Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Udali się do (...) placówki (...) SA , gdzie po przedstawieniu celu kredytu i dochodów uzyskali informację, że(...)ich zdolność kredytową udzielenie im kredytu w żądanej wysokości w PLN(...)(...)Podpisując umowę powódka pozostawała w przekonaniu, że otrzyma franki i we frankach będzie dokonywać spłat, dopiero podczas tego ostatecznego spotkania wytłumaczono kredytobiorcom, że w istocie kredyt może być wypłacony i spłacany(...)(...)Ponowiono zapewnienie o znikomym ryzyku i stabilności franka. (...)Sąd zważył co następuje: Sporna umowa ma charakter umowy denominowanej do waluty obcej.

W latach 2007-2013 bardzo popularne wśród kredytobiorców były kredyty zlotowe i kredytu indeksowane do CHF (w (...) S.A. produkt ten funkcjonował pod nazwą kredytu denominowanego (waloryzowanego) w CHF). (...)Kredyt denominowany (waloryzowany) w CHF jest uruchamiany w złotych - wypłacany jest w złotych na rachunek w PLN wskazany przez klienta. (...)(...)2008 r. bank udzielił kredytobiorcy kredytu w kwocie 199.000 zł denominowanego (waloryzowanego) w walucie CHF, na(...)w Banku w dniu wykorzystania kredytu lub transzy kredytu. (...)Podnoszone przez stronę powodową zarzuty dotyczące umowy o kredyt hipoteczny indeksowany do waluty CHF wynikają, w ocenie Sądu, ze wzrostu kursu franka szwajcarskiego, na który pozwany bank nie miał żadnego wpływu i z którego to wzrostu nie odniósł żadnej korzyści.

Oświadczyła, iż umowa kredytu waloryzowanego do waluty obcej – franka szwajcarskiego – przed 2011 rokiem, nie była umową kredytową w rozumieniu art. 69 ustawy Prawo bankowe , stanowiła umowę nienazwaną. (...)Dochodzona przez powódkę kwota ponad 78 000 złotych stanowiła różnicę pomiędzy wpłatami dokonanymi dotychczas przez powódką z sumą, którą powinna zapłacić w oparciu o warunki wyjściowe kredytu (marżę pozwanego oraz LIBOR 3M dla franka szwajcarskiego). (...)Tymczasem jak wskazała sama powódka w chwili przyznania kredytu zdecydowała się na instrument finansowy waloryzowany kursem franka szwajcarskiego, ponieważ miała wówczas wyższą zdolność kredytową i zadowalającą wysokość rat. (...)Takie rozwiązanie, jak zastosowane w § 11 ust. 5 przedmiotowej umowy, skutkuje pozbawieniem konsumenta wpływu na sposób ustalania kursu franka szwajcarskiego, wedle którego ma nastąpić spłata raty.

Jako walutę kredytu wskazano franka szwajcarskiego (CHF). (...)(...)strony uzgodniły, że zawierają umowę kredytu indeksowanego do waluty obcej, tj. do franka szwajcarskiego, zgodnie z postanowieniami umowy kredytobiorcy przyjęli na siebie spłatę kwoty kredytu w CHF ustaloną w złotych polskich z zastosowaniem podwójnej indeksacji do waluty obcej (§ 1 ust.(...)(...)Wysokość świadczenia kredytobiorców została określona w ten sposób, że kwotę kredytu przeliczano najpierw ze złotych na franki szwajcarskie, po kursie wskazanym przez Bank, uzyskując równowartość kredytu wyrażoną w walucie obcej. (...)Wskazać w tym miejscu należy, że w latach poprzedzających zawarcie umowy, a zwłaszcza w okresie po jej podpisaniu, relacje franka szwajcarskiego do złotego odrywały się od realnych zmian w polskiej gospodarce.

(...)z (...) Bank S.A. umowę kredytu nr (...) , udzielonego w złotych polskich. (...) Bank S.A. zaprezentowali powodowi możliwość zaciągnięcia kredytu na refinansowanie już posiadanego kredytu waloryzowanego do franka szwajcarskiego. (...)W. I. w dniu 5 grudnia 2011 roku dokonał całkowitej spłaty kredytu udzielonego na podstawie umowy nr (...) z dnia 5 maja 2009 r. frankami szwajcarskimi ( dowód: zaświadczenie k. 27-28 ). (...)W okolicznościach niniejszej sprawy powód postanowił zaciągnąć kredyt hipoteczny waloryzowany do franka szwajcarskiego na spłatę uprzednio zaciągniętego kredytu hipotecznego w złotych polskich, a który byłby preferencyjnie oprocentowany i niósł ze sobą konieczność uiszczania niższej raty. (...)Poniesienie ryzyka kursowego, związanego z możliwością zmiennej wartości franka szwajcarskiego, było rekompensowane przez zastosowanie niższej stopy procentowej, co w porównaniu do oferowanych w dacie zawierania umowy kredytów złotowych było znacznie korzystniejsze.

(...)(...)Tymczasem postanowienia wskazywane enumeratywnie przez powodów zawierające odniesienie do franka szwajcarskiego nie są zrozumiałe pod względem ekonomicznym. (...)Wątpliwości mogły wynikać z odwoływania się w tej samej umowie do dwóch różnych walut: polskich złotych – będących walutą, w której kredyt jest wypłacany i spłacany oraz franków szwajcarskich, w której wyrażone jest saldo kredytu. (...)Nie ma również możliwości zastosowania do oprocentowania kredytu stopy referencyjnej określonej dla franka szwajcarskiego oraz parametrów finansowych rynku pieniężnego i kapitałowego Szwajcarii i traktowania go jako kredytu czysto złotowego.

(...)że wraz ze wzrostem kursu franka szwajcarskiego może wzrosnąć nie tylko wysokość raty kapitałowo-odsetkowej, ale również wysokość saldo kredytu wyrażone w PLN. Powodom nie wytłumaczono takich pojęć jak waloryzacja, indeksacja, spread walutowy. (...)Powodom nie wytłumaczono również roli jaką pełnił frank szwajcarski w oferowanym produkcie kredytowym oraz mechanizmu tworzenia tabel kursowych przez pozwany Bank. / dowód: zeznania powodów – k. 451-452/. (...)Przyjmuje się jednak, że kredyt denominowany lub indeksowany do waluty obcej to kredyt udzielony w złotych polskich, którego kwota jest odnoszona do waluty obcej. Kredyt taki jest kredytem złotowym, z tym, że na skutek denominacji lub indeksacji, saldo kredytu wyrażane jest w walucie obcej, do której kredyt został denominowany lub indeksowany.

Jedną z takich walut jest z pewnością frank szwajcarski. (...)Nie do końca bowiem można wykluczyć scenariusz, zgodnie z którym na skutek różnych nieprzewidzianych działań wartość franka szwajcarskiego w stosunku do złotego mogłaby nawet radykalnie spaść. (...)Podkreślenia wymaga, iż nawet przyjęcie (do czego nie ma w niniejszej(...)zgodnie z którym każdorazowe przeliczanie franków szwajcarskich na złote polskie następowało w oparciu o taryfę obowiązującą w pozwanym banku nie prowadziłoby do wniosków formułowanych przez powodów. (...)Oczywistym dla Sądu jest, iż gdyby nie nastąpiła drastyczna zmiana kursu franka szwajcarskiego, powodowie z pewnością nie wystąpiliby z powództwem, lecz kontynuowaliby wykonywanie umowy.