Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Wskazała, że wbrew określeniu w umowie, iż udzielony jej kredyt jest denominowany – w rzeczywistości jest to kredyt indeksowany. (...)W uzasadnieniu swojego stanowiska wskazał, że powódka zaciągnęła długoterminowy kredyt hipoteczny denominowany do waluty obcej. (...)Analiza zapisów umownych oraz regulaminu mającego zastosowanie do umowy prowadzi Sąd do wniosku, że nie jest to umowa kredytu w rozumieniu art. 69 Prawa(...)przeliczenie kwoty udzielonego i wypłaconego kredytu do miernika w postaci franka szwajcarskiego. (...)Wbrew bowiem zapisowi o kredycie denominowanym i twierdzeniu pozwanego, nie sposób przyjąć, że jest to kredyt denominowany.

Od 2012 roku powódka spłaca kredyt we frankach nabywając je w kantorach. Doradca kredytowy przedstawił powódce ofertę kredytu hipotecznego indeksowanego kursem franka szwajcarskiego u poprzednika prawnego pozwanego. (...)Dodatkowo działalność zawodowa powódki w znacznym stopniu wskazuje na to, że zdawała sobie sprawę z konsekwencji jakie niesie za sobą zawarcie umowy kredytu w walucie franka szwajcarskiego. (...)Kredytów indeksowanych do franka szwajcarskiego zgodnej z opinią rzecznika generalnego” z sierpnia 2019 r., wypowiedzi Przewodniczącego Komisji Nadzoru Finansowego, artykułu „NBP czeka na propozycję banków dla frankowiczów” .

Umowy takie określane są jako umowy kredytu denominowanego w walucie obcej, w tym przypadku we franku szwajcarskim. (...)Sam fakt, iż wraz z osłabieniem się złotego wobec franka szwajcarskiego rośnie kwota w złotych, którą trzeba wyłożyć na spłatę kredytu nie oznacza zatem, iż umowa przewiduje obowiązek zwrotu kwoty wyższej niż wykorzystana przez kredytobiorcę. (...)Nie można bowiem pomijać faktu, iż w 2008 r. całkowicie uprawnione było twierdzenie, iż frank szwajcarski jest walutą stabilną. Znaczne osłabienie złotego do franka szwajcarskiego, nastąpiło dopiero w roku 2011(...)2014 (w związku z decyzjami szwajcarskiego banku centralnego) przy czym obie te okoliczności nie mogły zostać przewidziane w momencie zawierania umowy kredytu.

Strony natomiast zdecydowały się na zawarcie umowy kredytu w złotych polskich waloryzowanego do waluty obcej – franka szwajcarskiego – „umowy kredytu mieszkaniowego (...) . (...)To właśnie odniesienie do franka szwajcarskiego stanowi bowiem element odróżniający zawartą przez strony umowę od umowy czysto złotowej. (...)Tymczasem ww. postanowienia zawierające odniesienie do franka szwajcarskiego nie są zrozumiałe pod względem ekonomicznym. (...)Określona jest bowiem jedynie wysokość kwoty kredytu, która została wypłacona powodom, i to wyłącznie we frankach szwajcarskich.

Strony natomiast zdecydowały się na zawarcie umowy kredytu w złotych polskich denominowanego (waloryzowanego) do waluty obcej – franka szwajcarskiego. (...)To właśnie odniesienie do franka szwajcarskiego stanowi bowiem element odróżniający zawartą przez strony umowę od umowy czysto złotowej. (...)Tymczasem ww. postanowienia zawierające odniesienie do franka szwajcarskiego nie są zrozumiałe pod względem ekonomicznym. (...)Wątpliwość może się tutaj mianowicie pojawić z tej przyczyny, że umowa odwołuje się do dwóch różnych walut: polskich złotych będących walutą, w której kredyt jest wypłacany i spłacany oraz franków szwajcarskich, w których wyrażone jest saldo kredytu.

Do tego zostaje doliczona prowizja banku w wysokości 1.535,85 franków szwajcarskich, co daje łącznie stopę kredytu 255.260,26 franka szwajcarskiego. (...)Czyli pozostało do, do zwrotu 143.493,82 franka szwajcarskiego. (...)No, rzeczywiście bank udzielił kredytu we frankach szwajcarskich. (...)Pozwana nie musiała brać kredytu denominowanego we frankach szwajcarskich, powódka... pozwana, przepraszam, mogła sobie wziąć kredyt w złotówkach, świadomie wzięła kredyt licząc na to, że na tym zyska.

Kredytobiorca zobowiązany był do spłaty należności związanych z udzielonym kredytem na prowadzone przez bank konto kredytobiorcy w walucie franków szwajcarskich (§ 6 ust. 1 i 2 umowy k. 51). (...)Po pierwsze, zgodnie z treścią umowy, wysokość kredytu została wyrażona we franku szwajcarskim 79.934,04 CHF, którą to kwotę powódka zobowiązała się do wykorzystania i zwrotu wraz z odsetkami zgodnie z warunkami umowy. (...)(...)faktycznie umowa nie przewidywała oddania do dyspozycji kredytobiorcy kwoty we frankach szwajcarskich ani zwrotu kredytu w tej walucie. (...)Natomiast wartość franka szwajcarskiego przyjęta została jedynie jako wskaźnik waloryzacji wypłaconej kwoty kredytu i poszczególnych rat podlegających spłacie.

Następnie od maja 2016 r. do października 2017 r. dokonywała wpłat we frankach szwajcarskich 14.904,42 CHF tytułem rat kapitałowych 1.009,92 CHF tytułem rat odsetkowych. (...)Po pierwsze, zgodnie z treścią umowy, wysokość kredytu została wyrażona we franku szwajcarskim, którą to kwotę powódka zobowiązała się do wykorzystania i zwrotu wraz z odsetkami zgodnie z warunkami umowy. Wskazać należy, że sporna umowa stanowi kredyt denominowany we franku szwajcarskim, gdyż kwota kredytu została wyrażona w umowie w(...)w złotówkach, po zawarciu aneksu do umowy, strona powodowa uzyskała możliwość spłaty rat po walucie franka szwajcarskiego. (...)Natomiast wartość franka szwajcarskiego przyjęta została jedynie jako wskaźnik waloryzacji wypłaconej kwoty kredytu i poszczególnych rat podlegających spłacie.