Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Teza orzeczenia: Przesłanki ważności kredytu bankowego.

Zgodnie z § 2 ust. 2 i § 7 ust. 1, umowa została zawarta na kwotę kredytu, którą indeksowano do franka szwajcarskiego według kursu kupna tej waluty(...)w Banku w dniu uruchomienia kredytu lub transzy kredytu, zaś spłata rat kapitałowo–odsetkowych dokonywana(...)(...)Dopiero od 18.01.2013 r. powodowie spłacają raty we frankach szwajcarskich. (...)Wymaga bowiem podkreślenia, że - w przeciwieństwie do części umów kredytu denominowanego - znana była w tym przypadku od początku kwota kredytu w złotych. (...)Gdyby powodowie zażądali zwrotu uiszczonych franków, wskazując, że podstawa ich świadczenia odpadła, należałoby takie żądanie uwzględnić.

(...)skłonne są udzielić pożyczek we frankach szwajcarskich innym bankom na rynku międzynarodowym na okres trzech miesięcy, miała być obliczana od najbliższego dnia roboczego, poprzedzającego ten dzień. (...)Po upływie okresu wypowiedzenia umowy kredytu powód był zobowiązany do niezwłocznego zwrotu wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami należnymi Bankowi za okres korzystania z kredytu. (...)Do egzekucji z zakupionej na kredyt nieruchomości przyłączyli się oni wierzyciele. (...)Wskazał, że strony zawarły umowę kredytu hipotecznego indeksowanego kursem waluty obcej, tj. franka szwajcarskiego (CHF).

W uzasadnieniu żądania pozwu powódka podniosła, że strony łączyła umowa kredytu konsolidacyjnego z dnia 10 listopada 2005 r., na podstawie której bank udzielił pozwanym kredytu w kwocie 17 680 franków szwajcarskich ( (...) ). (...)Pracownik IX Oddziału powodowego banku z siedzibą w S. zaproponował zawarcie umowy kredytu konsolidacyjnego w walucie wymienialnej – frankach szwajcarskich. (...)(...)strony umowa jest umową o kredyt denominowany, kwota kredytu określona została bowiem w walucie obcej – 17 680 franków szwajcarskich, a następnie po przeliczeniu wg kursu kupna zgodnie z tabelą kursu obowiązującą w powodowym banku w momencie wypłaty środków z kredytu przeliczona na złotówki. (...)Zdecydował się na zawarcie umowy we frankach szwajcarskich, opierając się na informacji udzielonej przez pracownika banku, że nie ma zdolności kredytowej do zawarcia umowy kredytu w złotych polskich.

Powodowie spłacali raty kredytowe od 15 lipca 2008 r., z tym że do maja 2013 r. - w złotych polskich, a od czerwca 2013 r. - we frankach szwajcarskich. (...)Swoboda powodów w tym względzie sprowadzała się bowiem jedynie do określenia kwoty potrzebnego im kredytu. (...)W sprawie niniejszej nie ma też znaczenia, czy rzeczywiście kredyt odniesiony do waluty obcej był i jest co do zasady korzystniejszy dla powodów od zwykłego kredytu złotówkowego. (...)Orzeczenia te bazowały bowiem na stanowisku, że postanowienie umowy kredytu, zawierające uprawnienie banku do przeliczenia sumy wykorzystanego przez kredytobiorcę kredytu do waluty obcej, nie dotyczy świadczeń głównych stron w rozumieniu art. 385 ( 1) § 1 zdanie drugie k.c.

(...)obcej obowiązującym w dniu uruchomienia kredytu, zaś spłata kredytu następuje w walucie krajowej; 3. w kredycie walutowym kwota kredytu jest wyrażona w walucie obcej(...)(...)Zawarta pomiędzy stronami sporu umowa nie przewidywała bowiem możliwości oddania do dyspozycji kredytobiorcy kwoty kredytu wskazanej w umowie we frankach szwajcarskich ani też możliwości zwrotu kredytu w tej walucie. (...)Logicznym jest bowiem i zgodnym z zasadami doświadczenia życiowego, że gdyby kredyty indeksowane lub denominowane do walut obcych były uważane za ryzykowne, z pewnością zawieranie tego typu umów nie byłoby tak powszechne. (...)Celem bowiem tej ustawy było umożliwienie kredytobiorcom spłat kredytu bezpośrednio w walucie do której kredyt był indeksowany lub waloryzowany.

W ocenie sądu okręgowego jednak, w świetle przepisów Prawa bankowego , zawarciu umowy o kredyt indeksowany, denominowany czy walutowy, było i jest dopuszczalne. (...)Przy czym, jest to umowa kredytu walutowego (denominowanego do waluty obcej). (...)Nie budzi też wątpliwości, że atutem kredytu denominowanego była niska rata, wynikająca z oprocentowania właściwego dla waluty obcej. (...)W sprawie niniejszej nie ma też znaczenia, czy rzeczywiście kredyt odniesiony do waluty obcej był i jest co do zasady korzystniejszy dla kredytobiorców od kredytu złotowego.

W toku ubiegania się o kredyt powodowi zaprezentowano franka szwajcarskiego, jako walutę stabilną. (...)Następnie dokonywał wpłat we frankach szwajcarskich – łącznie 601.950,58 (...) . (...)W zależności od decyzji kredytobiorcy – podjętej przed zawarciem umowy przez wskazanie rodzaju rachunku do wypłaty - kwota kredytu mogła zostać wypłacona we frankach szwajcarskich, w złotówkach po kursie kupna z tabeli Banku w dniu wypłaty oraz po kursie negocjowanym. (...)Z zeznań powoda wynika natomiast, że pracownik Banku kładł raczej nacisk na informacje o stabilności franka szwajcarskiego, niż na nieograniczone ryzyko walutowe związane z kredytem denominowanym kursem waluty obcej.

Zdecydowali się na kredyt indeksowany kursem franka szwajcarskiego, bo jego raty były znacznie niższe, niż w przypadku kredytu złotowego - z uwagi na niższe oprocentowanie. (...)Nie budzi wątpliwości, że atutem kredytu denominowanego była niska rata, wynikająca z oprocentowania właściwego dla waluty obcej. (...)Być może miały one wpływ na przyjętą przez pozwanego politykę udzielania w roku 2007 kredytów denominowanych kursem franka szwajcarskiego, nie decydują jednak o legalności sposobu ukształtowania wzajemnych stosunków stron spornej umowy kredytowej, przyjętych w jej zapisach. (...)Powyższe kwestie być może miały wpływ na przyjętą przez pozwanego politykę udzielania w roku 2007 kredytów denominowanych kursem franka szwajcarskiego, nie decydują jednak o legalności sposobu ukształtowania wzajemnych stosunków stron spornej umowy kredytowej, przyjętych w jej zapisach.