Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Przyjęte w symulacji kursy walutowe odpowiadały deprecjacji kursu złotego do franka w skali odpowiadającej różnicy między maksymalnym a minimalnym kursem złotego do franka z ostatnich 12 miesięcy. (...)Wprowadzenie „klauzuli waloryzacyjnej” miało na celu zastosowanie oprocentowania ustalonego w oparciu o wskaźniki rynkowe odnoszące się do franka szwajcarskiego, a nie do waluty krajowej. (...)Przy tym informacja o ryzyku kursowym ograniczała się do możliwości wzrostu kursu franka szwajcarskiego o 20% i wpływu tego wzrostu na samą tylko ratę kredytu, zaś informacje o rzeczywistych historycznych wahaniach kursu franka szwajcarskiego ograniczały się do okresu nieco ponad jednego roku. (...)Co więcej, postanowienia aneksu nie dopuszczały w istocie możliwości spłaty kredytu we frankach szwajcarskich.

Powodowie wskazali, że dnia 14 sierpnia 2012 roku zawarli z pozwanym bankiem aneks do umowy kredytu, na mocy którego zmieniono walutę spłaty kredytu, co umożliwiło im dokonanie spłat bezpośrednio we franku szwajcarskim, co powodowie czynią od sierpnia 2012 roku. (...)Nie można przyjąć, że umowa kredytu jest kredytem złotowym, nie zawierającym w ogóle klauzuli waloryzacyjnej, a jednocześnie oprocentowana na podstawie stóp procentowych franka szwajcarskiego. (...)Do ewentualnego pogorszenia sytuacji ekonomicznej kredytobiorców przyczynił się wzrost kursu franka szwajcarskiego, który był jednak powszechny i miał zasięg globalny. (...)Natomiast wartość franka szwajcarskiego przyjęta jest jedynie jako wskaźnik waloryzacji poszczególnych rat podlegających spłacie.

(...)są znacznie wyższe w przypadku kredytu złotowego, niż w przypadku kredytu indeksowanego do franka szwajcarskiego. (...)Indeksacja do franka szwajcarskiego stanowiła jedynie dodatkowe postanowienia umowne, nie zmieniające charakteru kredytu. (...)Natomiast wartość franka szwajcarskiego przyjęta została jedynie jako wskaźnik waloryzacji poszczególnych rat podlegających spłacie. (...)Należy do nich istnienie nieuzasadnionego zróżnicowania sposobów przeliczania kwot ze złotych na franki szwajcarskie (kapitału kredytu) i z franków na złote (wysokości rat), jak również istnienie po stronie banku swobody w zakresie ustalania wysokości każdego z tych kursów.

(...)dnia 23 maja 2020 r. do dnia zapłaty oraz kwotę 77.115,70(...)tysięcy sto piętnaście i 70/100 franków szwajcarskich) z ustawowymi odsetkami od kwoty(...)pięćset dwadzieścia pięć i 29/100 franków szwajcarskich) od dnia 19 listopada 2020 r. do dnia zapłaty. 3 . (...)Ofertę kredytu indeksowanego do franka szwajcarskiego przedstawiono powódce jako korzystną i jedyną ofertę. (...)Powódka na tej podstawie spłacałą kredyt bezpośrednio we frankach szwajcarskich. (d: Porozumienie na – k. 198, zaświadczenie bankowe na k. 25-40 a.s.). (...) Bank (...) S.A. jest następcą prawnym (...) Bank (...) S.A. (bezsporne). (...)Wyeliminowanie odniesienia do tabel kursowych banku postanowień dotyczących zasad ustalania zmiennej stopy procentowej czyni niemożliwym dokonanie przeliczenia kwot kredytu i rat kredytowych z franków szwajcarskich na złote polskie.

Całkowity koszt kredytu na dzień sporządzenia umowy został oznaczony na kwotę 557.712,80 zł, przy czym podana kwota nie uwzględniała ryzyka kursowego w przypadku kredytu denominowanego do waluty obcej (§ 6 ust. 3 części ogólnej umowy i pkt IV części szczególnej umowy). (...)(...)(...) , który stanowił załącznik do przedmiotowej umowy kredytu, w § 7 wskazywał, że bank udziela kredytów w złotych lub w złotych denominowanych do waluty obcej. (...)Stosownie do § 12 ust. 7 Regulaminu w przypadku kredytu denominowanego kursem waluty obcej harmonogram spłat kredytu jest wyrażony w walucie kredytu, a kwota raty spłaty jest(...)(...)(...)innej popularnej waluty indeksacji – franka szwajcarskiego, wobec czego ryzyko kursowe związane(...)CHF. Powód miał możliwość przewalutowania kredytu w każdym czasie trwania umowy, czego jednak nie zrobił.

Pozwany podniósł, że nie zachęcał ani nie namawiał powódki do zawarcia umowy kredytu indeksowanego do CHF. Zaprzeczył, aby powódka nie została poinformowana o ryzykach i kosztach związanych z zawarciem umowy kredytu i zaciągnięciem kredytu indeksowanego kursem franka szwajcarskiego. (...)Bank, aby mógł udzielić kredytu indeksowanego kursem CHF musiał wcześniej pozyskać na rynku franki szwajcarskie, najczęściej w drodze umów pożyczek i kredytów. (...)Sąd w niniejszym składzie podziela ten kierunek orzecznictwa, który prezentuje pogląd, że indeksacja do franka szwajcarskiego stanowiła jedynie dodatkowe postanowienia umowne, nie zmieniające charakteru kredytu. (...)C-312/14 jednoznacznie przesądził, że kredyt indeksowany/denominowany do CHF nie jest instrumentem pochodnym (finansowym).

Teza orzeczenia: Wprowadzenie do umownego stosunku zobowiązaniowego elementu nadrzędności jednej ze stron, która na podstawie swojej decyzji ustala wysokość parametrów (kursów walut) służących do wyznaczenia wysokości świadczenia drugiej strony, bez odwołania do obiektywnych kryteriów jednoznacznie zakreślających granice przyznanych stronie uprawnień, stanowi (...)

(...)(czterdzieści sześć tysięcy dziesięć 14/100 franków szwajcarskich) z ustawowymi odsetkami za opóźnienie:(...)(trzy tysiące pięćdziesiąt jeden 20/100 franków szwajcarskich) od 21 stycznia 2020 roku do dnia zapłaty; II w pozostałym(...)(...)II.Rozstrzygnięcie Wyrok częściowy rozstrzyga o żądaniach ustalenia nieważności umowy kredytu oraz żądaniu zasądzenia wyrażonego we frankach szwajcarskich. (...)Była również udzielana informacja, że saldo kredytu wyrażone zostanie we frankach. (...)Nie istnieje zatem żadna podstawa prawna świadczenia spełnionego przez powodów we frankach szwajcarskich.

Bank, aby mógł udzielić kredytu indeksowanego kursem CHF, musiał wcześniej pozyskać na rynku dostęp do określonej sumy franków szwajcarskich. (...)Sąd w niniejszym składzie podziela ten kierunek orzecznictwa, który prezentuje pogląd, że indeksacja do franka szwajcarskiego stanowiła jedynie dodatkowe postanowienia umowne, nie zmieniające charakteru kredytu. (...)C-312/14 jednoznacznie przesądził, że kredyt denominowany do CHF nie jest instrumentem pochodnym (finansowym). (...)Na temat kredytów frankowych zrobiło się bardzo głośno w mediach już w IV kwartale 2008 r. kiedy po upadku L. B. nastąpił istotny wzrost kursu franka szwajcarskiego i ogólnoświatowy kryzys gospodarczy.