytów, zdaniem Sądu, wynikały jedynie z niespodziewanego wzrostu kursu franka szwajcarskiego.

(...)jednak byli oni uspokajani, że frank szwajcarski jest walutą stabilną, wahania jego kursów są niewielkie i nawet w razie zmiany kursu franka szwajcarskiego raty oferowanego im kredytu będą niższe niż raty analogicznego kredytu „złotówkowego”. (...)J. K. (1) i A. G. zostali należycie poinformowani o ryzyku kursowym wiążącym się z zawarciem umowy kredytu, w której kwota kredytu we franku szwajcarskim jest denominowana na złote polskie, na 26 lat. (...)(...)koncentrując się na zapewnieniach, że frank szwajcarski jest walutą stabilną, że wzrost jego kursów ma charakter przejściowy i że nawet przy zwiększeniu kursu franka szwajcarskiego raty kredytu „denominowanego” są korzystniejsze dla powodów niż raty analogicznego kredytu „złotówkowego”. (...)(...)jest w nich prognoz co do ryzyka wzrostu kursu franka szwajcarskiego w całym okresie kredytowania, informacji(...)rządzących rynkami walutowymi, mogących doprowadzić do istotnego wzrostu kursu franka szwajcarskiego wobec złotego polskiego, czy też(...)wzrost obciążeń powodów z tytułu kredytu.