Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

W banku nie obowiązywała procedura pokazywania wykresów kursu franka 10 lat wstecz. (...)Sięgnięcie do takich informacji oznaczałoby co najmniej wskazanie kredytobiorcy, że w ciągu kilku lat przed zawarciem umowy kurs franka szwajcarskiego nie był tak stabilny jak zapewniał pośrednik finansowy. (...)Umowa zawarta przez strony nie zawierała żadnych kryteriów ustalania przez Bank kursu franka szwajcarskiego dla potrzeb przeliczenia kwoty kredytu udzielonego powodom na walutę (...) . (...)Mechanizm ustalania przez Bank kursu franka szwajcarskiego przewidziany w umowie kredytu hipotecznego zawartej z powodami pozostawiał Bankowi swobodę w ustalaniu tego kursu dla potrzeb przeliczenia kwoty kredytu udzielonego powodom na walutę (...) .

Nie okazywał im historycznych kursów franka szwajcarskiego. (...)Bank nie zakładał przy tym skokowego wzrostu kursu franka szwajcarskiego, ani też nie miał wpływu na ten kurs. (...)Powodowie nie zostali jednak powiadomieni przez tego pracownika o kontekście gospodarczym mogącym wpłynąć na zmiany kursów wymiany franka szwajcarskiego do złotego. (...)Dodatkowo symulacja powinna wskazywać poziom kursu franka szwajcarskiego, którego przekroczenie spowoduje, że rata kredytu w walucie krajowej przestanie być niższa od raty kredytu indeksowanego.

Pracownik banku poinformował ich, że mają zdolność do zaciągnięcia kredytu we frankach szwajcarskich. (...)Załącznikiem do informacji była historia zmian kursu franka szwajcarskiego do złotego oraz historia zmian stawki referencyjnej LIBOR 3M (...) . (...)Sięgnięcie do takich informacji oznaczałoby co najmniej wskazanie kredytobiorcy, że w ciągu kilku lat przed zawarciem umowy kurs franka szwajcarskiego nie był tak stabilny jak zapewniano. (...)Stanowi ona jedną z wielu spraw wniesionych przez pełnomocnika powodów do sądu w związku z klauzulami niedozwolonymi w umowach kredytu indeksowanych/denominowanych do franka szwajcarskiego i nie jest od nich bardziej skomplikowana pod względem faktycznym bądź prawnym.

Przepis art. 69 prawa bankowego w późniejszym czasie wzbogacony został o regulację odnoszącą się do kredytów indeksowanych oraz denominowanych. (...)W orzecznictwie Sądu Najwyższego utrwalony jest już pogląd, że postanowienia umów o kredyt indeksowany bądź denominowany do walut obcych, pozostawiające bankowi swobodę przy ustalaniu kursów wymiany walut stosowanych przy rozliczaniu kredytu, są niedozwolone. (...)W przypadku kredytów waloryzowanych czy denominowanych oprocentowanie kredytu oparte jest o stawkę bazową charakterystyczną dla waluty obcej. (...)dolar amerykański (USD), euro (EUR), frank szwajcarski ( (...) ), funt szterling brytyjski ( (...) ), jen japoński ( (...) ); nie ma natomiast zastosowania dla złotego polskiego.

Powodowie zobowiązali się do spłaty kredytu wraz z oprocentowaniem w ratach kapitałowo –odsetkowych płatnych zgodnie z harmonogramem spłat. (...)Pracownik zaproponował powodom kredyt indeksowany do franka szwajcarskiego jako korzystniejszy niż w złotówkach. Twierdził, że raty kredytu będą niskie, a waluta szwajcarska jest stabilna. (...)Powodom nie okazano symulacji zakładających wzrost kursu franka szwajcarskiego.

Sięgnięcie do takich informacji oznaczałoby co najmniej wskazanie kredytobiorcy, że w ciągu kilku lat przed zawarciem umowy kurs franka szwajcarskiego nie był tak stabilny jak zapewniał pośrednik finansowy. (...)Umowa zawarta przez strony nie zawierała żadnych kryteriów ustalania przez Bank kursu franka szwajcarskiego dla potrzeb przeliczenia kwoty kredytu udzielonego powodom na walutę (...) . (...)Mechanizm ustalania przez Bank kursu franka szwajcarskiego przewidziany w umowie kredytu hipotecznego zawartej z powodami pozostawiał Bankowi swobodę w ustalaniu tego kursu dla potrzeb przeliczenia kwoty kredytu udzielonego powodom na walutę (...) . (...)(...)miał swobodę w ustalaniu kursu franka szwajcarskiego dla potrzeb przeliczenia kwoty kredytu udzielonego powodom na walutę (...) , niedozwolony charakter tej części klauzuli indeksacyjnej jest wystarczający do wyeliminowania z umowy całości mechanizmu indeksacji.

Pokazywał powódce wykres historycznego kursu franka szwajcarskiego, z którego wynikało, że wahania kursu są nieznaczne. (...)Powódce nie przedstawiono symulacji obrazującej konsekwencje wzrostu kursu franka szwajcarskiego. (...)Przeciwnie pracownik pozwanego banku wskazywał na stabilność kursu franka szwajcarskiego. (...)Dodatkowo podnieść należy, że informacje przekazywane powódce przez pracownika pozwanego banku wskazywały na stabilność kursu franka szwajcarskiego.

Pracownik banku oszacował ich możliwości kredytowe i stwierdził, że posiadają oni zdolność kredytową na interesująca ich kwotę kredytu w we frankach szwajcarskich. (...)Oprocentowanie kredytu w stosunku rocznym wynosiło 2,98 %.( § 6 ust. 2 umowy) Stosownie do § 1 ust. 6 umowy stawka referencyjna kredytu wynosiła LIBOR dla franka szwajcarskiego ( (...) ) dla międzynarodowych depozytów trzymiesięcznych (LIBOR 3M). (...)Wysokość raty kredytu była uzależniona od aktualnego kursu franka. (...)Sięgnięcie do takich informacji oznaczałoby co najmniej wskazanie kredytobiorcy, że w ciągu kilku lat przed zawarciem umowy kurs franka szwajcarskiego nie był stabilny.