Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Strony natomiast zdecydowały się na zawarcie umowy kredytu w złotych polskich waloryzowanego do franka szwajcarskiego. (...)To właśnie odniesienie do franka szwajcarskiego stanowi bowiem element odróżniający zawartą przez strony umowę od umowy czysto złotowej. (...)Tymczasem ww. postanowienia zawierające odniesienie do franka szwajcarskiego nie są zrozumiałe pod względem ekonomicznym. (...)Sąd Apelacyjny podkreśla, że abuzywne było wprowadzenie przez pozwanego do umowy ryzyka walutowego przez określenie kwoty kredytu w walucie obcej – franku szwajcarskim.

Umowa przewidywała indeksowanie kredytu do waluty obcej – franka szwajcarskiego (CHF). (...)W okresie przed, a także po zawarciu umowy, dochodziło do znaczących zmian kursu franka szwajcarskiego w relacji do złotego polskiego. (...)Jak wynika z danych przedstawionych przez strony w latach poprzedzających zawarcie umowy, a zwłaszcza w okresie po jej podpisaniu relacje franka szwajcarskiego do złotego odrywały się od realnych zmian w polskiej gospodarce. (...)Powodowie nie przedstawili żadnych dowodów świadczących o tym, że pozwany bank mógł spodziewać się, że nie dojdzie w całym okresie kredytowania wyłącznie do wzmacniania się franka szwajcarskiego do waluty polskiej.

Kurs franka wyniósł 2,043 PLN/ (...) (kurs ze strony internetowej (...) co daje kwotę w PLN: 856,62 CHF x 2,043 PLN/ (...) 1.750,07 PLN, - 1.713,25 CHF 1 w dniu 1 sierpnia 2008 r. - w tej kwocie wznowiono ubezpieczenie na życie, kwotę tę dopisano do salda kapitału kredytu w (...) . (...)Kwota kredytu wyniosła 335.313,43 zł i została(...)co skutkowało powstaniem zadłużenia we frankach szwajcarskich w wysokości 151.656,92 CHF. Gdyby bank przeliczył kredyt po kursie średnim NBP na(...)(...) , zadłużenie wyniosłoby we frankach szwajcarskich 147.390,52 CHF, czyli byłoby niższe(...)(...)Umowa kredytu zawiera również informację o wysokości raty kredytu wyrażonej we frankach przy założeniu uruchomienia kredytu w dacie sporządzenia umowy. (...)Zwłaszcza, że oświadczenie to zostało złożone ponad 8 lat od zawarcia umowy oraz pomimo złożenia takiego oświadczenia powodowie nadal wywiązują się z umowy, spłacając należność we franku.

Tymczasem jak wskazywali sami powodowie w chwili przyznania kredytu zdecydowali się na kredyt waloryzowany kursem franka szwajcarskiego, ponieważ zadowalającą była dla nich wysokość rat. (...)Takie rozwiązanie, jak zastosowane w § 11 ust. 5 przedmiotowej umowy, skutkuje pozbawieniem konsumenta wpływu na sposób ustalania kursu franka szwajcarskiego, wedle którego ma nastąpić spłata raty. (...)Zawarte w umowie postanowienia, dotyczące kwoty kredytu w PLN oraz poddaniu jej waloryzacji do CHF oraz że uruchomienie kredytu następuje w złotówkach (PLN) przy jednoczesnym przeliczeniu w dniu wypłaty na walutę szwajcarską (CHF), odpowiada umowie kredytu. (...)Powodowie nie zostali także dostatecznie poinformowani o tym co się stanie, gdy kurs franka wzrośnie powyżej pewnej wartości i jak przełoży się to na zobowiązanie, które trzeba będzie bankowi zwrócić w okresie do końca trwania Umowy.

Decyzja o zaciągnięciu kredytu we frankach szwajcarskich podyktowana została natomiast faktem nieuzyskania przez pozwanego zdolności kredytowej odpowiedniej dla zaciągnięcia kredytu złotowego. (...)Powodowy bank nie przedstawił pozwanemu informacji w przedmiocie wzrostu kursu franka szwajcarskiego w okresie poprzedzającym zawarcie umowy kredytu. (...)Rezultat przeliczeń odnosi również swój skutek względem odsetek od kapitału kredytu, albowiem te naliczane są od kwoty kapitału, wyrażonej we frankach szwajcarskich. (...)Zarówno umowy kredytowe indeksowane do franka szwajcarskiego jak i znajdujące do nich zastosowanie regulaminy winny być dla konsumentów (klientów banków) w pełni przejrzyste i zrozumiałe.

Uprzedzając odniesienie się do zarzutów apelacji wskazać należy, że powodowie zawarli umowę o kredyt denominowany do franka szwajcarskiego (CHF). Kwota kredytu w umowie była wyrażona we franku szwajcarskim – 141.789 CHF (§ 2 ust.1 umowy kredytowej) i została wypłacona powodom w walucie krajowej, według kursu kupna danej waluty zgodnie z obowiązującą w banku tabelą kursów walut dla produktów hipotecznych (§ 2 ust. 1 umowy kredytu). (...)Sad Apelacyjny uznał też, że samo ustalenie wysokości świadczenia powodów w odniesieniu do wartości franka szwajcarskiego mieściło się w granicach swobody umów wyrażonych w art. 353 1 k.c. (...)Prawidłowo w tej sytuacji uznał Sąd I instancji, że już z powyższych przyczyn postanowienia umowy dotyczące denominacji kredytu do waluty obcej w postaci franka szwajcarskiego stanowiły klauzulę niedozwoloną (abuzywną), a więc niewiążącą powodów z uwagi na treść przepisu art. 385 1 § 1 k.c.

Powodowie decydowali się na kredyt indeksowany i na walutę jego(...)nich wytworzył pracownik banku, że kredyt indeksowany (...) jest zobowiązaniem bezpiecznym i nie wiąże się z ryzykiem, a sam frank szwajcarski jest stabilną walutą, z którą nie wiąże się ryzyko. (...)Umowa o kredyt indeksowany do waluty obcej co do zasady nie jest niezgodna z art. 69 Pr. bank. i to także w brzmieniu obowiązującym przed jego nowelizacją. (...)(...)związanymi z ekspozycją tego rodzaju kredytów na perturbacje rynku walutowego w(...)wcześniej osłabieniem złotego, w stosunku do walut obcych, przede wszystkim franka szwajcarskiego. (...)Zarazem należy uznać, że wyeliminowanie ryzyka kursowego, charakterystycznego dla umowy kredytu indeksowanego/denominowanego do waluty obcej i uzasadniającego powiązanie(...)inny podtyp czy wariant umowy kredytu.

W związku z brakiem powyższych pouczeń powód nie mógł oszacować – potencjalnie istotnych – konsekwencji ekonomicznych znacznego spadku wartości waluty polskiej do franka szwajcarskiego. (...)W związku z brakiem powyższych pouczeń powód nie mógł oszacować potencjalnie istotnych, ekonomicznych konsekwencji znacznego spadku wartości waluty polskiej do franka szwajcarskiego. (...)W związku z brakiem pouczeń powód nie mógł oszacować potencjalnie istotnych, ekonomicznych konsekwencji znacznego spadku wartości waluty polskiej do franka szwajcarskiego. (...)Już z powyższych przyczyn postanowienia umowy dotyczące indeksowania kredytu do waluty obcej w postaci franka szwajcarskiego stanowiły klauzulę niedozwoloną (abuzywną), a więc niewiążącą powoda z uwagi na treść przepisu art. 385 1 § 1 k.c.