Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Chodzi przy tym o to, że prawo banku do ustalania kursu waluty w świetle(...)nie przewidywały, aby aktualny kurs franka szwajcarskiego ustalony przez bank pozostawał w określonej relacji do aktualnego kursu tej waluty ukształtowanego przez rynek walutowy. (...)(...)(...)(...)związanymi z ekspozycją tego rodzaju kredytów na znaczne perturbacje rynku walutowego(...)w tym złotego, w stosunku do walut kredytów, przede wszystkim franka szwajcarskiego. (...)Zarówno umowy kredytowe indeksowane czy denominowane do franka szwajcarskiego, jak i znajdujące do nich zastosowanie regulaminy winny być dla konsumentów przystępne i zrozumiałe.

W okresie, w którym pozwany zawarł umowę kredytu, prawie wszyscy klienci Banku zawierających umowy kredytu denominowane do franka szwajcarskiego zawierali te umowy w celu uzyskania środków na zakup nieruchomości i wnioskowali o wypłatę kredytu w złotych polskich. (...)Dla Sądu Apelacyjnego oczywiste zaś jest, że w sytuacji gdy powód przy pomocy kredytu miał spełnić zobowiązania wyrażone w walucie obcej nie potrzebował franków szwajcarskich. (...)Jeżeli zaś sami pracownicy uznawali stabilność kursu ( M. H. zeznał, że bank nie przewidywał wzrostu kursu franka), to oczywiste jest, że przekaz banku nie mógł dawać pozwanemu kredytobiorcy pełnego obrazu możliwych zmian deprecjacji złotego względem franka szwajcarskiego. (...)(...)bank świadczenia w złotych (we frankach naliczono jedynie prowizję) nie było podstaw do uwzględnienia żądania we frankach szwajcarskich, nawet przy zastosowaniu art. 410 § 1 w związku z art. 405 k.c.

Na zakup nieruchomości powód nie potrzebował franków szwajcarskich lecz złotówek. (...)Powodowi przedstawiono wówczas ofertę kredytu w złotych polskich oraz kredytu we frankach szwajcarskich. (...)Sąd Okręgowy zwrócił uwagę, że waluta w postaci franka szwajcarskiego pojawiła się w umowie kredytu jako środek służący obniżeniu kosztów udzielanego kredytu, poprzez niższe oprocentowanie naliczane od waluty CHF, do której kredyt był denominowany. (...)Broszura ta przedstawiała zmiany kursowa franka szwajcarskiego jedynie na przestrzeni kilku lat oraz prezentowała zakres zmian wysokości raty kredytu jedynie przy założeniu niewielkiej zmiany kursu franka szwajcarskiego (z 2,50 zł na 2,8752 zł i z 2,50 zł na 2,7656 zł).

Pracownicy pozwanego Banku wskazali Powodom możliwość uzyskania tzw. kredytu „we frankach". (...)W trakcie rozmów w pracownikami banku, Powodowie uzyskali Informacje, że zaciągnięcie kredytu w walucie franka szwajcarskiego jest dla nich korzystne, ponieważ frank szwajcarski jest walutą stabilną, nie podlegającą znaczącym wahaniom. (...)Jak wynikało z wniosku i umowy powodowie od samego początku zamierzali zawrzeć i zawarli umowę we frankach szwajcarskich. (...)Ponadto powodowie od początku trwania Umowy mogli posiadać rachunek techniczny w walucie frank szwajcarski, do spłaty kredytu w kwocie jego udzielenia, tj. (...) .

Były to umowy o kredyt indeksowany kursem franka szwajcarskiego CHF . (...)Waluta franka szwajcarskiego miała charakter waloryzacyjny, rozliczeniowy. (...)Ani kwota kredytów nie została wypłacona w walucie waloryzacji ani też spłata nie miała następować we Frankach szwajcarskich lecz w złotych. (...)Oczywiste więc jest, że niezależnie czy powód pracował w Norwegii czy nie to powodowie byli narażeni na konieczność przeliczania wartości zobowiązania oraz wartości świadczeń po kursie waluty polskiej względem franka szwajcarskiego określanym jednostronnie przez stronę pozwaną.

Stwierdził, że była to umowa kredytu indeksowanego do (...) , który to kredyt udzielony jest w złotych polskich, a którego kwota – dla celów utrzymania jej wartości na realnym poziomie – jest odnoszona do waluty obcej (przeliczana na walutę obcą). (...)Pozwany przyznał sobie niejako prawo do regulowania wysokości miesięcznych rat poprzez wyznaczanie w tabelach kursowych kursu sprzedaży/kupna franka szwajcarskiego oraz wartości spreadu. (...)Ustawa ta nie wprowadziła żadnych zapisów, które z mocy prawa wchodziłyby do treści umów kredytowych denominowanych lub indeksowanych do walut obcych zamiast dotychczasowych postanowień tych umów. (...)(...)sposobu wykonywania umowy, stosowania kursów franka szwajcarskiego nieodbiegających od kursów rynkowych, czy(...)abuzywności postanowień umownych odnoszących się do kursów walut wynikających z „Tabeli kursów walut obcych obowiązującej w banku”.

Na podstawie tego aneksu strony dokonały zmiany określonego w umowie nr (...) sposobu określenia sumy kredytu w ten sposób, że od dnia wejścia w życie aneksu wysokość kredytu została ustalona we frankach szwajcarskich. (...)Istotnie sam aneks nr (...) w § 1 zmieniał określony w umowie nr (...) sposób określenia sumy kredytu przez ustalenie go we frankach szwajcarskich. (...)Na podstawie aneksu sporządzonego dnia 3 listopada 2005 roku a podpisanego w dniu 11.12.2005 roku dokonano przewalutowania kwoty kredytu z dolarów do złotego polskiego, które następnie przeliczono do waluty franka szwajcarskiego. (...)Odniesiono się tylko do przeliczania kwoty kapitału kredytu w złotych polskich do franka szwajcarskiego wg Tabel kursów kupna/sprzedaży (...) na dzień 3 listopada 2005 roku.

Wskazywali, że pozwany wprowadził do umowy kredytu mechanizm indeksacji, przewidujący przeliczanie zobowiązania kredytobiorców do franka szwajcarskiego wg kursu waluty z tabeli kursowej Banku. (...)Kwota ta nie była doliczona do kredytu. (...)Ustawa ta nie wprowadziła żadnych zapisów, które z mocy prawa wchodziłyby do treści umów kredytowych denominowanych lub indeksowanych do walut obcych zamiast dotychczasowych postanowień tych umów. (...)(...)sposobu wykonywania umowy, stosowania kursów franka szwajcarskiego nieodbiegających od kursów rynkowych, czy(...)abuzywności postanowień umownych odnoszących się do kursów walut wynikających z „Tabeli Kursów Walut Obcych Banku”.