Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Powodom przedstawiono wykres historycznych zmian kursu franka szwajcarskiego, według którego wahał się on w granicach około 20% w górę bądź w dół w stosunku do złotego. (...)Źródłem finansowania akcji kredytowych w 2008 r., były transakcje CIRS. Bank otrzymywał kredyt wyrażony we frankach szwajcarskich, fizycznie wpływały franki na konto Banku. (...)Zeznania świadka P. S. ( k. 254v-257 ) Sąd włączył do podstawy rozstrzygnięcia w zakresie w jakim dotyczyły wewnętrznych procedur obowiązujących u pozwanego, w związku z akcją kredytową udzielania kredytów indeksowanych kursem franka szwajcarskiego. (...)Natomiast wartość franka szwajcarskiego przyjęta jest jedynie jako wskaźnik waloryzacji poszczególnych rat podlegających spłacie.

W celu uzyskania kredytu powodowie spotkali się z doradcą kredytowym Banku (...) , który przedstawił im ofertę kredytu indeksowanego kursem franka szwajcarskiego. Podejmując decyzję o zaciągnięciu kredytu powodowie zdawali sobie sprawę z indeksacji kredytu, nie mieli jednak wiedzy, w jaki sposób bank ustala kurs franka szwajcarskiego (d: przesłuchanie powódki M. S.(...)(...)Nie stanowi wypełnienia obowiązku informacyjnego przedstawienie analizy historycznego kursu franka szwajcarskiego ani tym bardziej powoływanie się przez bank na złożenie pisemnego oświadczenia o świadomości ryzyka walutowego o standardowej treści (por. wyrok SN z 3 lutego 2022 r. (...)Wyeliminowanie odniesienia do tabel kursowych banku czyni niemożliwym dokonanie przeliczenia z franków szwajcarskich na złote polskie.

Powodowi przedstawiono tabelę wzrostu rat kredytu przy wzroście 20% waluty, która nie odnosiła się do jego kredytu, lecz do innej przykładowej kwoty, powód nie mógł tez zrezygnować świadomie z kredytu w złotych, ponieważ nie posiadał zdolności kredytowej do takiego kredytu. (...)(...)w walutach wymienialnych (np. we frankach szwajcarskich CHF) innym bankom na londyńskim(...)(...)(...)znać okoliczności zawarcia spornej umowy kredytu pomiędzy stronami, ani podać, jak(...)dotyczące treści procedur zawierania umów kredytów indeksowanych do franka szwajcarskiego w pozwanym banku nie były istotne dla rozstrzygnięcia sporu pomiędzy stronami na tle konkretnej umowy kredytu. (...)Wyeliminowanie odniesienia do tabel kursowych banku czyni niemożliwym dokonanie przeliczenia z franków szwajcarskich na złote polskie.

Powód podkreślił również, że wraz z osłabieniem złotego wobec franka szwajcarskiego, nastąpiło obniżenie stawek LIBOR 3M, będących podstawą oprocentowania kredytu, co było korzystne dla pozwanego, zatem brak jest podstaw do uznania, że doszło do rażącego naruszenia jego interesów. (...)W umowie zawartej z pozwanym wskazano — liczbowo i słownie — kwotę kredytu, indeksując ją do franka szwajcarskiego. (...)Natomiast wartość franka szwajcarskiego przyjęta jest jedynie jako wskaźnik waloryzacji poszczególnych rat podlegających spłacie. (...)Jak już zostało to uprzednio podniesione przez Sąd przedmiotowy kredyt nie został udzielony we frankach szwajcarskich, lecz w złotych.

(...)umowy poprzez zaniechanie udostępnienia powodom do ich dyspozycji kwoty środków pieniężnych wyrażonych w umowie we frankach szwajcarskich. (...)(...)83 CHF” odnosił się jedynie do faktu uruchomienia kredytu w PLN, chociaż formalnie zobowiązanie(...)w umowie w CHF (walucie szwajcarskiej), co jest charakterystyczne dla(...)umowy kredytowej, to jest tzw. kredytu denominowanego do waluty obcej, którego charakterystyki Sąd(...)(...)(...)nich w dłuższym okresie czasu kredytu (w PLN). (...)Dopiero po kilku latach realizacji umowy powodowie przekonali się, iż ich pozytywne założenia co do wybieranego rodzaju kredytu nie spełniły się i po 10 latach podjęli próbę uniknięcia negatywnych konsekwencji wzrostu wartości franka szwajcarskiego.

Jako walutę kredytu oznaczono franki szwajcarskie. (...)Oczywistym jest przy tym, że Kredytobiorcy faktycznie nie potrzebowali jakiejkolwiek sumy franków szwajcarskich. (...)Z uwagi bowiem na wyrażenie zobowiązania Kredytobiorcy we frankach szwajcarskich, również całkowity koszt kredytu musiałby zostać wyrażony w walucie obcej a nie polskiej. (...)Bank musiał więc być gotowy by świadczyć w wykonaniu Umowy kwoty bezpośrednio we frankach szwajcarskich, a jedynie na mocy dodatkowego porozumienia stron, do obrotu tego ostatecznie nie doszło.

W celu uzyskania oferty kredytowej powodowie zgłosili się do doradcy, który polecił im (...)(...)w banku (...) zaoferowała powodom kredyt denominowany we franku szwajcarskim informując, że kurs franka szwajcarskiego zmienia się, ale że frank szwajcarski jest stabilną walutą. Doradca nie przedstawiał powodom informacji o historycznych kursach franka szwajcarskiego ani prognoz co do kursów franka szwajcarskiego na przyszłość (d: zeznania powodów – k. 227-230). (...)Postanowienia przedmiotowej umowy kredytu dotyczące mechanizmu waloryzacji kredytu kursem franka szwajcarskiego (zasad przeliczeń walutowych) nie były przedmiotem negocjacji pomiędzy stronami. (...)Wyeliminowanie tych postanowień dotyczących zasad przeliczenia kwot kredytu i rat kredytowych z franków szwajcarskich na złote polskie i ustalania rat odsetkowych czyni umowę niewykonalną.

W umowie zawartej z powodami wskazano — liczbowo i słownie — kwotę kredytu, indeksując ją do franka szwajcarskiego. (...)W ocenie Sądu brak określenia w treści umowy kredytu jasnych reguł przeliczenia przez pozwany bank kwoty kredytu i rat kapitałowo - odsetkowych w stosunku do kursu franka szwajcarskiego czyni klauzulę indeksacyjną abuzywną, nie powoduje zaś skutku w postaci nieważności całej umowy. (...)Natomiast wartość franka szwajcarskiego przyjęta jest jedynie jako wskaźnik waloryzacji poszczególnych rat podlegających spłacie. (...)Jak już zostało to uprzednio podniesione przez Sąd przedmiotowy kredyt nie został udzielony we frankach szwajcarskich, lecz w złotych.