Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Wszyscy członkowie grupy zawarli ze stroną pozwaną umowy o kredyt mieszkaniowy (...) udzielony w złotych polskich denominowany do CHF. Wskazał ponadto, że postanowienia umowy przewidujące denominację kredytu nie były z kredytobiorcami uzgodnione(...)(...)strona powodowa przed zawarciem umów kredytu nie została poinformowana o: ryzyku(...)bank centralny Szwajcarii zaniżonego kursu franka szwajcarskiego, znaczenia pojęcia denominacja, zasadach i(...)(...)(...)członków grupy indywidualnie zawarł umowę kredytu z poprzednikiem prawnym pozwanej spółki,(...)wysokości zadłużenia kredytobiorcy (przy wypłacie kredytu i spłacie poszczególnych rat kredytowych),(...)ryzyku kursowym, sztucznym utrzymywaniu kursu franka szwajcarskiego przez Bank (...) (...) . (...)(...)przez Bank bez wiążących odniesień do wskaźników rynkowych, z których to(...)wywodzi abuzywność, bezskuteczność postanowień, prowadzącą do nieważności umów kredytowych.

Obowiązek zapłaty raty kredytu w kwocie stanowiącej równowartość pewnej ilości CHF nie jest kontraktem terminowym na franka szwajcarskiego. (...)Przedmiotowe postanowienia przyznają bowiem bankowi uprawnienie do określania wysokości kursu sprzedaży i kupna franka szwajcarskiego bez jakichkolwiek wytycznych, ram czy ograniczeń. (...)Samo bowiem zakwestionowanie sposobu wyliczenia kursu franka szwajcarskiego na chwilę uruchomienia transz kredytu i zapadalności raty kredytu nie oznaczałoby, iż kredyt zawarty przez stronę utraciłby charakter kredytu waloryzowanego kursem franka szwajcarskiego i stałby się kredytem złotowym. (...)Problem ze spłatą kredytu wynika jedynie z niespodziewanego wzrostu kursu franka szwajcarskiego.

Powodowie wskazali, że chcą aby bank udzielił im kredytu w kwocie 510.000 zł, waloryzowanego do waluty obcej franka szwajcarskiego (CHF) na okres 360 miesięcy. (...)Samo zobowiązanie powodów nie zostało wyrażone w walucie obcej - umowa jako kwotę kredytu wskazywała walutę PLN, która miała podlegać waloryzacji do franka szwajcarskiego. (...)Wskazali, że są świadomi, że z kredytem waloryzowanym związane jest ryzyko kursowe, a jego konsekwencje wynikające z niekorzystnych wahań kursu złotego wobec waluty franka szwajcarskiego mogą mieć wpływ na wzrost kosztów obsługi kredytu. (...)Należy też dodać, że wprowadzając na rynek usług finansowych produkt jakim były umowy kredytu indeksowanego, banki nie mogły przewidzieć mającego nastąpić kryzysu gospodarczego, który stanowił przyczynę wzrostu kursu franka szwajcarskiego.

Bank musiał więc być gotowy by świadczyć w wykonaniu Umowy kwoty bezpośrednio we frankach szwajcarskich, a jedynie na mocy dodatkowego porozumienia stron, do obrotu tego ostatecznie nie doszło. (...)Tym samym uznać należy, że bez klauzul indeksacyjnych nie zostałaby zawarta umowa kredytu oprocentowana przy wykorzystaniu stawki opartej na wskaźniku LIBOR właściwej dla depozytów wyrażonych we frankach szwajcarskich. (...)Różnice zaczęły być tym bardziej wyraźne im wyraźniej wzrastał kurs franka szwajcarskiego (tak Sąd Okręgowy w Warszawie w uzasadnieniu wyroku z 20 grudnia 2019 r., XXV C 1597/17). (...)Należy do nich istnienie nieuzasadnionego zróżnicowania sposobów przeliczania kwot ze złotych na franki szwajcarskie (kapitału kredytu) i z franków na złote (wysokości rat), jak również istnienie po stronie banku swobody w zakresie ustalania wysokości każdego z tych kursów.

Kredytobiorcy podnieśli, że nigdy nie otrzymali żadnej wypłaty we frankach szwajcarskich. (...)Pracownik banku poinformował klientów, że nie mają zdolności na kredyt w walucie PLN i zaproponował zaciągnięcie kredytu denominowanego do waluty CHF. I. P. była bardzo zdziwiona, że nie posiada zdolności na kredyt w złotówkach, a posiada zdolność na kredyt denominowany we franku szwajcarskim. (...)Nie wiedzieli, że saldo kredytu może rosnąć w przypadku wzrostu kursu franka szwajcarskiego mimo regularnej spłaty kredytu. (...)Kredytobiorcy nigdy nie otrzymali bowiem od banku kwoty we frankach szwajcarskich, która została wskazana w umowie.

Zaprzeczył, aby istniały podstawy do uznania niektórych postanowień umowy, w tym dotyczących indeksacji do franka szwajcarskiego, za abuzywne. (...)Pozwany wskazał, że to powódka wybrała taki rodzaj kredytu, wskazując jako walutę kredytu franka szwajcarskiego, korzystając z niskiego oprocentowania. (...)W dacie ubiegania się o kredyt powódka nie posiadała zdolności kredytowej w złotych polskich, dlatego pozwany zaproponował kredyt we frankach szwajcarskich (przesłuchanie powódki – protokół rozprawy z dnia 09 maja 2019 r. k.494-495). (...)Zdaniem Sądu wpływ wahań kursu franka szwajcarskiego na wysokość salda została omówiona w pismach procesowych obu stron, a mechanizm ten nie wymaga wiedzy specjalistycznej.

Zdaniem powodów, kwota we frankach szwajcarskich nie była przedmiotem ustaleń między powodami a pozwanym, pojawiła się dopiero w umowie. (...)Kredytobiorcy, jako małżonkowie, od dnia 5 września 2009 roku do dnia 5 lipca 2019 roku uiścili na rzecz pozwanego tytułem spłaty rat kredytu następujące kwoty: 87.499,98 złotych oraz 74.307,28 franków szwajcarskich. Początkowo Kredytobiorcy spłacali raty kredytu w złotych polskich, następnie zaś we frankach szwajcarskich ( historia rachunku klienta – k. 127-176 akt ). (...)Tymczasem umowa kredytowa w sprawie niniejszej poprzez waloryzację odnosi wysokość spłacanej kwoty do kursu franka szwajcarskiego (CHF).

Wskazać należy, że pomimo odwołania się do waluty frank szwajcarski, umowa ta nie przewidywała oddania do dyspozycji kredytobiorcy kwoty we frankach szwajcarskich ani zwrotu kredytu w tej walucie, zaś kredyt był wypłacony i spłacany w złotych polskich. (...)Natomiast jeżeli się do nich nie zastosuje, to nie będzie możliwe ustalenie, w jaki sposób bank zrealizować ma polecenie wypłaty kwoty w złotych polskich, skoro uzgodniona w umowie kwota kredytu wyrażona jest we frankach szwajcarskich. (...)(...)na podstawie kwot ustalonych we frankach szwajcarskich, jak i postanowienia służące przeprowadzeniu(...)(...)(...)przedstawił konsumentowi informacje odnoszące się do historycznych kursów franka szwajcarskiego oraz rzeczywistego ryzyka walutowego związanego z zawarciem umowy kredytu denominowanego.