Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Wprowadzenie „klauzuli waloryzacyjnej” miało na celu zastosowanie oprocentowania ustalonego w oparciu o wskaźniki rynkowe odnoszące się do franka szwajcarskiego, a nie do waluty krajowej. (...)wysokości świadczenia kredytobiorcy w odniesieniu do wartości franka szwajcarskiego było skutkiem a nie przyczyną(...)odmienny był cel ich wprowadzenia do umowy (stronom nie chodziło o(...)temu służyło zastrzeżenie oprocentowania adekwatnego do waluty, w której określono wysokość(...)(...)O ile istotnie umowa nie zawierała definicji tego pojęcia, to jednak zawiera postanowienia, które wprost regulują zasady dokonywania przeliczeń pomiędzy kwotami wyrażonymi w złotych i we frankach szwajcarskich. (...)Właściwy wniosek z faktu związania stopy LIBOR z frankiem szwajcarskim jest taki, że po wyeliminowaniu(...)jedną z podstawowych cech umowy kredytu jest jego odpłatność.

Powód był przeświadczony o stabilności waluty franka szwajcarskiego. (...)Tymczasem umowa kredytowa w sprawie niniejszej poprzez indeksację odnosi wysokość spłacanej kwoty do kursu franka szwajcarskiego (CHF). (...)Naliczanie odsetek według korzystniejszej stopy procentowej (dzięki finansowaniu kredytu we frankach) było możliwe (z punktu widzenia banku) jedynie w przypadku przeliczenia wierzytelności kredytu na franki. (...)Nie można również stawiać pozwanemu bankowi zarzutu nieprzewidzenia zdarzeń przyszłych, np. uwolnienia kursu franka przez szwajcarski bank centralny na początku 2015 r. i wywołaną wówczas gwałtowną zwyżką kursu.

(...)powodów opiewające na zwrot wykorzystanego kredytu zostało bowiem określone z wykorzystaniem(...)ten sposób, że ustalenie salda kredytu a także ustalenie wysokość każdej(...)(...)Różnice zaczęły być tym bardziej wyraźne im wyraźniej wzrastał kurs franka szwajcarskiego (tak Sąd Okręgowy w Warszawie w uzasadnieniu wyroku z 20 grudnia 2019 r., XXV C 1597/17). (...)Świadczenie powodów polegające na zwrocie wykorzystanego kredytu, zostało określone z wykorzystaniem tych(...)dwukrotnego przeliczenia zobowiązania według kursu franka szwajcarskiego z dnia wypłaty kredytu i z dnia dokonania płatności każdej z rat. (...)Przyznanie sobie przez pozwanego prawa do jednostronnego regulowania wysokości rat kredytu indeksowanego kursem CHF poprzez samodzielne wyznaczanie w Tabelach kursowych, kursu kupna oraz sprzedaży franka szwajcarskiego - dowolnego kształtowania wysokości tzw.(...)

(...)krótki staż pracy nie uzyska kredytu w złotych, a jedynie kredyt powiązany z frankiem szwajcarskim (zeznania powódki) . 10 Przy podpisywaniu umowy powódka została poinformowana, że umowa podpisywana jest według wzoru, nie ma możliwości jej negocjowania. (...)Wprowadzenie „klauzuli waloryzacyjnej” miało na celu zastosowanie oprocentowania ustalonego w oparciu o wskaźniki rynkowe odnoszące się do franka szwajcarskiego, a nie do waluty krajowej. (...)(...)§2 w części przewidującej udzielenie kredytu denominowanego (waloryzowanego) w walucie CHF, b(...)ryzyka wynikającego z zastrzeżenia indeksacji kredytu, tj. wyrażenia wysokości zobowiązania konsumenta(...)(...)(...)spełnionego przez stronę powodową we frankach szwajcarskich. 273 Spłacone we frankach kwoty nie mogą być zaliczone(...)potrąceniu swojej wierzytelności wyrażonej we frankach szwajcarskich z wierzytelnością banku o zwrot(...)

Wyjaśniono, że w niniejszej sprawie wartość kredytu została wyrażona we franku szwajcarskim, zaś wypłata kredytu oraz ustalenie wysokości raty odnosiły się do złotych polskich. (...)Kredyt był oprocentowany według obowiązującej w(...)jako suma stawki referencyjnej dla kredytów w walutach wymienialnych i marży(...)na międzybankowym rynku pieniężnym dla franków szwajcarskich, dla międzybankowych depozytów 1-miesięcznych. (...)Zgodnie z § 5 ust. 2 ww. umów kredytu stawkę referencyjną dla kredytów udzielonych we frankach szwajcarskich stanowiła zmienna stopa procentowa odpowiadająca(...)na międzybankowym rynku pieniężnym dla franków szwajcarskich, dla międzybankowych depozytów 1-miesięcznych. (...)Natomiast wartość franka szwajcarskiego przyjęta jest jedynie jako wskaźnik waloryzacji poszczególnych rat podlegających spłacie.

Przedmiotem umowy jest zobowiązanie banku do udzielenia kredytu walutowego wyrażonego we franku szwajcarskim, co zostało wyraźnie wskazane w umowie. (...)W związku z tym zwrócili się do doradcy kredytowego, który zaproponował im kredyt we frankach szwajcarskich wskazując, że jest bardziej korzystny niż kredyt złotowy. (...)Na tym tle wskazać należy, że sporna umowa stanowi kredyt denominowany do franka szwajcarskiego, gdyż kwota kredytu została wyrażona w umowie w walucie CHF a wypłacona miała być, zgodnie z dyspozycją powodów, w złotych polskich po przeliczeniu według odpowiedniego kursu obowiązującego w banku. (...)Treść tej umowy wskazuje, że jest to umowa kredytu walutowego (denominowanego do waluty obcej), gdyż bank zobowiązał się w niej oddać do dyspozycji kredytobiorców kwotę pieniężną wyrażoną we franku szwajcarskim.

Doradca finansowy zarekomendował powódce kredyt indeksowany kursem franka szwajcarskiego, jako najkorzystniejszy dla powódki. (...)Powódka dowiedziała się z informacji medialnych, że umowy kredytu indeksowanego kursem franka szwajcarskiego mogą zawierać postanowienie niedozwolone. (...)Natomiast wartość franka szwajcarskiego przyjęta została jedynie jako wskaźnik indeksacji wypłaconej kwoty kredytu i poszczególnych rat podlegających spłacie. (...)W świetle powyższego, powyższe klauzule umowne przewidujące mechanizm indeksacji do franka szwajcarskiego zobowiązań stron umów kredytu należy uznać za niedozwolone postanowienia umowne, o ile przyjmie się brak podstaw do stwierdzenia ich nieważności.

Bank dokonał wypłaty środków z tytułu kredytu jednorazowo w dniu 30 kwietnia 2008 r. w wysokości 276.000,60 złotych polskich, tj. po kursie kupna 1 CHF = 2,0901 PLN, co stanowiło równowartość kwoty 132.051,10 franków szwajcarskich (d: zaświadczenie banku z dnia 09.03.2020 r. – k. 39-43v a.s.) . (...)Powodowie dokonywali spłaty rat kredytowych wynikających z przedmiotowej umowy kredytu począwszy od 30 maja 2008 r., początkowo w złotych polskich, a od 28 października 2011 r. we frankach szwajcarskich. W okresie objętym powództwem, tj. od dnia 30 maja 2008 r. do dnia 28 października 2022 r.,(...)62.433,47 złotych polskich i 55.698,29 franków szwajcarskich (d: zaświadczenie banku wraz z historią spłaty kredytu z dnia 24.11.2022 r. – k. 200-205 a.s.) . (...)Wyeliminowanie odniesienia do tabel kursowych banku postanowień dotyczących zasad ustalania zmiennej stopy procentowej czyni niemożliwym dokonanie przeliczenia kwot kredytu i rat kredytowych z franków szwajcarskich na złote polskie.