Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Obrót frankiem odbywał się poza wykonaniem rzeczonej umowy. (...)Dotyczy to przede wszystkim kredytów w EURO i we frankach szwajcarskich, a wynika ze znacznej różnicy w wysokości stawek referencyjnych , które są podstawą do ustalenia oprocentowania kredytu. (...)Dla franka powstawały dwie pary kursów kupna i sprzedaży – dla transakcji gotówkowych, bezgotówkowych i dodatkowo od stycznia 2015 roku trzecia para dla rozliczeń kredytów indeksowanych we franku z niższym spreadem. (...)W efekcie w ocenie Sądu zawierając umowę kredytu nie zdawali sobie w pełni(...)rozumieli mechanizmu polegającego na waloryzacji kredytu kursem franka szwajcarskiego i nie byli w stanie odróżnić umowy zawartej w walucie franka szwajcarskiego od umowy waloryzowanej kursem tej waluty.

Wskazał, że strona powodowa zaciągnęła długoterminowy kredyt hipoteczny indeksowany do waluty obcej, tj. franka szwajcarskiego, przy czym decyzja ta była przemyślana i dobrowolna. (...)Pozwany podnosił, że stanowisko strony powodowej sprowadza się do zachowania korzyści wynikających z niższego oprocentowania kredytu oraz uchylenia się do ryzyka zmian kursu złotego do franka szwajcarskiego. (...)Jako walutę kredytu oznaczono franki szwajcarskie, a wnioskowany okres kredytowania 360 miesięcy. (...)Nie bez znaczenia pozostaje również stanowisko Banku, który kwestionował możliwość zawarcia umowy bez klauzul indeksacyjnych przy wykorzystaniu stawki oprocentowania opartej na wskaźniku LIBOR właściwej dla depozytów wyrażonych we frankach szwajcarskich.

Dotyczy to przede wszystkim kredytów w EURO i we frankach szwajcarskich, a wynika ze znacznej różnicy w wysokości stawek referencyjnych, które są podstawą do ustalenia oprocentowania kredytu. (...)(...)Z uwagi na ustalenie, że zawierana umowa indeksowana jest do franka szwajcarskiego, zgodnie z postanowieniami spornej umowy kredytobiorca przyjął na siebie spłatę kwoty kredytu w CHF ustaloną w polskich złotych z zastosowaniem podwójnej indeksacji. (...)Przyznanie sobie przez pozwanego prawa do jednostronnego regulowania wysokości kwoty uruchamianego kredytu w złotych polskich oraz wysokości rat kredytu poprzez samodzielne wyznaczanie kursów kupna oraz sprzedaży franka szwajcarskiego – dowolnego kształtowania wysokości tzw.(...)

Na charakter umowy wskazywał już zapis § 1 ust. 1 umowy, w którym wyraźnie wskazano, że kredyt jest udzielany w walucie polskiej, która jest denominowana do waluty obcej – franka szwajcarskiego. (...)Nie mieli więc możliwości ustalenia wartości, na których opierała się pozwana ustalając kurs franka szwajcarskiego. (...)Zawarta bowiem przez powodów umowa była umową kredytu denominowanego w walucie obcej – franku szwajcarskim. (...)Powodom zostały przedstawione jedynie wykresy z krótkoterminowymi zmianami kursów franka szwajcarskiego (12 miesięcy wstecz).

Powołała się także na § 7 ust. 1 umowy wskazując, że w ramach umowy dochodzić miało do indeksacji kwoty kredytu do waluty obcej franka szwajcarskiego. (...)Powódka nie mogła więc przewidzieć jaką kwotę franków szwajcarskich rzeczywiście przyjdzie jej spłacić. (...)Kursy wskazane w tabeli kursów były i są nadal kursami rynkowymi, taki też rynkowy kurs został zastosowany do indeksowania kredytu powódki do franka szwajcarskiego. (...)W przypadku kredytu/pożyczki indeksowanego kursem franka szwajcarskiego dodatkowo należy wydać aktualny wykres przedstawiający historię zmian kursu franka szwajcarskiego do złotego (komunikat nr (...) z(...)dla wnioskodawców ubiegających się o kredyt lub pożyczkę indeksowane kursem waluty(...)

Pozwany podniósł również, że przedmiotowa umowa dotyczy kredytu walutowego udzielonego we frankach szwajcarskich. (...)Istniała również możliwość spłaty kredytu bezpośrednio we frankach szwajcarskich, a także przewalutowania kredytu. (...)Przedmiotowy kredyt Bank księgował jako kredyt walutowy we franku szwajcarskim. (...)Pomimo wypłaty kwoty kredytu w złotych polskich, księgowana jest ona po dokonaniu przeliczenia według kursu z dnia wypłaty, już w walucie obcej franka szwajcarskiego.

Wskazał, że powód został rzetelnie poinformowany o granicach ryzyka walutowego – poza ustnymi informacjami od pracownika Banku, otrzymał także pisemną informację o ryzyku kursowym związanym z zaciągnięciem zobowiązania we franku szwajcarskim. (...)W rozpoznawanej sprawie, przedmiotowa umowa na skutek wprowadzonej indeksacji odnosi wysokość spłacanej kwoty do kursu franka szwajcarskiego (CHF). (...)W ocenie Sądu z powyższych przepisów wyraźnie wynika dopuszczenie przez prawo kredytów denominowanych i indeksowanych do waluty innej niż waluta polska. (...)Podczas procesu zawierania umowy pracownicy Banku przedstawiali walutę franka szwajcarskiego jako stabilną, informując jedynie o możliwości niewielkiego wzrostu kursu.

W wykonaniu umowy pozwana wypłaciła w złotych polskich kwotę odpowiadającą równowartości 252.092,37 franków szwajcarskich. (...)Nie zmienia tego fakt, że kwotę zobowiązania wyrażono we franku szwajcarskim, który jednak w tym przypadku stanowił jedynie tzw. klauzulę waloryzacyjną, czyli odnośnik do określenia ilości sum pieniężnych należnych od stron umowy. (...)W umowie wskazano rachunek, z którego nie było możliwości dokonywania spłat rat bezpośrednio we frankach szwajcarskich, bowiem aby dokonywać spłat rat z konta walutowego, konieczne było podpisanie aneksu do umowy wprowadzającego taką możliwość. (...)W tym stanie rzeczy uznać należy, że kredyt został udzielony w walucie polskiej, przy zastosowaniu mechanizmu waloryzacji do waluty franka szwajcarskiego.