Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Zarzuciła, że została w ten sposób wprowadzona w błąd bowiem przed zawarciem tej umowy nie została w sposób rzetelny poinformowana o znaczeniu formy indeksacji, różnicach kursu franka szwajcarskiego. (...)W chwili zawarcia przedmiotowej umowy przepisy regulujące kwestię umów kredytowych, a mianowicie przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Prawo bankowe , nie przewidywały możliwości udzielania kredytów denominowanych i indeksowanych. (...)Zważyć należy, że analiza zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego wskazuje jednoznacznie, że pozwana nie była precyzyjnie i wyczerpująco informowana o ryzyku związanym ze zmianą kursu franka szwajcarskiego. Była zapewniana, że jest to produkt bezpieczny, a frank szwajcarski jest bardzo stabilną walutą i ryzyko nagłego „skoku” jest niewielkie.

Przed zawarciem umowy w siedzibie poprzednika prawnego strony pozwanej pracownik banku przedstawiał kredyt we frankach szwajcarskich jako kredyt korzystny dla klientów. (...)Umowa kredytu łącząca strony została zawarta w takiej postaci, że kredyt został udzielony w walucie polskiej, zaś odwołanie się do waluty franka szwajcarskiego stanowiło jedynie tzw. klauzulę waloryzacyjną. (...)Powyższe skutkowało tym, że to na powodów (konsumentów) przerzucono konsekwencje wzrostu kursu waluty franka szwajcarskiego. (...)Oczywiste jest bowiem, że zawierając umowę kredytu w walucie innej niż złoty polski, powinni liczyć się z wahaniem kursu franka szwajcarskiego i same zapewnienia pracownika banku nie powinny być wystarczające, ponieważ ryzyko walutowe/ ryzyko zmiany kursu istnieje zawsze.

(...)strony podpisały aneks nr (...) do umowy kredytu, w którym ustaliły, że kredytobiorcy(...)rat kapitałowo-odsetkowych bezpośrednio w walucie kredytu, tj. franku szwajcarskim. (...)Obowiązkiem powodów nie miało być zwrócenie kwoty faktycznie otrzymanej od kredytodawcy, lecz innej kwoty ustalonej w odniesieniu do franka szwajcarskiego. (...)W umowie zawartej przez strony polega to na samodzielnym ustalaniu przez bank kursów franka szwajcarskiego, które stanowią podstawę do określenia wysokości świadczeń stron. (...)O niedozwolonym charakterze klauzul denominacyjnych świadczy również to, że nie zawierają żadnych ograniczeń co do możliwego wzrostu kursu franka szwajcarskiego.

(...)(dwadzieścia trzy tysiące sześćdziesiąt dziewięć franków szwajcarskich i 16/100) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od 24 sierpnia 2021 roku do dnia zapłaty; zasądza od pozwanego(...)od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty. (...)Kiedy w związku z umocnieniem się waluty franka szwajcarskiego umowa przestała przynosić korzyści takie,(...)(...)Umowę Kredytu Firmowego na Zakup lub Remont Nieruchomości indeksowanego kursem franka szwajcarskiego nr (...) ( dalej jako: „Umowa kredytu” ). (...)Jednakże sama konstrukcja indeksowania, w przypadku gdyby została oparta na rzeczywistym konsensusie stron co do mechanizmu jak i stosowanego kursu, była dozwolona i brak jest podstaw do uznania umów kredytu indeksowanych lub denominowanych do waluty obcej, za sprzeczne per se z Prawem bankowym .

(...)W. (poprzednikiem prawnym pozwanego) umowę kredytu indeksowanego kursem franka szwajcarskiego w kwocie 477.050,00 zł na finansowanie inwestycji polegającej na zakupie nieruchomości lokalowej. (...)Umowę Kredytu Firmowego na Zakup lub Remont Nieruchomości indeksowanego kursem franka szwajcarskiego nr (...) (dalej jako: „Umowa kredytu”). (...)Kwota raty kredytu we frankach była znacznie niższa niż w kredytu w złotówkach, dlatego powód zdecydował się na kredyt w CHF. Powód wskazał również, że nie miał wiedzy co do zapisów Umowy kredytu, gdyż wszystko załatwiał dla niego(...)nawet nie przeczytał treści Umowy kredytu ani Regulaminu. (...)(...)

Teza orzeczenia: uwzględniono

(...)strony uzgodniły, że zawierają umowę kredytu indeksowanego do waluty obcej, tj. franka szwajcarskiego, zgodnie z postanowieniami umowy kredytobiorczyni przyjęła na siebie spłatę kwoty kredytu w (...) ustaloną w złotych polskich z zastosowaniem podwójnej indeksacji do waluty obcej (§ 2 ust.(...)(...)Jednak saldo zadłużenia, a więc kwota podlegająca zwrotowi, miała być wyrażona we frankach szwajcarskich, po przeliczeniu według kursu wskazanego przez Bank. (...)To Bank miał realny wpływ na kształtowanie wysokości kursu franka szwajcarskiego w odniesieniu do złotego polskiego i pozwana nie była w stanie przewidzieć jaki będzie kurs waluty w dniu wypłaty kredytu, a także w dniu każdorazowej spłaty kredytu, nawet przy znajomości wszelkich czynników(...)(...)Bank niewątpliwie miał większą od pozwanej możliwość oceny ryzyka kursowego, a okoliczności tej nie zmienia okoliczność abstrakcyjnego informowania o możliwym ryzyku zmiany kursu franka szwajcarskiego.

Kwota kredytu wyrażona została w złotówkach (537.124,17zł), natomiast sam zawarty kredyt jest indeksowany do kursu franka szwajcarskiego według tabeli kursów walut obcych obowiązującej w Banku (...) na dzień uruchomienia kredytu lub transzy (§ 2 ust. 1-2 i § 7 ust. 1 umowy). (...)Nowe brzmienie strony nadały także § 7 ust. 1 i 3 umowy, który od tej pory stanowił, iż spłaty rat kredytu oraz spłata pełnej lub częściowej kwoty kredytu będzie dokonywana przez kredytobiorcę w walucie obcej, do której kredyt jest indeksowany lub denominowany. (...)W dniu 22 sierpnia 2014 roku strony zawarły kolejny aneks do przedmiotowej umowy kredytu ( aneks nr (...) ). (...)Dla powodów był to pierwszy kredyt indeksowany do (...) .

(...)zawarli z pozwanym bankiem umowę kredytu hipotecznego w walucie polskiej, po(...)dokonali zmiany zasad spłaty wierzytelności, denominowanej w stosunku do franka szwajcarskiego, przy czym aneks nr (...)(...)umowne dotyczące zasad przeliczania kwoty kredytu i rat kredytów na złote w oparciu o(...)(...)Nie informowano należycie powodów o ryzyku, o tym że kurs franka szwajcarskiego będzie miał istotny wpływ na saldo kredytu. (...)Nie można zapominać, iż wskaźnik referencyjny LIBOR publikowany był dla 5 walut: euro, dolara amerykańskiego, franka szwajcarskiego, funta brytyjskiego i jena japońskiego. (...)Aneks nr (...) zawarty przez strony miały za przedmiot kredyt denominowany we franku szwajcarskim (CHF), jednakże wypłata nastąpiła po przeliczeniu tej waluty w złotych polskich po kursie kupna dla dewiz (tabeli kursów) obowiązujących w banku w dniu uruchomienia środków (§ 4 umowy, części ogólnej).